ସାନବୋହୂ ସୋନିର ରସାଳ ଯୋନି

 

ସାନବୋହୂ ସୋନିର ରସାଳ ଯୋନି

 

 ଚୌଦ୍ୱାର ଆଗକୁ ଗଲେ ପାଇକରା ପୁର । ଚୌଦ୍ୱାର ଠାରୁ ୬ କିଲୋ ମିଟର ହେବ । ଚାରି ମାସ ହେବ ମୁଁ ଏଠାରେ ଅଡ଼ିଟର ଭାବରେ ଯୋଗ ଦେଇଛି । କ୍ୱାଟରରେ ଏକୁଟିଆ ରହୁଛି । ଏକୁଟିଆ ରହି ଭାରି ବୋର୍ ହେଇ ଗଲେଣି । ଆଜି ଅଫିସରେ ସେମିତି କିଛି କାମ ନ ଥିଲା । ସ୍ତ୍ରୀ ସସ୍ମିତା କଥା ବହୁତ ମନେ ପଡ଼ୁଥିଲା । ରାତି ପ୍ରାୟ ୮ ଟା ବାଜିଗଲାଣି । ରୋଷେଇ ବି ସରିଗଲାଣି । ହଠାତ୍ ମୋ ମୋବାଇଲ ରିଙ୍ଗ ହେଲା । ରାଜେଶର କଲ୍ । ଶଳା ପୋଲିସ ଅଫିସର ହେଇଚି । ମୋ ସାଙ୍ଗ ରାଜେଶ । ଆଜି ରାତିରେ ବୋଧେ ପିଆ ପିଇ ହେବ । ଫୋନ ଉଠେଇଲି । ରାଜେଶ ପାଖରୁ ଖବରଟା ଶୁଣି ଚମକି ପଡ଼ିଲି । ବାଲିଯାତ୍ରା ପଡ଼ିଆରେ ହେଉଥିବା ବୈଶାଖୀ ମେଳାରେ ଆମ ଗାଆଁର ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଜଣେ ହଜି ଯାଇଥିଲା । ମାଇକ୍‌ରେ ବାରମ୍ବାର ଘୋଷଣା କରିବା ପରେ ବି ତା’ର କେହି ଲୋକ ନ ଆସିବାରୁ ରାଜେଶ ବାଧ୍ୟହୋଇ ତାକୁ ଚୌଦ୍ୱାର ଥାନାକୁ ନେଇ ଆସିଛି । ସେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ପାଖରୁ ଆମ ଗାଆଁ ନାଆଁ ଶୁଣି ରାଜେଶ ମୋତେ କଲ୍ କରିଚି । କିଏ ହୋଇ ପାରେ ବୋଲି ଭାବି ଭାବି ମୁଁ ଯାଇ ଚୌଦ୍ୱାର ପୋଲିସ ଷ୍ଟେସନରେ ପହଞ୍ଚିଲି । ରାଜେଶ ଅଫିସରେ ଥିଲା । ଆଉ ଟିକିଏ ଡେରି ହୋଇଥିଲେ ହୁଏତ ଏକ ମିସ୍ କେସ୍ ରୁଜ୍ କରି ସଂପୃକ୍ତ ପୋଲିସ ଷ୍ଟେସନକୁ ପଠାଇ ଦେଇ ଥାଆନ୍ତେ । ମୋତେ ଦେଖି ରାଜେଶ କହିଲା – ହଇରେ, ଦେଖିଲୁ । ଇଏ ତୋ ଗାଆଁ ଲୋକ ନା କ’ଣ? ଇଏ ବି ତୋ କଥା କହୁଥିଲେ । ମୁଁ ଦେଖି ଚମକି ପଡ଼ିଲି । କହିଲି - ଆରେ ରାଜେଶ, ଇଏ ହିସାବରେ ଆମର ସଂପର୍କୀୟ ଭାଇ ବୋହୂ ହେବେ । ଆମ ପଡ଼ିଶା ଘର ମାନୁର ସ୍ତ୍ରୀ ସୋନି ।

ପରିଚୟ ପର୍ବ ପରେ ମାନୁର ସ୍ତ୍ରୀ ମୋତେ ଦେଖି ଖୁସି ହୋଇଗଲା । ମାନୁ କଥା କହି ମନ ବି ଦୁଃଖ କଲା । କଟକ ବୈଶାଖୀ ମେଳାରେ ଘରୋଇ ଜିନିଷ ମାର୍କେଟିଂ କରିବା ପାଇଁ ଆସିଥିଲେ । ହେଲେ କାମ ସରିବା ପରେ ଦୁଇ ଜଣ ଅଲଗା ହୋଇ ଯାଇଛନ୍ତି । ତାପରେ ତାଙ୍କ ଫୋନ ବି ଲାଗିନି । ତେବେ ବିଶେଷ କଥାବାର୍ତା ପରେ ରାଜେଶ ମୋର ମୁଚାଲିକାରେ ସୋନିକି ଛାଡ଼ିଲା । ମିଶ୍ କେସ୍ ବି ହୋଇ ନ ଥିଲା । ସୋନି ମୋ ସହିତ ଯିବା ପାଇଁ ବି ରାଜି ହୋଇଗଲା । ମଣିଷର ଗୋଟିଏ ଚିନ୍ତା ଗଲା । କାରଣ ଏହା ପୂର୍ବରୁ ମାନୁ ବି ମୋତେ ଫୋନ କରିଥିଲା । କହିଲା – ସୋନି ମେଳାରେ ହଜି ଯାଇଛି । ଫୋନ ବି ଲାଗୁନି । ଭାଇ ତୁମେ ଟିକିଏ ଦେଖିବ । ତିରିଶ ହଜାର ଟଙ୍କାର ମାଲ୍ କିଣା ହୋଇ ଗାଡ଼ି ବୁକ୍ ହୋଇ ଯାଇଛି । ସୋନି ଟିକିଏ ଜାଣିବା ପିଲା । ସେ କିଛି ନ ହେଲେ ବି ପୋଲିସ ପାଖକୁ ଚାଲି ଯାଇଥିବ । ତୁମେ ଟିକିଏ କେୟାର ନେବ ।

ସୋନି ଏକଥା ଶୁଣି ବେଶ୍ ଆମୋଦିତ ହେଉଥିଲା । ଗୋଟିଏ ବାଇକ୍‌, ମୋ ସହିତ ଆସିବା ପାଇଁ ସୋନିର ଇଚ୍ଚା ଥିଲେ ବି, ଭାଇବୋହୂ ଦେଢ଼ଶୁର ଛୁଆଁ ଯୋଗୁ ମୁଁ ମନା କଲି । ଶଳା ରାଜେଶ ମୋତେ ଖୁବ୍ ଚିଡ଼େଇଲା । ତଥାପି ମୁଁ ମନେ ମନେ ଫର୍ମାଲିଟି ମେଂଟେନ୍ କରୁଥିଲି । ହେଲେ ମୁଁ କେତେ ବଡ଼ ବେଧୁଆ, ସେକଥା ଭଗବାନ ଜାଣନ୍ତି । ସୋନି ଅଟୋରେ ଆସିଲା । ଆମେ ଦୁହେଁ ମୋ ରୁମ୍ ରେ ପହଂଚିଲୁ । ଚୌଦ୍ୱାର ପୋଲିସ ଷ୍ଟେସନରେ ସୋନି ସୁରକ୍ଷିତ ଅଛି ବୋଲି ମାନୁକୁ କଲ୍ କରି ଜଣାଇ ଦେଲି । ସେ ଘରେ ପହଂଚି ସାରିଥିଲା ଏବଂ ଖବର ପାଇ ଖୁସି ହୋଇଗଲା ।

ସମୟ ସେତେବେଳକୁ ରାତି ଦଶଟା । ଆକାଶଟା ମେଘୁଆ ମେଘୁଆ ଥିଲା । ଲାଇନ୍ ବି କଟିଯିବ । ମୁଁ ଖାଇ ସାରିଛି । ସୋନିକୁ ଡିନର କରି ନେବା ପାଇଁ କହିଲି । ସେ ହଉ ବୋଲି କହି ଯାଇ ଡିନର କରି ନେଲା । କିଛି ସମୟ ପରେ ଫ୍ରେସ ହୋଇ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଯାଇ କଫି ତିଆରି କରି ଦେଲା । ଏବେ ଶୋଇବା କଥା । ଯେତେହେଲେ ବି ଲାଜ ଲାଗୁଥିଲା । ମୋ ବେଡ଼ରେ ସୋନିକି ଶୋଇବା ପାଇଁ କହିଲି । ଆଜି ରାତିଟା ଛାତ ଉପରେ ଶୋଇ ପଡ଼ିବି ବୋଲି ଭାବିଲି । ରାତି ୧୧ଟା ପ୍ରାୟ ହେବ । ବୈଶାଖୀ ଝଡ଼ ଆରମ୍ଭ ହୋଇଗଲା । ବର୍ଷା ମାଡ଼ି ଆସିଲା । ଛାତରୁ ମୁଁ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ପଳେଇ ଆସିଲି । ଚେୟାର ପକେଇ ବସି ଢୁଳେଇ ପଡ଼ିଲି । ହେଲେ ନିଦ କେଉଁଠି ହେଉଛି । ବାହାରେ ପ୍ରବଳ ଘଡ଼ ଘଡ଼ି ସହ ବର୍ଷା । ରୋଷେଇ ଘରକୁ ପାଣି ଛିଟା ମାରୁଛି । ମାନୁ ଉପରେ ପ୍ରବଳ ରାଗ ଲାଗୁଥିଲା । କି ମଣିଷ କେଜାଣି, ସ୍ତ୍ରୀକି ଛାଡ଼ି ମୋତେ ଏ ହଇରାଣ କରୁଚି । ଲାଇନ ବି କଟି ଯାଇଛି । ଯାହା ହେଉ, ଥଣ୍ଡା ଲାଗିବାରୁ ଟିକିଏ ଢୁଳେଇ ପଡ଼ିଲି । ହଠାତ୍ କାହାର ଚିତ୍କାରରେ ଚମକି ପଡ଼ିଲି । ସୋନି ବୋଧେ । ଟିକିଏ ଆଗରୁ ଜୋରରେ ଘଡ଼ ଘଡ଼ି ମାରିଥିଲା । ବୋଧେ ସେଇଥି ପାଇଁ ନା କ’ଣ? ସୋନି: ଭାଇ, ପ୍ଲିଜ ମରିଯିବି । ଭାରି ଡ଼ର ମାଡ଼ୁଚି ।

ମୁଁ କହିଲି - ଆରେ, ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନି । ଇଏ ଛାତ ଘର । ତମର କିଛି ହେବନି ।

ଦ୍ୱାର ବନ୍ଧ ପାଖରେ ଥାଇ ମୁଁ କହିଲି । ହଠାତ୍ ବିଜୁଳି ଏମିତି ମାରିଲା ଯେ ମୋ ରୁମ୍ ବି ପୁରା ଆଲୁଅ ହୋଇଗଲା । ‘ମରିଯିବି ଲୋ’ କହି ସୋନି ଆସି ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା । ଦ୍ୱାର ବନ୍ଧ ପାଖରେ ଥାଇ ମୁଁ କିଂ କର୍ତବ୍ୟ ବିମୁଢ଼ ହୋଇଗଲି । ଶଳା କି ପାପ ହେଲାରେ । ସୋନି ଭୟରେ ମୋତେ ଛାଡ଼ୁ ନ ଥିଲା । ବାହାରେ ବି ପାଣିଛିଟା ମାରୁଥିଲା । ତଥାପି ଆଶ୍ୱାସନା ଦେଇ ତାକୁ ମୋ ବେଡ଼ ପାଖକୁ ନେଇ ଆସିଲି । ପ୍ରବଳ ଭୟରେ ସୋନି ମୋ ଛାତିରେ ମୁଣ୍ଡ ଗୁଂଜି ଦେଇ ଶଂଖୀ ବିଲେଇ ପରି କୁଁ କୁଁ ହେଉଥାଏ । କିଛି ସମୟ ପରେ ମୁଁ ବେଡ଼କୁ ଆଉଜି ବସି ଗଲି । ସୋନି ଭୟରେ ମୋ କାଂଧରେ ମୁଣ୍ଡ ରଖି ଢୁଳେଇବାକୁ ଲାଗିଲ । ସୋନି କଣେଇ ହୋଇ ଚିତ୍ ହୋଇ ଯାଇଥିବାରୁ ତା ପିଚା ପ୍ରାୟ ମୋ ବାଣ୍ଡରେ ଘଷି ହେଉଥିଲା ।

ମୋ ଠାରୁ ବେଧୁଆ ତ କେହି ନାହାଁନ୍ତି । ମୋ ବୟସ ୨୭/୨୮ ହେବ । ବଳିଷ୍ଠ ଚେହେରା ସାଙ୍ଗକୁ ଶ୍ୟାମଳ ରଙ୍ଗ । ଏହା ସାଙ୍ଗକୁ ମୋ ଭାଇବୋହୂ ବି କିଛି କମ୍ ନୁହେଁ । ମୋତେ ସେ ବ୍ଲାକ ପାଗୋଡ଼ା ଭଳି ଲାଗେ । । ଶରୀର ଗଠନ ପ୍ରାୟ ୩୦-୩୪ ହେବ । ଶ୍ୟାମଳ ରଙ୍ଗ ସାଙ୍ଗକୁ ୩୮ ସାଇଜର ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ବହୁତ ଟାଣ ଓ ଉଚ୍ଚା ଉଚ୍ଚା ଜଣାପଡ଼େ । ସୋନିର ଗୋଲ ମୁହଁକୁ ଚଉଡ଼ା ପିଚା, ସତରେ ବହୁତ ମସ୍ତ ଲାଗେ । ପ୍ରାୟ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ହେଲା ମୁଁ ସୋନିକି ଦେଖି ଆସୁଛି । ମଝିରେ ମଝିରେ ଏମିତି କେତେ ଥର କଥା ହୋଇଛୁ । ସେ ଗୋଟିଏ ପିଲାର ମାଆ ହେଲେ ମଧ୍ୟ ସୁଗୋଲ ଗଢ଼ଣ, ସୁଠାମ ଦେହ ସତେ ଯେପରି ମତେ ମତୁଆଲା କରିଦିଏ । ସେତେବେଳେ ମୁଁ ଦେଢ଼ଶୂରର ସଂଜ୍ଞା ଭୁଲିଯାଏ । ହେଲେ ଏତେ ଦିନ ପରେ ପାଖରେ ପାଇ ମଧ୍ୟ ମୋତେ ଡର ଲାଗୁଚି । କାଳେ କ’ଣ ହୋଇଯିବ ବୋଲି ଡର ଲାଗୁଥିଲା ।

ଏମିତି କିଛି ସମୟ ଚାଲିଗଲା । ବାହାରେ ଜୋରରେ ଘଡ଼ ଘଡ଼ି ସହିତ ପ୍ରବଳ ବର୍ଷା ହେଉଥିଲା । ମୁଁ ସର୍ଟସ ଟିଏ ପିନ୍ଧିଥାଏ । ସୋନିର ପିଚା ମୋ ବାଣ୍ଡରେ ଘଷି ହେବାରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଦମ୍‌ରେ ଠିଆ ହେବାରେ ଲାଗିଲା । ପ୍ୟାଟ ପୁରା ତମ୍ବୁ ପରି ଟେକି ହୋଇଥିଲା । ରୁମ ଭିତର ଅନ୍ଧାର ପାଇଁ କିଛି ଦେଖା ଯାଉ ନ ଥିଲେ ବି ଅନୁଭବ କରି ହେଉଥିଲା । ସୋନୁ କ’ଣ ଅନୁଭବ କରୁ ଥାଆନ୍ତି, ମୁଁ କହି ପାରିବି ନାହିଁ । ତେବେ ଘନ ଅନ୍ଧାରରେ କିଛି ଦେଖି ହେଉ ନ ଥିଲା । ବହୁତ ଥଣ୍ଡା ଲାଗୁଥିଲା । ତଥାପି ମୁଁ କିଛି ନ କହି ସୋନିକୁ ଖଟ ଉପରେ ଶୁଆଇ କମ୍ବଳ ଘୋଡେଇ ଦେଇ ବାହାରକୁ ଆସବାକୁ ବାହାରିବା ବେଳକୁ ସୋନି ମୋ ହାତକୁ ଧରି ପକେଇଲା ।

କହିଲା: ଭାଇ, ମୋତେ ଭାରି ଡର ମାଡ଼ୁଚି । ତମେ ବରଂ ଏଇଠି ଶୋଇପଡ଼, ମୁଁ ବସୁଛି । ଭାଇ, ଆଜି ଯାହା ହେଲା; ସେକଥା କାହାରି ଆଗରେ କହିବ ନାହିଁ । ନ ହେଲେ ତମକୁ ଆଉ ମୋତେ ଗୋବର ପାଣି ପିଇବାକୁ ପଡ଼ିବ ।

ସୋନି ଉଠି ପଡ଼ିଲା । ମୁଁ ମନେ ମନେ ହସୁଥିଲି । ତଥାପି ସୋନି କଥା ମାନି ବିନା କମ୍ବଳରେ ଖଟ ଉପରେ ଗଡ଼ି ପଡ଼ିଲି । ହଠାତ୍ ଗୋଟାଏ ଘଡ଼ ଘଡ଼ି ଠାଏ କରି ଆକାଶରେ କିଏ ଯେମିତି ପିଟିଦେଲା । ସୋନି ପୁଣି ଆସି ମୋ କୋଳରେ ଆଉଜି ପଡ଼ିଲା । ଦେହଟା ମୋର ଯେପରି ଝିମ୍ ଝିମ୍ ହୋଇଗଲା । ମୋର ଟିଙ୍ଗେଇ ଥିବା ବାଣ୍ଡ ସୋନି ପିଚାରେ ଘଷି ହେଲା । ଏହି ମଉକାରେ ମୁଁ ସୋନିକି ମୋ ଛାତି ଉପରକୁ ଆଉଜେଇ ଆଣିଲି । ସୋନିର ଡାହାଣ ଦୁଧଟା ମୋ ଛାତିରେ ଚାପି ହେଉଥାଏ । ଏହିପରି କନ କନିଆ ବର୍ଷାର ରାତିରେ ସୋନରି ଦୁଧ ମୋ ଛାତିରେ ଚାପି ହେଉ ଥିବାରୁ ମୋ ଦେହଟା ଗରମ ହୋଇ ଉଠିଲା । ସୋନି ବି କିଛି କହୁ ନ ଥାଏ । ସେଥିପାଇଁ ମୋର ସାହସ ଆହୁରି ବଢ଼ିଗଲା । ସୋନିର ଦୁଇ ପିଚା ମଝିରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ରଖିଦେଲି । ବେଳେ ବେଳେ ଘଡ଼ ଘଡ଼ି ମାରି ଦେଉଥିବାରୁ  ସୋନି ଟିକିଏ ଚମକିଲା ବେଳକୁ ମୁଁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ସେଟ୍ କରି ଦେଉଥିଲି । କିଛି ସମୟ ପରେ ମୁୃଁ ଚଟ୍ କରି ବୁଲି ପଡ଼ିଲି । ସୋନିର ଆଖିରେ ଆଖି ରଖିଲି । ସାନ ବୋହୂ ସୋନିର ପେଷୀ ବହୁଳ ମାଂସପେଷୀ  ଏବଂ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ମୋତେ ମତୁଆଲା କରି ଦେଉଥିଲା । ମୁଁ ତାକୁ ଧୀରେ ଧୀରେ ମୋ ଛାତି ଉପରକୁ ଆଉଜେଇ ଆଣିଲି । ସୋନି ମୋ ଛାତି ଉପରେ ଯେପରି ଅଜାଡ଼ି ହୋଇ ପଡ଼ିଲା । ଦେଖିଲି ତା ନିଃଶ୍ୱାସ ଜୋର ଜୋର ବହିବାକୁ ଳାଗିଲା । ଆଗ ଅପେକ୍ଷା ସୋନି ଛାତିର ପାହାଡ଼ ଦୁଇଟା ଫୁଲି ଉଠୁଥିଲା । ତାଙ୍କ ଓଠ ଦୁଇଟା ଯେପରି ଧୀରେ ଧୀରେ ଲାଲ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା ।

ଯେତେବେଳେ ଭାଇବୋହୂ ଓ ଦେଢ଼ଶୁର ଲକ୍ଷ୍ମଣରେଖା ଦୂରେଇ ଯାଇଛି, ସେତେବେଳେ ମୁଁ ନିଜକୁ ଅଟକେଇ ପାରିଲିନି । ଦୁଇ ଜଣଙ୍କ ଆଖି ମିଶିଗଲା ପରେ ସୋନି ଗାଲରେ ଗୋଟାଏ ଚୁମା ଦେଲି । ସୋନି ମଧ୍ୟ ଡେରି ନ କରି ମୋ ଓଠରେ ଚୁମାଟେ ଆଙ୍କିଦେଲା । ଏତିକି ବେଳକୁ ପୁଣି ଗୋଟାଏ ଘଡ଼ଘଡ଼ି ମାରିଲା । ଦୁହେଁ ପରସ୍ପରକୁ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲୁ । ମୁଁ ସୋନିଙ୍କ ଓଠ, କପାଳ ଓ ଗାଲକୁ ପାଗଳଙ୍କ ଭଳି ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି । ଧୀରେ ଧୀରେ ସୋନିଙ୍କ ଦେହ ଅବଶ ହୋଇ ଆସୁଥିଲା । ସେ ସଁ ସଁ ହୋଇ ଜୋର ନିଶ୍ୱାସ ନେଇ ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରୁଥିଲେ । ଏମିତି କିଛି ସମୟ ବିତିବା ପରେ ସୋନି କହିଲେ: ଭାଇ, ଇଏ କ’ଣ ହେଉଛି? ଆଉ ସହି ହେଉନି ।

ମୁଁ କହିଲି – ବ୍ଲାଉଜଟା ଖୋଲି ଦଉନ ।

ସେ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲିଦେଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ଚାହିଁ ରହିଥିଲି ।  ଯେଉଁ ଦୁଧକୁ ମୁଁ ଅନେକ ଦିନ ହେବ ପାଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲି, ତାକୁ ପାଇ ଆଜି ବିଭୋର ହୋଇ ଉଠିଲି । ଧୀରେ ଧୀରେ ସୋନିଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ମୁଠେଇ ଦଳିବାରେ ଲାଗିଲି । ‘ଆଃ’ କହି ସୋନି ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲେ । ସେ ସର୍ଟସ ଭିତରେ ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଥିବା ତାଗଡ଼ା ବାଣ୍ଡଟା ତାଙ୍କ ତଳି ପେଟରେ ଜୋର ଦାବି ହେଉଥିଲା । କିଛି ସମୟ ପରେ ତାଙ୍କ ନରମ ହାତର ସ୍ପର୍ଶ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଅନୁଭବ କଲି ।

ସୋନି ଫୁସ୍ ଫୁସ୍ ହୋଇ ମୋ କାନରେ କହିଲେ: ଭାଇ, ତମ ପାଖରେ ଏତେ ବଡ଼ ହତିଆର ଅଛି ବୋଲି ସତରେ ମୁଁ ଜାଣି ନ ଥିଲି । ମୋର ଅନୁମାନ ଏହାର ଲମ୍ବା ୧୦”ରୁ ବେଶି ଆଉ ମୋଟେଇ ସାଢ଼େ ୪”ରୁ କମ୍ ହେବନି । ଦିଦି କେମିତି ଏହାକୁ ତା ଭିତରକୁ ନିଏ ।

ମୁଁ କହିଲି – ତମେ ବି ନେଇ ପାରିବ । ଥରେ ନେଇ ଦେଖ ।

ମୋ କଥା ଶୁଣି ସୋନି ଲାଜରେ ଆଖି ବୁଜିଦେଇ କହିଲେ: ସତେରେ ଭାଇ, ତମ ହତିଆରଟା ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଆଉ ତାଗଡ଼ା ହେଇଚି । ଲାଗୁଚି ଯେମିତି ଗୋଟାଏ ଲୁହା ଶାବଳ । ମତେ ଦିଅ ମୁଁ ଟିକିଏ ତାକୁ ଗେଲ କରିଦିଏ । ଇଏ ଜୋର ଘାଂଟି ପାରିବ ନା ।

ମନେ ମନେ ଭାରି ଖୁସି ଲାଗୁଥିଲା । ସୋନି ଦେହର ରଙ୍ଗ କଳା ହେଲେ କ’ଣ ହେବ, ଦେହର ଗଢ଼ଣ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର । ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡର ଟୋପିକି ହାତରେ ତଳ ଉପର କରୁଥିଲେ । ବରଷା ଛାଡ଼ି ଯାଇଥିଲା । ନୀଳ ରଙ୍ଗର ଜିରୋ ପାୱାର ବଲରେ ସୋନିକି ଦେଖୁଥିଲି । ଦେହ ମୋର ଶୀତେଇ ଯାଉଥିଲା । ସୋନି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବାଆଁ ହାତ ପାପୁଲି ଉପରେ ରଖି ଡାହାଣ ହାତ ପାପୁଲିରେ ପୋଷା ନେଉଳକୁ ସାଉଁଳିଲା ପରି କରୁଥିଲେ । ମଝିରେ ମଝିରେ ଖୁବ୍ ଚିପା ଚିପି କରି ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖୁଥିଲେ । ଏହା ସଙ୍ଗେ ସଙ୍ଗେ ବାଣ୍ଡ ଗୁଲିକୁ ଟିକିଏ ଟିକିଏ ଚିପୁଥିଲେ । ବାଣ୍ଡର ମୁଣ୍ଡିଟା ପୁରା ନାଲି ପଡ଼ିଯାଇଥିଲା । ସୋନି ନଇଁ ପଡ଼ି ବାଣ୍ଡ ମୁଣ୍ଡିରେ ଚୁମା ଦେଲେ । ମୋ ଦେହଟା କେମିତି ଝିମ୍ ଝିମ୍ ହେଇଗଲା । ମୁଁ ପୁରା ଜୋଶରେ ସୋନିଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ଦଳିବାରେ ଲାଗିଲି । ମଝିରେ ମଝିରେ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡିକି ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ଦଳିବାରୁ , ସୋନି ଖାଲି ‘ ଓଃ...ଆଃ...’ ହେଉଥିଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡିକି ଯେତିକି ଜୋରରେ ଦଳୁଥିଲି, ସେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରି ସେତେ ଜୋରରେ ମୁଠି ମାରୁଥିଲେ । ଦୁଧ ଦଳା ଖାଇ ସୋନିଙ୍କ ଅବସ୍ଥା ପୁରା ଖରାପ ହୋଇ ଯାଉଥିଲା । ସେ ଭିଡ଼ି ମୋଡ଼ି ହୋଇ ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରୁଥିଲେ । ମୁଁ ମୋ ହାତଟା ଧୀରେ ଧୀରେ ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘ ମଝି ତିନି କୋଣିଆ ବଗିଚା ଉପରେ ରଖିଲି । ସୋନିଙ୍କ ବିଆ ପୁରା ପାଇଁରୁଟି ପରି ଫୁଲିଥିଲା । ବିଆକୁ ଘୋଡ଼େଇ ଥିବା ବିଆ ବାଳକୁ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ଗୁଡ଼େଇ ଟାଣିବାରୁ ସୋନି ‘ଆହାଃ...ଓହୋଃ’ ହେବାକୁ ଲାଗିଲେ । ତାଙ୍କ ବିଆ ବାଳକୁ ଆଡ଼େଇ ବିଆ କଣାରେ ଆଙ୍ଗୁଠି ଦାବି ଦେବାରୁ ଆଙ୍ଗୁଠି ପଚ୍ କରି ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା । ବିଆ ଭିତର ଲାଳରେ ପୁରା ଜୁଡ଼ୁ ବୁଡ଼ୁ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ଲାଗୁଥିଲା ଯେମିତି ରସ ମଲେଇ । ମୋ ବାଣ୍ଡ ଅଗର କଣା ଦେଇ ମଧ୍ୟ ଲାଳୁଆ ଲାଳୁଆ ରସ  ଜକୋଉ ଥିଲା । ମୁଁ ଆଉ ଡେରି ନ କରି ସୋନିକି ଚିତ୍ କରି ଶୁଆଇ ଦେଲି । ତାଙ୍କ ଉପରେ ୬୯ ପୋଜିସନରେ ଶୋଇ ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ମେଲେଇ ମୋ ମୁଣ୍ଡକୁ ନୁଆଇଁ ତାଙ୍କ ବିଆକୁ ଶୁଙ୍ଘିଲି । ତାପରେ ଦୁଇ ହାତ ଆଙ୍ଗୁଠିରେ ବିଆ ବାଳକୁ ଆଡ଼େଇ ବିଆ ଓଠକୁ ଦୁଇ ପଟକୁ ମେଲେଇଲି । ବିଆ ଭିତରଟା ଲାଲ ଫର୍ ଫର୍ ଓ ଲାଳରେ ଜକ ଜକ ଦିଶୁଥିଲା । ମୋ ଜିଭକୁ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି । ସୋନି ପାଗଳୀ ଭଳି ହୋଇ ଉଠିଲେ । ସୋନିଙ୍କ ଦେହ ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ଯେପରି ପାଗଳୀ ହୋଇଗଲେ । ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଜୋରରେ ଚୁଚୁମିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ମତେ ଲାଗିଲା ସତରେ ଯେମିତି ମୋତେ ସରଗର ସୁଖ ମିଳିଗଲା । ହଠାତ୍ ସୋନି ମୋତେ ଖୁବ୍ ଜୋରରେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲେ । ମୋ ମୁହଁ ସାରା ଲାଳୁଆ ରସରେ ଓଦା ହୋଇଗଲା । ମୋତେ ବହୁତ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା । ଜାଣିଲି ସୋନି ଝଡ଼ି ଯାଇ ତାଙ୍କ ବିଆରୁ ବିଆରସ ବାହାରି ଗଲା । ମୁଁ ଡେରି ନ କରି ସୋନିଙ୍କ ବିଆକୁ ଚାଟିବାକୁ ଲାଗିଲି । ସେ ପୁଣି ମତୁଆଲା ହୋଇ ଉଠିଲେ ।

ସେ କହିଲେ: ଏଇ, ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ରହି ହେଉନି । ତମ ହତିଆରଟା ଶୀଘ୍ର ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ପୁରେଇ ଦିଅ ।

ମୁଁ କହିଲି – ଟିକିଏ ରୁହ, ତମ ନନ୍ଦନ କାନନରେ ମୁଁ ଆଉ ଟିକିଏ ଖେଳି ସାରେ ।

ସେ କହିଲେ: ନାଇଁ ଆଉ ପାରିବିନି । ମୋ ବିଆ ଭିତରଟା କ’ଣ ହେଇ ଯାଉଛି । ତା ଭିତରେ ଯେମିତି ଝାଞ୍ଜି ବତାସ ବହୁଚି । ମତେ ଟିକିଏ ଥଣ୍ଡା କରିଦିଅ ।

ସୋନି କଥା ଶୁଣି ମୋ ଦେହ କ’ଣ ହେଇଗଲା । ମାଇକିନିଆ ଗରମ ହୋଇଗଲେ ଗିହଣ ଖାଇବାକୁ ଏମିତି ବିକଳ ହେବା କଥା ମୁଁ ଜାଣି ନ ଥିଲି । ମୁଁ ଆଉ ଡେରି କଲି ନାହିଁ । ତାଉଆ ଗରମ ବେଳେ ରୁଟି ଶେକିବା ପାଇଁ ପଡ଼ିବ, ନହେଲେ ଅସୁବିଧା ହେଇଯିବ । ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ ଆଉ ଡେରି କଲିନାହିଁ । ବିଆ ଗାତ ମୁହଁରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ମୁଣ୍ଡିକି ସେଟ୍ କରି ବାଣ୍ଡକୁ ଚିପି ତା ବିଆ ମୁହଁକୁ ରସରେ ଓଦା କରିଦେଲି । ତାପରେ ଧୀରେ ଧୀରେ ବାଣ୍ଡକୁ ଭିତରକୁ ଦାବିଲି ।

ସୋନି କହିଲା: ଜୋରରେ ଦାବି ଭିତରକୁ ପୁରେଇ ଦିଅନ୍ତୁ । ଆଉ ସହି ହେଉନି ।

ମୁଁ କହିଲି – ହଁ, ଦଉଚି ରୁହ । 

ମୁଁ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ଅଧିକ ଚାପ ଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡର ପ୍ରାୟ ୮” ସୋନିର ବିଆ ଭିତରକୁ ପୁରେଇ ଦେଲି ।

ସୋନି ପୁରା ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ଉଠି କହିଲା: ହଁ, ଏଥର ହେଲା । ଏମିତି ସିନା ଗୋଟାକ ଯାକ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଦେଲେ ବିଆକୁ ବହୁତ ଖୁସି ମିଳିବ । ହେଲେ ଆମ ବାବୁଙ୍କର ତ ବହୁତ ଛୋଟ ଟାଏ । ତମ ଟାର ଅଧାବି ହବନି । ତମରଟା ପରି ମୋଟା ବି ନୁହେଁ । ମତେ ମୋଟେ ପଶିବା ଭଳି ଲାଗେନି । ତମର ପଶିଲେ ତ ମୁଁ ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ଯାଉଛି । ମତେ ଏଥର ଧୀରେ ଧୀରେ କର ।

ମୁଁ କହିଲି - ଆହୁରି ପଶିବା ପାଇଁ ବାକି ଅଛି ରାଣୀ । ପୁରାଟା କ’ଣ ତମ ଭିତରକୁ ପଶିଲାଣି ।

ସୋନି କହିଲା: ହେ ମାଆ, ଆହୁରି ପଶିବାକୁ ବାକି ଅଛି । ହେ ଭଗବାନ, ମୁଁ ମରିଯିବି । ଆହୁରି ପଶିଲେ ମୋ ତଳିପେଟ ଫଟେଇ ବାହାରି ଆସିବ । ମୋର କ’ଣ ହେବ କହିଲ ।

ହେଲେ ମୁଁ କିଛି କଥା ନ ଶୁଣି ଟିକିଏ ଜୋରରେ ବାଣ୍ଡକୁ ଦାବିଲି । ମୋ ପୁରା ବାଣ୍ଡଟା ମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବିଆ ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା । ‘ଇଲୋ ବୋଉଲୋ’ କହି ସୋନି ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲେ । ବାହାରେ ମୂଷଳ ଧାରାରେ ବର୍ଷା ଢ଼ାଳୁଥିଲା । ଏତେ ବରଷାରେ ବି ମୋ ଦେହ ଝାଳେଇ ଯାଇଥିଲା । ସିଲିଂ ଫ୍ୟାନକୁ ପୁରା ସ୍ପୀଡ଼ରେ ବୁଲେଇ ଦେଲି । ସୋନି ମୋ ବେକକୁ ତାଙ୍କ ଦୁଇ ବାହୁରେ ଗୁଡ଼େଇ ଧରି ମୋ ଓଠରେ ଘନ ଘନ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଇ ଚାଲିଥିଲେ । ସତରେ ଯେମିତି ସେ ମୋତେ ଖାଇ ଚାଲିଛନ୍ତି । ମୋ ପାଟିରେ ଲାଳକୁ ଯେମିତି ପିଇ ଯାଉଛନ୍ତି । ମୁଁ ଆଉ ଡେରି ନ କରି ଜୋର ଜୋର ଠେସ ମାରି ଚାଲିଲି । ସୋନି ତଳ ପଟରୁ ତା ଗାଣ୍ଡିକି ଟେକି ଗିହଣର ମଜା ନେଉଥିଲା । ଉପର ପଟୁ ମୋ ବାଣ୍ଡର ଠେସ ସହିତ ତାଳ ଦେଇ ତଳ ପଟୁ ସେ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକି ଟେକି ଚାଲି ଥିଲେ । ମୁଁ ଧୀରେ ଧୀରେ ମୋ ଗେହିଁବାର ବେଗ ବଢ଼େଇ ଦେଲି । ରୁମ୍‌ଟା ପଚ୍ ପଚ୍ ...ଘଚ୍ ଘଚ୍ ଶବ୍ଦରେ ପୁରି ଉଠିଲା ।

ମୁଁ କହିଲି – ରାଣୀ ଦେଖୁଚ ତ, ତମ ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ତମ ବିଆକୁ କେମିତି ଚୁମା ଦେଇ ଦେଇ ପଶୁଚି । ସୋନି କହିଲା: ହଁ ଗୋ, ମୋ ବିଆକୁ ପୁରା ଲାଲ କରିଦିଅ । ସତରେ, ମୋ ବିଆ ଭିତରେ ଏମିତ ଖପ୍ ଖପ୍ ହଉଛି କାହିଁକି? ମୋତେ ଟିକିଏ ଜାବୁଡ଼ି ଧର ।

ମୁଁ କହିଲି – ମୋର ବୋଧେ ମାଲ ବାହାରିବ । ଭିତରେ ଦେବି ନା ବାହାରକୁ କାଢ଼ି ଦେବି ।

ସୋନି: ନାଇଁ ଗୋ! ତମର ସବୁ ମଲେଇ ରସ ଭିତରେ ଛାଡ଼ି ଦିଅ । ଭଲ ଲାଗିବ । ଦିଅ...ଦିଅ...ମୋର ବି ହେଇ ଆସୁଚି । ଟିକିଏ ଜୋରରେ ଦିଅ । ଓହୋଃ...ଆହୁରି ଜୋରରେ ପୁରାଅ...ଆହୁରି...ଆହୁରି...

ସୋନି ଏତେ ଭୋକିଲା ଅଛନ୍ତି ବୋଲି ମୁଁ ଜାଣି ନ ଥିଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ମୁଣ୍ଡିଟା ପୁରା ଲାଲ ଟୋପି ପରି ଫୁଲି ଉଠି ଲାଳରେ ଜୁଡ଼ୁ ବୁଡ଼ୁ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ମୁଁ ପୁରା ଜୋଶରେ ସୋନିକି ଗେହିଁ ଚାଲିଥିଲି । ଏମିତି ପ୍ରାୟ ୪୦/୪୫ ମିନିଟ୍ ଗେହିଁ ଚାଲିଲି । ସେ ମୋତେ ପୁରା ସହଯୋଗ କରୁଥିଲେ । ହଠାତ୍ ମୋ ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ସମୟ ହେଇଗଲା । ମୁଁ ଜୋରରେ ବାଣ୍ଡକୁ ତାଙ୍କ ବିଆର ଅତି ଭିତରକୁ ଦାବି ଦେଇ ସବୁ ଗରମ ବୀର୍ଯ ତାଙ୍କ ବିଆ ଭିତରକୁ ଭସ୍ ଭସ୍ କରି ଛାଡ଼ି ଦେଲି । ମୋର ଗରମ ବୀର୍ଯ ଛାଡ଼ିବାରେ ସୋନିଙ୍କ ତଳ ପେଟ ଯେମିତି ତାତି ଉଠିଲା । ସେ କଅଁ କଅଁ ହୋଇ ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରି ତାଙ୍କ ଲାଳୁଆ ବିଆକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉପରେ ମାଡ଼ି କରି ବସିଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଦେଖୁ ଥିଲି । ଚୋସ୍ତ ଗିହଣ ଖାଇ ସାରିଲା ପରେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକ ଟିଏ ଖୁସିରେ କେତେ ବିଭୋର ହୋଇଯାଏ, ମୁଁ ଅନୁମାନ କରି ପାରୁ ନ ଥିଲି । ସତରେ ସ୍ତ୍ରୀ ପୁରଷଙ୍କ ଏହି ଆଦିମ ଖେଳରେ କେତେ ମାଦକତା ଅଛି କେଜାଣି, ଏହା କେବଳ ଜଣେ ନାରୀ ଆଉ ଜଣେ ପୁରୁଷ ହିଁ ଅନୁଭବ କରିପାରେ ।

ସୋନି କହିଲା: ଭାଇ, କ’ଣ ଦଉଚ, ମୋ ଦେହ କ’ଣ ହେଇ ଯାଉଛି । ମତେ ଲାଗୁଚି ତମ କେଟିଲରୁ ମୋ କପ୍‌ରେ ଯେମିତି ଗରମ ଚା ଢ଼ାଳୁଚ । ମୋ ବିଆ ଭିତର ପୁରି ଉଠୁଚି । ବହୁତ ଦିନ ପରେ ଏମିତି ସୁଖ ମୋତେ ମିଳିଲା । ମୋର ବିଶ୍ୱାସ ବାହାରେ ଥିଲା ।

ମୁଁ ସୋନିଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଦେଖୁଥିଲି । ତାଙ୍କ ଆଖିରେ ଖୁସିର ଲୁହ ଆସି ଯାଇଥିଲା । ଆମେ ଦୁଇ ଜଣ କୁଣ୍ଢାକୁଣ୍ଢି ହୋଇ କିଛି ସମୟ ଶୋଇ ରହିଲୁ । ସୋନି ମୋ ମଥାକୁ ଆଦରରେ ଆଉଁସି ଦେଉଥିଲେ । ଏହିପରି କିଛି ସମୟ ବିତିଗଲା ।

ସୋନି କହିଲେ: ହେଇ ଛାଡ଼ । ଚାଲ ଶୋଇବା । ମୁଁ ଟିକିଏ ଧୋଇ ହୋଇ ଆସେ ।

ମୁଁ କହିଲି – ମୁଁ ଆଜି ତମକୁ ଛାଡ଼ିବିନି ।

ସୋନି କହିଲେ: ନ ଛାଡ଼, ସାରା ରାତି ତ ମୁଁ ତମ ପାଖରେ ଅଛି । ଯେତେ ଗେହିଁବା କଥା ଗିହଁ ।

ମୁଁ କହିଲି – ସତରେ ସୋନି, ତମେ ଯାହା ହେଇଚ ତମକୁ ଯିଏ ଥରେ ଗେହିଁବ ଆଉ ତମ ବିଆ ରସ ପିଇବ, ସିଏ ପୁରା ଖୁସି ହେଇଯିବ । ତମ ବିଆରେ ତମେ କେତେ ପାଣି ରଖିଚ ।

ସୋନି କହିଲା – କାହିଁକି, ତମେ କୋଉ କମ୍ କି ଭାଇ । ତମର ଏ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡ ଯିଏ ଥରେ ତା ବିଆ ଭିତରକୁ ନେବ ଆଉ ତମ ଗିହଣ ଖାଇବ, ସିଏ ତ ସବୁବେଳେ ତମକୁ ଗେହିଁବାକୁ ଦବାକୁ ଇଚ୍ଛା କରିବ ।

ସୋନି କଥା ମୋ ଦେହରେ ନିଆଁ ଲଗେଇ ଦେଲା । ମୋ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡ ପୁଣି ଟିଙ୍ଗେଇବାକୁ ଲାଗିଲା । ପୁରା ଶାବଳ ଭଳି ହୋଇ ସୋନି ତଳି ପେଟରେ ଖେଂଚିହେଲା । ଏହା ଦେଖି ସୋନି ପୁରା ଲାଜେଇ ଗଲା । ମୁଁ ସୋନିର ଗୋଟାଏ ଦୁଧକୁ ଗୋଟାଏ ହାତରେ ଦଳି ଆର ହାତ ନେଇ ତା ବିଆରେ ମାରିଲି । ତା ବିଆ ଗାତ ପୁରା ଲାଳେଇ ଯାଇଥିଲା । ମୋ ହାତର ଦୁଇଟା ଆଙ୍ଗୁଠି ବିଆ ଭିତରକୁ ସଟ୍ ପରି ପଶିଗଲା । ସୋନି କଅଁ କଅଁ ହୋଇ ଉଠିଲା । ମୁଁ ସୋନିକି ମୋ ଛାତି ଉପରକୁ ଟେକି ନେଲି । ତା ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୋଷିଲି ଆଉ କାମୁଡିଲି । ସୋନି ସମ୍ବାଳି ପାରୁ ନ ଥିଲା । ମୋ ମନ କଥା ସେ ବୁଝି ପାରୁଥିଲା । ସେ ତା ବିଆ ଭିତରକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରେଇବାକୁ ଲାଗିଲା । ଶାବଳ ପରି ହୋଇଥିବା ମୋ ଲମ୍ବା ଓ ମୋଟା ବାଣ୍ଡଟା ତା ବିଆରେ ପଶିବା ବେଳେ ଏବେ ତାକୁ କାଟିଲା ନାହିଁ । ଲାଳ ପଟ୍ ପଟ୍ ତା ବିଆ ଗାତ ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ସହଜରେ ପଶିଗଲା । ଏହା ପରେ ସୋନି ତା ଗାଣ୍ଡକି ନଚେଇବାରେ ଲାଗିଲା । ତା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ମୋ ମୁହଁ ଉପରେ ଝୁଲି ରହିଥିଲା । ମୁଁ ତାକୁ ଜୋରରେ ଦଳୁଥିଲି । ସୋନି ଫୁଲ୍ ଜୋଶରେ ମୋତେ ଗେହୁଁଥିଲା । ସୋନି ବିଆର ପାଣି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ପୁରା ଓଦା କରି ଦେଉଥିଲା । ଏମିତିକି ବାଣ୍ଡ ଚାରି ପଟର ବାଳ ଗୁଡ଼ାକ ବି ଓଦା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା । ସୋନି ସହିତ ତାଳ ଦେଇ ମୁଁ ମୋ ଗାଣ୍ଡିକି ଉଠେଇ ତଳ ପଟକୁ ଧକ୍‌କା ମାରୁଥିଲି । ପଚ୍ ପଚ୍‌, ପଚ୍ ପଚ୍ ଓ ଆହାଃ ଉଃ ଶବ୍ଦରେ ରୁମ ଭିତରଟା ପୁରି ଉଠୁଥିଲା ।

ସୋନି କହିଲା: ସତରେ ଭାଇ, କେତେ ମଜା ଲାଗୁଚି । ଯେତେ ଗେହିଁଲେ ବି ଆହୁରି ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଛି ।

ମୁଁ କହିଲି – ତମେ କୋଉ କମ୍ କି? କାଳି ଗାଈର ମିଠା ଦୁଧ ପରି, ତମେ କଳା ହେଲେ କ’ଣ ହେବ ତମ ବଡ଼ିକି ଯେମିତି ଫିଟ୍ ରଖିଚ ନା, ବୁଢ଼ା ବି ବାଇଆ ହେଇଯିବେ । ତମର ଏ ରସାଳ ବିଆରେ ଏତେ ପାଣି ଅଛି, ମୁଁ ବିଶ୍ୱାସ କରି ପାରୁନି । ସତରେ , ତମକୁ ଗେହିଁବାକୁ ଭାରି ମଜା ଲାଗୁଚି । ସବୁବେଳେ ଏମିତି ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଦିଅନ୍ତ ନି । ସୋନି କହିଲା: ତମକୁ ଦବାକୁ ମୁଁ କ’ଣ ମନା କରୁଚି । ରବିବାର ତ ଘରକୁ ଯାଉଚ । ମାନୁ ତ ଘର କାମରେ ଯାଉଛନ୍ତି । ରବିବାର ଦିନ ସେ ଡେରିରେ ଫେରନ୍ତି । ଫେରୁ ଫେରୁ ତାଙ୍କର ରାତି ୧୦ ଟା ହେଇଯାଏ । ଆମେ ବାରି ପଟକୁ ପଳେଇବା । ଛଣ ଗଦା ବି ଅଛି । ତମେ ମତେ ମନ ଭରି ଗେହିଁବ । ତମେ ଖୁସି କୁ ମୁଁ ବି ଖୁସି । ଏହା ପରେ ସୋନି ମତେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରି ପୁରା ଦମ୍‌ରେ ଗେହିଁବାକୁ ଲାଗିଲା । ଦଶ ମିନିଟ୍ ପରେ ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା । ତା ବିଆ ପୁଣି ପାଣି ଛାଡ଼ିଦେଲା । ମୋ ବାଣ୍ଡ ପୁରା ତା ବିଆରସରେ ଓଦା ହୋଇଗଲା । ସୋନି ହିସାବରେ ମୋର ସାନ ବୋହୂ ହେଲେ ବି ସେଦିନ ରାତରେ ମୁଁ ତାକୁ ୩ ଥର ଗେହିଁଲି । ସେ ଖୁସିରେ ପାଗଳି ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ଯେପରି । ସକାଳେ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଲା ବେଳକୁ ଆମେ ଦୁହେଁ ସଂପୂର୍ଣ୍ଣ ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଥିଲୁ । ସୋନି ଆଖି ଖୋଲି ଆମ ଦୁହିଁକି ଏପରି ଭାବରେ ଦେଖି ଲାଜେଇ ଯାଇ ଉଠି ଯାଉଥିଲା । ମୁଁ ତା ହାତକୁ ଧରି ଅଟକେଇ ଦେଲି । କହିଲି – ସକାଳୁ ଚୁମା ଟିଏ ଦେବନି । ମୁଁ ତାକୁ ମୋ ଉପରକୁ ଭିଡ଼ି ଆଣିଲି । ସେ ମୋ ଛାତି ଉପରେ ପେଟେଇ ପଡ଼ି ମୋ ଓଠରେ ଗୋଟାଏ ଚୁମା ଦେଲା । ତା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ମୋ ଛାତିରେ ଚାପି ହୋଇଗଲା । ମୁଁ ଦୁଇ ହାତରେ ତା ମୁଣ୍ଡକୁ ଧରି ତା ଓଠରେ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଇ ତାକୁ ଉଠେଇ ତା ଦୁଧରେ ଦୁଇଟା ଚୁମା ଆଙ୍କି ଦେଲି ।

ସେ ମୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ଲାଜେଇ ହସିଦେଇ କହିଲା: ଯାଃ ଭାଇ, ତମେ ଭାରି ଇଏ ।

ସୋନି ଉଠି ବାଥରୁମକୁ ପଳେଇଲା । ଗାଧୁଆ ପାଧୁଆ ସାରି ମୋ ପାଇଁ ରୋଷେଇ କଲା । ଆମେ ଖିଆ ପିଆ ସାରିବା ପରେ ତାକୁ ଗାଆଁ ବସ୍‌ରେ ବସେଇ ଦେଲି । ସୋନି ଆଖରେ କେଇ ଟୋପା ଲୁହ ଥିଲା ।

ପଚାରିବାରୁ ସେ କହିଲା: ଆଉ କ’ଣ ମୁଁ ତମକୁ ପାଇ ପାରିବି । ଯିଏ ଯାହାର, ସିଏ ତାହାର ।

ମୁଁ କହିଲି –ତମେ ମନ ଖରାପ କରନି । ମୁଁ ଯେବେ ଗାଆଁକୁ ଯିବି ତୁମକୁ କଥା ଦେଉଛି, ତୁମକୁ ଗେହିଁବି ।

ସୋନି ଗାଲରେ ଗୋଟିଏ ଚୁମା ଆଙ୍କି ଦେଲି ।

-ଶେଷ-