ବୋହୂ ମୋହିନୀର ମୋହ

ମୋ ନାଆଁ ହରିରାମ । ମୋ ବୟସ ୬୨ ବର୍ଷ । ମୁଁ ଆମ ଗାଆଁ ସ୍କୁଲରେ ଶିକ୍ଷକତା କରୁଥିଲି । ମୋର ଗୋଟିଏ ପୁଅ ଏବଂ ଗୋଟିଏ ଝିଅ । ଝିଅ ବିଭାହୋଇ ତା ଶାଶୁ ଘରେ ଅଛି । ପୁଅ ରାହୁଲ ବାଲେଶ୍ୱରରେ ଚାକିରୀ କରିଛି ଏବଂ ସେଠାରେ ସେ ତା ସ୍ତ୍ରୀ ମୋହିନୀ ଏବଂ ୫ ବର୍ଷର ପୁଅ ସହିତ ରହୁଚି । ଦୁଇ ମାସ ତଳେ ମୋ ସ୍ତ୍ରୀର ଦେହାନ୍ତ ହେବା ପରେ ମୁଁ ଗାଆଁରେ ଏକୁଟିଆ ନ ରହି ସହରରେ ତାଙ୍କ ପାଖରେ ରହିବାକୁ ପୁଅ ମୋତେ ଜୋର କରି ନେଇ ଆସିଛି ।

ବୋହୂ ମୋହିନୀ ଏକ ସଂସ୍କୃତି ସମ୍ପନ୍ନ ପରିବାରର ଝିଅ । ସେ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଯେପରି ସୁନ୍ଦରୀ, ସେହିପରି ଗୁଣବତୀ । ଅନ୍ୟର ନଜର ଆକର୍ଷଣ କରିବା ଭଳି ତା’ର ଚେହେରା । ସ୍ଲିମ ବଡ଼ି ସାଙ୍ଗକୁ ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ । ସେ ମୋତେ ବହୁତ ସମ୍ମାନ ଦିଏ । ପ୍ରତିଦିନ ସକାଳେ ସେ ମୋ ପାଦ ଛୁଇଁ ପ୍ରଣାମ କରେ । ସେ ନଇଁ ମୋ ପାଦ ଛୁଇଁବା ସମୟରେ ମୋ ନଜର ଆପେ ଆପେ ତା ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ ଉପରକୁ ଟାଣି ହେଇ ଯାଏ । ମୋହିନୀ ସେ କଥା ବୁଝିପାରେ । କିଛି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ନ ଦେଖେଇ ମୁରୁକି ହସି ଦିଏ । ମୁଁ ତାକୁ ଅନ୍ୟ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖେ ।

ଥରେ ମୁଁ ମୋ ରୁମକୁ ଯିବା ବେଳକୁ ମୋ କାନରେ କାନ୍ଦଣା ଶବ୍ଦ ଶୁଣିଲି । କାନ ପାରି ଜାଣିଲି କାନ୍ଦ ଶବ୍ଦ ବୋହୂ ରୁମରୁ ଆସୁଛି । ମୁଁ ବୋହୂ ରୁମ ପାଖରେ ଅଟକି ଗଲି । ଡୋର ଆଉଜା ହୋଇଥିଲା । ଡୋରକୁ ଧୀରେ ଖୋଲି ଭିତରକୁ ଚାହିଁଲି । ଦେଖିଲି ମୋହିନୀ ବେଡ଼ରେ ପେଟେଇ ଶୋଇ କାନ୍ଦୁଚି । ଭାବିଲି ଭିତରକୁ ଯାଇ କାନ୍ଦିବାର କାରଣ ପଚାରି ବୋଲି । ଏପରି କରିବା ଠିକ୍ ହେବକି ନାହିଁ ବୋଲି ଚିନ୍ତା କଲି । ପୁଣି ଥରେ ରୁମ ଭିତରକୁ ଚାହିଁଲି ।  । ମୋହିନୀର ଉଚ୍ଚା ଗାଣ୍ଡି ଓ ଲୋଭନୀୟ ଦେହ ଦେଖି ମୁଁ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲି ନାହିଁ । ରୁମ ଭିତରକୁ ଗଲି । ମୋହିନୀ କାନ୍ଧରେ ହାତ ରଖି କହିଲି – କ’ଣ ହେଲା ବୋହୂ, କାହିଁକି କାନ୍ଦୁଚୁ?

ମୋତେ ଦେଖି ସେ ବହୁତ ଜୋରରେ କାନ୍ଦି ଉଠିଲା । ତା କାନ୍ଦ ଶୁଣି ମୁଁ ବିବ୍ରତ ହୋଇ ଉଠିଲି ।

ମୁଁ କହିଲି – କ’ଣ ହେଇଚି ମୋତେ କାହିଁକି କହୁନ?

ସେ ବେଡ଼ରୁ ଉଠି ତା ଶାଢ଼ୀ ପଣତରେ ଆଖି ଲୁହକୁ ପୋଛି ପକେଇଲା । ସେ ତା ଶାଢ଼ୀ ପଣତକୁ ଉଠେଇବା ବେଳକୁ ଟାଇଟ୍ ବ୍ଲାଉଜ ଭିତରକୁ ତା ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ଦେଖାଗଲା । ସେ ପିନ୍ଧିଥିବା ଛୋଟ ବ୍ଲାଉଜ ତା ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ଧରି ରଖି ପାରୁ ନ ଥିଲା । ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଚାହୁଁଥିବା ସେ ଲକ୍ଷ୍ୟ କରୁଥିଲା । ଶାଢ଼ୀ ପଣତରେ ତା ଦୁଧକୁ ଘୋଡ଼େଇ ଦେଇ ଦେ କହିଲା : ବାପା, ତମ ପୁଅ ମୋତେ ଭଲ ପାଉ ନାହାଁନ୍ତି ।

ମୋହିନୀ କଥା ଶୁଣି ମୁଁ ବିଚଳିତ ହୋଇ ଉଠିଲି ।

କହିଲି – ବୋହୂ, ଏହା ବହୁତ ଗମ୍ଭୀର ବିଷୟ । ତୁ ସବୁ କଥା ମୋତେ ବିସ୍ତୃତ ଭାବରେ କହ ।

ସେ କହିବା ପାଇଁ ଟିକିଏ କୁଣ୍ଠିତ ହେଲା ।

ମୁଁ କହିଲି – ବୋହୂ , ମୋ ଆଗରେ କହିବା ପାଇଁ କୁଣ୍ଠିତ ହେବାର କିଛି କାରଣ ନାହିଁ । ମୁଁ ତୋ ଶଶୁର ହେଲେ ବି ତୋ ବାପା ପରି ।

କିଛି ସମୟ ଚୁପ୍ ରହି ମୋହିନୀ କହିଲା : କିଛି ଦିନ ହେବ ମୋ ଅଂଟାରେ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହେଉଛି । ଡାକ୍ତର କହିଲେ ଯେ କେବଳ ମେଡ଼ିସିନ ଖାଇଲେ କିଛି ହେବନି । ସେଥିପାଇଁ ପରିବାରର ନିଜ ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ବଡ଼ି ମାସେଜ କଲେ ଭଲ ଫଳ ହେବ । ମୁଁ ତୁମ ପୁଅଙ୍କୁ ମୋ ବଡ଼ି ମାସେଜ କରିବା ପାଇଁ ଅନୁରୋଧ କଲି । କିନ୍ତୁ ସେ ମୋ ବଡ଼ି ମାସେଜ କରିବା ପାଇଁ ମନା କରିଦେଲେ । ସେ କହିଲେ ଯେ ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଜଣେ ପୁରୁଷ ଲୋକ । ସେ କେବେହେଲେ ଜଣେ ସ୍ତ୍ରୀଲୋକର ବଡ଼ି ମାସେଜ କରିବେ ନାହିଁ । ବାବୁଜୀ, ତାଙ୍କର କ’ଣ ତାଙ୍କ ସ୍ତ୍ରୀକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ?

ସେ ପୁଣି କାନ୍ଦିବା ପାଇଁ ଆରମ୍ଭ କଲା । ତା କାନ୍ଦ ଶୁଣି ମୁଁ ବିଚଳିତ ହୋଇ ଉଠିଲି । ମୁଁ କିଛି ପ୍ରତିକ୍ରିୟା ଦେଖାଇଲି ନାହିଁଁଁଁ । ସେ କହିଲା : ଛାଡ଼ନ୍ତୁ ବାବୁଜୀ, ମୁଁ ତୁମକୁ ବିବ୍ରତ କରିବା ଠିକ୍ ନୁହେଁ ।

ମୁଁ ଭାବିଲି ଏଇଟା ହେଉଛି ଏକ ଭଲ ସୁଯୋଗ । କହିଲି – ବୋହୂ, ମୁଁ ତୋତେ ସାହାଯ୍ୟ କରିବି । ତୁ ଯଦି କିଛି ମନେ ନ କରିବୁ, ତାହେଲେ ମୁଁ ତୋ ବଡ଼ି ମାସେଜ କରିଦେବି ।

ମୋ କଥା ଶୁଣି ସେ ଖୁବ୍ ଉତ୍ସୁକ ହୋଇ କହିଲା : ସତରେ ବାବୁଜୀ, ତମେ ମୋ ବଡ଼ି ମାସେଜ କରିବ?

କିନ୍ତୁ ପର ମୁହୂର୍ତ୍ତରେ ସେ ବିବ୍ରତ ହୋଇ ଉଠିଲା । କହିଲା : କିନ୍ତୁ...ଯଦି କେହି ଦେଖିବ, ତାହେଲେ...

ମୁଁ ତା ହାତକୁ ଛୁଇଁ କହିଲି – ତୋର କ’ଣ ମୁଣ୍ଡ ଠିକ ନାହିଁ । ତୁ କ’ଣ ଲୋକଙ୍କୁ ଯାଇ କହିବୁ ଯେ ତୋ ଶଶୁର ତୋ ବଡ଼ି ମାସେଜ କରୁଛନ୍ତି ।

ସେ କିଛି କହିଲା ନାହିଁ । ମୁଁ କହିଲି – ଚାଲେ ଏବେ ମୁଁ ତୋ ବଡ଼ି ମାସେଜ କରିଦେବି ।

ସେ ଟିକିଏ ଡରିଗଲା । କହିଲା : ଏବେ?

ମୁଁ କହିଲି - ଅସୁବିଧା କ’ଣ?

ମୁଁ ଅସ୍ଥିର ହୋଇ ଉଠୁଥିଲି । ସେ କହିଲା : ଠିକ୍ ଅଛି ।

ସେ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଯାଇ ଗୋଟାଏ ଗିନାରେ ନଡ଼ିଆ ତେଲ ଉଷୁମ କରି ଆଣି ଆସିଲା । ତାପରେ ବେଡ଼ ଉପରେ ପେଟ ମାଡ଼ି ଶୋଇଲା । ତା ଉଚ୍ଚା ଗାଣ୍ଡି ଦେଖି ମୋ ଭିତରେ କ’ଣ ଗୋଟାଏ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ମୁଁ କହିଲି – ବୋହୂ, କୋଉଠୁ ଆରମ୍ଭ କରିବି?

ସେ କହିଲା : ବାବୁଜୀ, ତମେ ଯେଉଁ ଠାରୁ ଚାହୁଁଚ ସେଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କର । ମୋର ସବୁ ଆଡ଼େ ଯନ୍ତ୍ରଣା ହେଉଛି ।

ମୁଁ ତା ପିଠିରେ ତେଲ ଲଗେଇ ମାସେଜ ଆରମ୍ଭ କଲି । ସେ ତା ଶାଢ଼ୀକି ଟାଣି ଗୋଡ଼କୁ ଖୋଲା କଲା । ମୁଁ ତା ଗୋଡ଼ରେ ତେଲ ଲଗାଇ ମାସେଜ କଲି । ଏହି ସୁଯୋଗରେ ମୁଁ ମୋ ହାତକୁ ନେଇ ତା ମୁଲାୟମ ଜଙ୍ଘକୁ ଛୁଇଁଲି । ତାଦେହ ଥରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ କହିଲା : ବାବୁଜୀ, ପ୍ଲିଜ ସେମିତି କରନି ।

କିନ୍ତୁ ସେ ଯେପରି ଢ଼ଙ୍ଗରେ କହିଲା ଯେ ତାହା ମୋତେ ଆହୁରି ଆଗେଇବା ପାଇଁ ପ୍ରୋତ୍ସାହିତ କଲା । ମୁଁ ତା ଦେହକୁ ମୋଡ଼ିଲି ଏବଂ ପିଚାକୁ ଛୁଇଁଲି । ସେ ମୁରୁକି ହସିଲା । ମୁଁ ତେଲ ଗିନାକୁ ଗୋଟିଏ କଡ଼କୁ ରଖିଦେଲି । ମୋ ହାତକୁ ନେଇ ତା ଅଂଟା ଉପରେ ରଖିଲି । ତାପରେ ମୋ ହାତ ନେଇ ତା ନାହିକି ଛୁଇଲି । ସେ ଶିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା : ଆଃଃଃ... ମୋ ହାତ ବନ୍ଦ ହୋଇଗଲା । ପଚାରିଲି – କ’ଣ ହେଲା ବୋହୂ? 

ସେ କହିଲା : ବାବୁଜୀ, ଠିକ୍ ଭାବରେ ମାସେଜ କର ।

ତା କଥାରୁ ମୋତେ ଲାଗିଲା, ସେ ମୋତେ ଖୋଲା ଖୋଲି ନିମନ୍ତ୍ରଣ କରୁଚି । ମୁଁ ତା ଦେହରେ ମୋ ଦେହକୁ ଲଦି ଦେଇ ମୋ ହାତରେ ତା ଦୁଧକୁ ଆଦର କରିବାରେ ଲାଗିଲି । ସେ ଡରିଗଲା । କହିଲା : ବାବୁଜୀ, ତମେ ଇଏ କ’ଣ କରୁଚ?

ମୁଁ କହିଲି – ମୋର ଯାହା କରିବା କଥା ମୁଁ କରୁଚି ।

ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଆଦର କରିବାକୁ ଲାଗିଲି । ସେ କହିଲା : ତମେ ଯାହା କରୁଚ ତାହା ଠିକ୍ ନୁହେଁ ।

ମୁଁ କହିଲି – ମୁଁ ଜାଣିଚି । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏପରି କରିବା ବନ୍ଦ କରି ପାରିବି ନାହିଁ । ତୋ ବ୍ଲାଉଜ ଅସୁବିଧା କରୁଚି । ତୋ ବ୍ଲାଉଜଟା ଟିକିଏ ଖୋଲି ଦେଏ । ମୁଁ ଠିକ୍ ଭାବରେ କରିବି ।

ମୁଁ ତାକୁ ମୋ ପାଖକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି । ସେ ମୋତେ ବାଧା ଦେଇ ବନ୍ଦ କରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲା । କିନ୍ତୁ ମୁଁ ଏହା କରିବା ପାଇଁ ଦୃଢ଼ ଥିଲି । ମୁଁ ତା ବ୍ଲାଉଜକୁ ଖୋଲି ଦେଇ ତା ଲଙ୍ଗଳା ଦୁଧରେ ଚୁମା ଦେଲି । ସେ ମୋତେ ବାଧା ନ ଦେଇ ମୋ କୋଳରେ ବସି ମୋ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଲା । କହିଲା : ବାବୁଜୀ, ତମେ ଏପରି ଦୁଷ୍ଟାମୀ କରିବ ବୋଲି ମୋର ଧାରଣା ନ ଥିଲା ।

ମୁଁ ତା’ର ସବୁ ପୋଷାକ ଖୋଲି ପକେଇଲି । ତା ଲଙ୍ଗଳା ପିଚାରେ ମୃଦୁ ମୃଦୁ ଆଘାତ କଲି । ସେ ତା ହାତରେ ମୋ ହାତକୁ  ନେଇ ତା ବିଆ ଉପରେ ରଖିଲା । ମୁଁ ତା ବିଆରେ ହାତ ବୁଲେଇ ଅନେକ ସମୟ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମାସେଜ କରିବାକୁ ଲାଗିଲି । ମୋ ବିଶି ଆଙ୍ଗୁଠିକି ତା ବିଆ ଭିତରକୁ ପୁରେଇ ଦେଲି । ସେ ଚିହିଁକି ଉଠି ମୃଦୁ ଶିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା : ଉମଃ...ଆଃ...

ତା ବିଆ ଭିତରଟା ଓଦା ଓଦା ଲାଗିଲା । ସେ ମୋ ପୋଷାକ ଖୋଲି ମୋତେ ଲଙ୍ଗଳା କରିଦେଲା । ମୋ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ଖୁସି ହୋଇଗଲା । ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ନେଇ ମୁଠେଇ ଧରି କହିଲା : ବାବୁଜୀ, ତମର ତ ବହୁତ ବଡ଼ । ବହୁତ ଶକ୍ତ ଆଉ ମୋଟା ହେଇଚି । ପ୍ଲିଜ ବାବୁଜୀ, ଡେରି କରନି । ଶୀଘ୍ର ମୋ ଏହାକୁ ବିଆ ଭିିତରେ ପୁରାଅ । ମୁଁ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି । ମୋ ବିଆ ଆକୁ ଭିତରକୁ ନେବାକୁ ଅଥୟ ହେଲାଣି । 

ମୁଁ ତାକୁ ବେଡ଼ ଉପରେ ଚିତ୍ କରି ଶୁଆଇ ଦେଇ ତା ବିଆରେ ଗୋଟାଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଲି । ତାପରେ ତା ଉପରକୁ ଚଢ଼ିଯାଇ ତା ରସାଳ ବିଆ ମୁହଁରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଅଗକୁ ଲଗେଇ ଦାବିଦେଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ତା ବିଆ ଭିତରେ ସଟ୍ କରି ଗଳିଗଲା । ସେ ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲା । ମୁଁ ଦୁଇ ହାତରେ ତା ଦୁଧକୁ ଦଳି ତା ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ତା ବିଆ ଭିତରେ ବାହାର ଭିତର କରି ଗେହିଁବାକୁ ଲାଗିଲି । ସେ ଏତେ ଖୁସି ହୋଇ ଉଠିଲାଯେ ମୋ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଇ ତା ପାଟିକୁ ମେଲା କରି ଦେଲା । ମୁଁ ତା ପାଟି ଭିତରକୁ ମୋ ଜିଭକୁ ପୁରେଇ ଦେଲି । ସେ ମୋ ଜିଭକୁ ଜୋର ଜୋର ଚୋଷି ଚାଲିଲା ଆଉ ମୁଁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଦାବି ଜୋର ଜୋର ଗେହିଁ ଚାଲିଲି । ପ୍ରାୟ ୨୦ ମିନିଟ୍ ଜୋର ଗେହିଁବାରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ପିଚ୍ ପିଚ୍ ହୋଇ ବୀର୍ଯ ତା ବିଆ ଭିତରକୁ ବାହାରି ଗଲା । ମୋହିନୀ ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇ ତା ଦୁଇ ଗୋଡ଼କୁ ମୋ ଅଣ୍ଟାରେ ଛନ୍ଦି ଦେଇ ଦୁଇ ହାତରେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଲା । ଦୁହେଁ ୫ ମିନିଟ୍ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ପଡ଼ିରିହିବା ପରେ ସେ ତା ଗୋଡ ଓ ହାତକୁ କୋହଳ କରି ଖୁସିରେ ମୋତେ ଘନ ଘନ ଚୁମା ଦେବାକୁ ଲାଗିଲା । କହିଲା : ସତରେ ବାବୁଜୀ, ତମେ ଜଣେ ବହୁତ ଭଲ ଲଭର । ତମେ ମତେ ଯେମିତି ଗେହିଁଲ, ତମ ପୁଅ ମୋତେ କେବେବି ସେମିତି ଗେହିଁ ନ ଥିଲେ କି ଗେହିଁ ପାରିବେ ନାହିଁ ।

ତାପରେ ଆମେ ବାଥରୁମକୁ ଗାଧେଇବା ପାଇଁ ଗଲୁ । ବାଥ ଟବ୍ ରେ ଦୁହେଁ ବହୁତ ମଜା କଲୁ । ବାଥରୁମରେ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ମୋହିନୀ ବହୁତ ଉତ୍ସୁକ ଥିଲା । ବାଥ ଟବ୍ କଣକୁ ଧରି ମୋ ଆଡ଼କୁ ପଛ କରି ମୋ ଆଗରେ ତାକୁ ଛିଡ଼ାକଲି । ତା ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ମୁଠେଇ ଧରି ପଛ ପଟରୁ ତା ବିଆରେ ବାଣ୍ଡ ପୁରେଇ ଗେହିଁବାକୁ ଲାଗିଲି । ପ୍ରାୟ ୩୫ ମିନିଟ ଗେହିଁବା ପରେ ତା ବିଆ ଭିତରେ ମୋର ବୀର୍ଯ ବାହାରି ଗଲା ।

ଗାଧୁଆ ସାରି ଆସି ସାଙ୍ଗହୋଇ ଗୋଟିଏ ପ୍ଲେଟରେ ଲଂଚ କଲୁ ଏବଂ ଆରାମ କରିବା ପାଇଁ ବେଡ଼ରୁମକୁ ଗଲୁ । ବେଡ଼ରେ କୁଣ୍ଢା କୁଣ୍ଢି ହୋଇ ଶୋଇଲୁ । ଅପରାହ୍ନ ୩ ଟା ବେଳକୁ ନାତି ସ୍କୁଲରୁ ଫେରିଲା । ବୋହୂ ତାକୁ ଲଂଚ ଖାଇବା ପାଇଁ ଦେଇ ତାକୁ ତା ରୁମରେ ଶୁଆଇ ଦେଲା । ତାପରେ ମୋ ରୁମକୁ ଆସି ପୋଷାକ ଖୋଲି ବେଡ଼ ଉପରକୁ ଆସି ଗଲା । ଦୁହେଁ କୁଣ୍ଢା କୁଣ୍ଢି ହେଲୁ । ମୁଁ ତା ଦୁଧକୁ ଚୋଷି ଖାଇଲି ଏବଂ ସିଏ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଚୋଷିଲା । ମୁଁ କହିଲି – ମୋହିନୀ, ମୋ ସ୍ୱପ୍ନ ସତ ହେଲା ।

ମୋ ଛାତିରେ ହାତ ବୁଲେଇ ଦୁଧ ଭୁଣ୍ଡିକି ଚିପି ପଚାରିଲା : ବାବୁଜୀ, ତମର କି ସ୍ୱପ୍ନ ଥିଲା?

ମୁଁ କହିଲି – ଗାଆଁରୁ ଆସିବା ଦିନରୁ ମୁଁ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖୁଥିଲି କେମିତି ମୋ ବୋହୂକୁ ମୋ ବାହୁ ବନ୍ଧନ ଭିତରେ ଧରି ଶୋଇବି ।

ମୋହିନୀ କହିଲା : ଇସ୍ଃ...ବାବୁଜୀ, ତମେ ଭାରି ଖରାପ ।

ଏହା କହି ସେ ମୋତେ ଆସ୍ତେ ଚାପୁଡ଼ା ମାରିଲା । ମୁଁ ତା ପିଚାକୁ ଚିପି ଚାପୁଡ଼ା ମାରିଲି । ସେ ମୋତେ ଚୁମା ଦେଇ କହିଲା : ବାବୁଜୀ, ମୋର ସ୍ୱପ୍ନ ଓ ଇଚ୍ଛା ବି ପୂରଣ ହୋଇଗଲା ।

ମୁଁ କହିଲି – ଡାର୍ଲିଂ, କ’ଣ ତୋର ଇଚ୍ଛା ଥିଲା ।

ସେ କହିଲା : ବାବୁଜୀ, ସବୁଦିନେ ସକାଳେ ମୁଁ ଦେଖୁଥିଲି ତୁମେ ବେଡ଼ରେ ଶୋଇ ଲମ୍ବା ତକିଆକୁ କୁଣ୍ଢୋଉଚ ଆଉ ଲୁଙ୍ଗି ତଳେ ହାତ ପୁରେଇ ତମର ହଲୋଉଚ । ଏହା ଦେଖି ମୋର ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲା, ଅନ୍ତତଃ ଥରେ ତମେ ମୋତେ କୁଣ୍ଢେଇ ମୋ ଉପରେ ଶୁଅନ୍ତ କି?

ମୁଁ କହିଲି – ମୋ ସ୍ୱିଟ୍ ହାର୍ଟ, ଥରେ କାହିଁକି ମୁଁ ସବୁଦିନେ କୁଣ୍ଢେଇ ତୋ ଉପରେ ଶୋଇବା ପାଇଁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛି ।

ସକାଳେ ଆମେ ଶଶୁର ବୋହୂ ଏକାନ୍ତରେ ମିଳିତ ହେବା ପାଇଁ ଆମକୁ ୫ ରୁ ୬ ଘଣ୍ଟା ସମୟ ମିଳୁଥିଲା । ମୋ ପୁଅ ରାହୁଲ ସକାଳ ୯ ଟା ବେଳେ ଅଫିସ ବାହାରି ଯାଉଥିଲା । ନାତି ବି ୯ ଟା ବେଳେ ସ୍କୁଲ ଯାଇ ଘରକୁ ଅପରାହ୍ନ ୩ ଟା ବେଳେ ଫେରୁଥିଲା । ତେଣୁ ସକାଳ ୯ ଟାରୁ ଅପରାହ୍ନ ୩ ଟା ଭିତରେ ଆମ ଶଶୁର ବୋହୂକୁ ପ୍ରେମ କରିବା ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ସମୟ ମିଜୁଥିଲା । ଆମର ଏହି ଦୈନନ୍ଦିନ ପ୍ରେମ ଖେଳ ଭିତରେ ବୋହୂ ପ୍ରେଗନାଂଟ ହୋଇ ମୋ ପିଲାର ମାଆ ହେଲା ଏବଂ ଗୋଟିଏ ବହୁତ ସୁନ୍ଦର ଗୁଲୁ ଗୁଲିଆ ଝିଅକୁ ଜନ୍ମ ଦେଲା । ଆମ ଶଶୁର ବୋହୂଙ୍କ ଏହି ପ୍ରେମର ସ୍ମୃତିକୁ ଅମର କରିବା ପାଇଁ ମୋହିନୀ ଝିଅର ନାଆଁ ଦେଲା ମୋ ନାଆଁ (ହରି) ର ଓଲଟା ‘ରିହା’ । ମୋ ପୁଅ ରାହୁଲ ଆମ ଶଶୁର ବୋହୂଙ୍କ ପ୍ରେମ କାହାଣୀର କୌଣସି ସୁରାକ ପାଇ ପାରିଲା ନାହିଁ । ଏହା ଭିତରେ ଆମ ଶଶୁର ବୋହୂଙ୍କ ଦୈହିକ ପ୍ରେମ ସମ୍ପର୍କକୁ ୧୩ ବର୍ଷ ହେଲାଣି । ସୁଯୋଗ ଦେଖି ଆମେ ନିୟମିତ ଗିହାଁ ଗେହିଁ ହେଉଛୁ । ଅବଶ୍ୟ ଆମ ଗିହାଁ ଗେହିଁର ପରିମାଣ ଟିକିଏ କମି ଯାଇଛି ।

ମୋ ସ୍ୱିଟ୍ ଡାର୍ଲିଂ ବୋହୂ ମୋହିନୀର ବୟସ ଏବେ ୩୫ ବର୍ଷ । ଆଗ ଅପେକ୍ଷା ସେ ଅଧିକ ସୁନ୍ଦରୀ ଏବଂ ଅଧିକ ସେକ୍ସି ଦିଶୁଛି । ଆମ ଝିଅ ରିହାକୁ ଏବେ ୧୨ ବର୍ଷ ଚାଲିଚି । ତା ବୟସ କ୍ରମେ ବଢ଼ିବା ସାଙ୍ଗକୁ ତା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବି ବୃଦ୍ଧି ପାଇବାକୁ ଲାଗିଚି । ସେ ତା ମାଆ ପରି ସୁନ୍ଦରୀ ଦିଶୁଚି । ସେ ସର୍ଟସ ଭଳି ଛୋଟ ପୋଷାକ ପିନ୍ଧିବାକୁ ବହୁତ ପସନ୍ଦ କରୁଚି । ତା ପତଳା ସେକ୍ସି ପାଦ ଦେଖିବା ପାଇଁ ମୋତେ ବହୁତ ଭଲ ଲାଗେ ।

ଦିନେ ସନ୍ଧ୍ୟାରେ ରାତି ଭୋଜନ ପାଇଁ ମୋହିନୀ ବସି ପରିବା କାଟୁଥିଲା । ମୁଁ ବସି ତା ପରିପୁଷ୍ଟ ସେକ୍ସି ଦେହ ଉପରେ ନଜର ପକାଉଥିଲି । ରିହା ଲିଭିଂ ରୁମକୁ ଆସିଲା । ମୋତେ ପଚାରିଲା : ଗ୍ରାଣ୍ଡାପା, ତମକୁ ବନିଲା ଆମ୍ବ ଓ କଷି ଚେରି ମଧ୍ୟରୁ କେଉଁଟା ବେଶୀ ଭଲ ଲାଗେ ।

ମୁଁ କହିଲି - ନିଶ୍ଚୟ ବନିଲା ଆମ୍ବ ଭଲ ଲାଗେ ।

ମୋ ଉତ୍ତର ତାକୁ ଭଲ ଲାଗିଲା ନାହିଁ । ସେ ତା ରୁମକୁ ଫେରିଗଲା । ମୁଁ ଦେଖିଲି ମୋହିନୀ ମୁରୁକି ହସୁଚି ।

ମୁଁ ପଚାରିଲି – ବୋହୂ, ରିହାର କ’ଣ ହେଇଚି?

ମୋହିନୀ କଟା ପରିବାକୁ ଏକାଠି କରି  ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଗଲା । ଗଲା ବେଳେ କହିଲା : ବାବୁଜୀ, ତମେ ବହୁତ ବୁଦ୍ଧୁ ।

ମୁଁ ମୋହିନୀ ପଛେ ପଛେ ରୋଷେଇ ଘରକୁ ଗଲି । ପଚାରିଲି – ବୋହୂ, ତୁ କାହିଁକି ମୋତେ ବୁଦ୍ଧୁ କହୁଚୁ । ମୋହିନୀ ରୋଷେଇ ଘର ଡୋର ଆଡ଼େ ନଜର ବୁଲେଇ ଆଣି ମୋ ଦିଇ ହାତକୁ ଧରି ନେଇ ତା ଦୁଧ ଉପରେ ରଖି କହିଲା : ମୋ ଡାର୍ଲିଂ ବାବୁଜୀ, ନିଅ । ତମକୁ ପରା ବନିଲା ଆମ୍ବ ଭଲ ଲାଗେ । ମୁଁ ଦୁଇ ହାତରେ ମୋହିନୀର ବଡ଼ ବଡ଼ ପରିପୁଷ୍ଟ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକୁ ମୁଠେଇ ଦଳିବାକୁ ଲାଗିଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡଟା ଟିଙ୍ଗେଇ ମୋହିନୀର ଗାଣ୍ଡିରେ ଦାବି ହେଲା । ପଛ ପଟରୁ ଦୁଇ ହାତରେ ମୋହିନୀର ଦୁଧକୁ ଚିପି ମୁଁ ତା ଗାଣ୍ଡିରେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଦାବିଲି । ମୋହିନୀ କହିଲା : ଆଃ...ଛାଡ଼ନ୍ତୁ ନା ବାବୁଜୀ । ରିହା ଯଦି ଚାଲି ଆସି ଦେଖିବ, ତା ହେଲେ...

ମୁଁ କହିଲି -ନାହିଁ ଡାର୍ଲିଂ, ରିହା ତ ଏବେ ତା ରୁମକୁ ଯାଇଛି, ସିଏ କାହିଁକି ଆସିବ ।

ମୁଁ ମୋହିନୀର ଦୁଧକୁ ଦଳି ଚିପିବାକୁ ଲାଗିଲି । ମୋହିନୀ କହିଲା : ଛାଡ଼ନ୍ତୁ ନା ବାବୁଜୀ, ଆଜି ରାତିରେ ଆପଣଙ୍କ ପୁଅ ଘରକୁ ଫେରିବେନି ବୋଲି ଜାଣିଛନ୍ତି ତ? ଏବେ ଯଦି ସବୁ ଏନେର୍ଜୀ ଶେଷ କରିଦେବେ, ତେବେ ରାତି ସାରା କ’ଣ ମୋତେ ଭୋକିଲା ରଖିବେ ।

ମୁଁ ମୋହିନୀ ଦୁଧରୁ ମୋ ହାତ କାଢ଼ି ଆଣି କହିଲି – ସରି ଡାର୍ଲିଂ । ମୁଁ ସେ କଥା ଭୁଲି ଯାଇଥିଲି । ମୋତେ ରାତି ପାଇଁ ଏନେର୍ଜୀ ସଞ୍ଚୟ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଆଉ ଅଧିକ ଏନେର୍ଜୀ ପାଇଁ ପାବାର କେପସୁଲ ଅଛିକି ନାହିଁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ପଡ଼ିବ ଆଉ ନ ଥିଲେ ମେଡ଼ିସିନ୍ ଷ୍ଟୋରକୁ ଯାଇ ଆଣିବାକୁ ହେବ ।

– ଶେଷ -