ସ୍ୱାମୀ ଅମରେଶଙ୍କୁ ଛାଡ଼ି ଏକୁଟିଆ ରହିବା ମମତାର ଅଭ୍ୟାସରେ ପଡ଼ିଗଲାଣି ।ଏମିତି ତ ୨୦ ବର୍ଷ ବିତିଗଲାଣି । ଏବେ ତା ବୟସ ୪୦ ବର୍ଷ । ୧୮ ବର୍ଷ ବୟସରେ ମମତା ଅମରେଶଙ୍କୁ ବାହା ହୋଇଥିଲା । ୨୦ ବର୍ଷ ବୟସରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରଥମ ସନ୍ତାନ ଝିଅ ହୋଇଥିଲା । ତା ଦୁଇ ବର୍ଷ ପରେ ପୁଅ ଅଜିତର ଜନ୍ମ ।ଝିଅକୁ ୧୮ ବର୍ଷ ହେଲା ବେଳକୁ ତାକୁ ବାହା କରିଦେଇ ଥିଲେ । ସେ ତା ଶାଶୁ ଘରେ ଅଛି । ପୁଅ ଅଜିତର ବୟସ ଏବେ ୧୬ ବର୍ଷ ସେ ମଧ୍ୟ ବାଙ୍ଗାଲୋରରେ ରହି ଇଂଜିନିୟରିଙ୍ଗ ପଢ଼ୁଚି ।
ମମତାର ବୟସ ୪୦ ବର୍ଷ ଟପିଲେ ବି ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେହରୁ ଚମକ ଯାଇନି । ଦେଖିବାକୁ ବହୁତ ସୁନ୍ଦରୀ ଖାଲି ସୁନ୍ଦରୀ ନୁହେଁ ବହୁତ ସ୍ମାର୍ଟ ମଧ୍ୟ, ଗୋରା ଦେହ, ଭରା ଯୌବନ...ଓଃ ସତେ ଯେମିତି ଆଇଟମ ବମ୍ !...ଏବେ ମମତା ଦେହରେ ଟିକିଏ ମାଂସ ଲାଗିବାରୁ ସାମନ୍ୟ ମୋଟୀ ଜଣା ପଡ଼ୁଛି। ହେଲେ ଆଗ ଅପେକ୍ଷା ସେ ଆହୁରି ସୁନ୍ଦରୀ ଏବଂ ଆହୁରି ସେକ୍ସି ଲାଗୁଚି । ହେଲେ ମମତା ତା ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ ପ୍ରତି ବହୁତ ସଚେତନ, ଏବଂ ତା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ସେ ସମ ପରିମାଣରେ ସଚେତନ। ସେଥିପାଇଁ ସେ ଘରର ଯାବତୀୟ କାମ କରିବା ସାଙ୍ଗକୁ ମର୍ଣ୍ଣିଂ ୱାକ ଯିବା ସହିତ ମଝିରେ ମଝିରେ ବିଉଟି ପାରଲୋର ବି ଯାଏ। ଆଧୁନିକ ପୋଷାକ ପ୍ରସାଧନ ସାମଗ୍ରୀ ବ୍ୟବହାର କରି ସେଥିପାଇଁ ଏବେବି ମମତାର ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ଓହଳି ନ ପଡ଼ି ଟାଇଟ୍ ରହିଛି ।
ମମତା ଦେହର ସବୁଠାରୁ ଆକର୍ଷଣୀୟ ଅଙ୍ଗ ହେଉଚି ତା ହାତରେ ଥିବା ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ନେଲପଲିସ୍ ଲଗା ନଖ ଏବଂ ତା ଲିପିଷ୍ଟିକ ଲଗା ସେକ୍ସି ଗୋଲାପୀ ଓଠ । ମମତା ଯେତେବେଳେ ବାହାରକୁ କୁଆଡେ ବୁଲିବା ପାଇଁ ଯାଏ । ସେତେବେଳେ ମମତା ତା ଦେହକୁ ବହୁତ ସଜାଇ ଥାଏ । ଏମିତିକି ଦେହରେ ମେଞ୍ଚାଏ ସୁନା ଗହଣା ପିନ୍ଧିବା ସହିତ ଦାମୀ ଶାଢ଼ୀ ସାଙ୍ଗକୁ ମ୍ୟାଚଗଂ ପିଠି କଟା ବ୍ଲାଉଜ ପିନ୍ଧି ଥାଏ । ଯାହା ଫଳରେ ମମତାର ଚିକ୍ଣ ପିଠି ପୁରା ଲଗଂଳା ଦେଖାଯାଏ । ତା ସହିତ ମମତା ତା ସେକ୍ସି ଗୋରା ଗୋରା ପାଦରେ ପାଉଁଜି ଏବଂ ହାଏହିଲ୍ ଜୋତା ମାଡ଼ି ଥାଏ । ଏମିତି ସବୁବେଳେ ବେଶଭୂଷା ହୋଇ ଟିପ୍ ଟପ୍ ରହୁଥିବା ମମତା ଭଳି ସେକ୍ସି ମାଇକିନିଆ ଏ ଦୁନିଆରେ କମ ଥିବେ । ସେଥିପାଇଁ ସାଇ ପଡ଼ିଶାରେ ଯେତେ ସବୁ ଟୋକା ମମତାର ଦିଅର ହିସାବ ହେବେ ସେମାନେ ମମତା ପାଖରେ ଭିଡ଼ ଜମାଉ ଥିଲେ । ମମତା ସହିତ ଥଟ୍ଟା ପରିହାସ ହେଉଥିଲେ, ଦ୍ୱିଅର୍ଥ ବୋଧକ ଭାଷାରେ କଥା ହେଉଥିଲେ । ମମତା ବି ତାଙ୍କୁ ଥଟ୍ଟାରେ ଥଟ୍ଟାରେ ଦ୍ୱିଅର୍ଥ ବୋଧକ ଭାଷାରେ ଜବାବ ଦେଉଥିଲା । ହେଲେ ରାତି ହେଲେ ମମତା ବହୁତ ଉଦାସ ରହୁଥିଲା । ବିଛଣାରେ ଶୋଇ ଖାଲି ଛଟ ପଟ ହେଉଥିଲା ।
ପ୍ରତି ବର୍ଷ ଭଳି ଦୁଇ ବର୍ଷ ପରେ ଅମରେଶ ଛୁଟିରେ ଘରକୁ ଆସିଥିଲେ । ଅମରେଶ ଘରକୁ ଆସିବା ଦିନ ଠାରୁ ମମତା ଭାରି ଖୁସି ଓ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଥିଲା । ପୁରା ଫିଟ୍ ଫାଟ୍ ରହୁଥିଲା । ଘରର କାମ ଦାମ ଚଟାପଟ୍ ଶେଷ କରି ଦେଇ ନିଜ ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ପାଖକୁ ଚାଲି ଯାଉଥିଲା । ଅମରେଶ ବି ଆସିବାର ଗୋଟାଏ ସପ୍ତାହ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମମତାକୁ ଛାଡ଼ି ଘରୁ ବି ବାହାରିଲେ ନାହିଁ । ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଅମରେଶଙ୍କ ଛୁଟି ସରିଗଲା । ଆଉ ଆସନ୍ତା କାଲି ଅମରେଶ ଆମେରିକା ଚାଲିଯିବେ ବୋଲି ସେ ମମତାକୁ ସେଦିନ ରାତି ସାରା ଶୁଆଇ ଦେଇ ନାହାନ୍ତି । ସକାଳୁ ମମତାର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବା ବେଳକୁ ସେ ବେଡ଼ରେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଥିଲା । ଗତକାଲି ରାତିରେ ତାକୁ ଅମରେଶ ଲାଗ ଲାଗ ଦୁଇ ଥର ଗେହିଁବା ପରେ ସେ ଏତେ ହାଲିଆ ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲା ଯେ ଲୁଗାପଟା ନ ପିନ୍ଧି ସେମିତି ଶୋଇ ଯାଇଥିଲା । ମମତା ତା ଲଙ୍ଗଳା ଦେହରେ ଶାଢ଼ୀଟା ଗୁଡେ଼ଇ ଦେଇ ଉଠିଗଲା ।
ଅମରେଶଙ୍କ ପାଇଁ ଗରମ କଫି କପ୍ ଧରି ବେଡ଼ରୁମକୁ ଆସି ମମତା ଦେଖିଲା ସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ସେମିତି ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇଛନ୍ତି । ଟି-ପୟ ଉପରେ କଫି କପ୍ଟା ରଖିଦେଇ ମମତା ଯାଇ ବେଡ଼ ପାଖରେ ଛିଡ଼ାହୋଇ ନଇଁ ପଡ଼ି ଅମରେଶଙ୍କ ଓଠରେ ଗୋଟିଏ ଚୁମା ଦେଲା । ଅମରେଶ ଆଖି ଖୋଲି ମମତାକୁ ଚାହିଁଲେ ଆଉ ଦୁଇ ହାତରେ ମମତାକୁ ତାଙ୍କ ଛାତି ଉପରକୁ ଭିଡ଼ିନେଲେ । ମମତା ପାଟି କରି ଉଠଲା – ଆରେ…ଇଏ କ’ଣ ହେଉଚି । ଛାଡ଼ ମତେ ।
ଅମରେଶ ମମତା ଗାଲରେ ଗୋଟାଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଆଙ୍କିଦେଇ ଦୁଇ ହାତରେ ଶାଢ଼ୀ ମିଶା ମମତାର ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳି ପକେଇଲେ ।ମମତା ଅମରେଶଙ୍କ ବାହୁ ବନନ୍ଧରୁ ମୁକ୍ତ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି କହିଲା – ଆଃ…କେଡେ଼ ଦୁଷ୍ଟ…ଛାଡ଼ । ଡ଼ୋରଟା ଖୋଲା ଅଛି ।
ଅମରେଶ ତଳପଟୁ ମମତାର ଶାଢ଼ୀ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇ ବିଆରେ ହାତ ବୁଲାଉ ବୁଲାଉ କହିଲେ – ଥାଉ…କେହି ଆସିବେନି । ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଆଉ ଗୋଟେ ସେସନ ହେଇଯାଉ ।
ମମତା ଅମରେଶଙ୍କ ହାତକୁ ଧରି ପକେଇ କହିଲା – ଉହୁଁ…ଏବେ ନୁହଁ…ଖରାବେଳକୁ ପଛେ…ପ୍ଲିଜ…
ଅମରେଶ କହିଲେ – ଖରାବେଳକୁ ଥରେ ନୁହେଁ….ଦିଥର.…ରାଜି ତ ?
ମମତା କହିଲା – ହେଲା ବାବା, ଦିଥର କାହିଁକି ଯେତେଥର କହିବ ମୁଁ ମନା କରିବିନି । ଛାଡ଼ିଲ ମତେ ।
ଅମରେଶ କହିଲେ – ହଉ…ଟିକିଏ ରୁହ । ଅମରେଶ ଉଠି ପଡ଼ି ମମତାର ଶାଢ଼ୀ ଓ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଟେକି ଦେଇ ବିଆରେ ଗୋଟାଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଲେ ।
ମମତା ତା ଶାଢ଼ୀଟା ସଜାଡ଼ି ବେଡ଼ ତଳକୁ ଓହ୍ଲେଇ ପଡ଼ୁ ପଡ଼ୁ କହିଲା – ଯାଃ…ତମେ ଭାରି ଇଏ…ମମତା ଟି-ପୟ ଉପରୁ କଫି କପ୍ଟା ଆଣି ଅମରେଶ ହାତକୁ ବଢ଼େଇ ଦେଉ ଦେଉ କହିଲା – ନିଅ…କଫିଟା ଥଣ୍ଡା ହେଇଯିବ ।
ଅମରେଶ ବେଡ଼ ବାଡ଼ାକୁ ଆଉଜି ବସି ବେଡ଼ସିଟ୍ଟାଏ ତାଙ୍କ ଲଙ୍ଗଳା ଦେହ ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଲେ । ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଥିବା ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡ ବେଡ଼ସିଟକୁ ତମ୍ବୁ ଭଳିଟେକି ରଖିଲା । ମମତା ହାତରୁ କଫି କପ୍ଟା ନେଉ ନେଉ ଅମରେଶ କହିଲେ – ଗରମ କଫି ଅପେକ୍ଷା ତମର ସେଠି ଦେଇଥିବା ଚୁମା ଦେହକୁ ବେଶୀ ଗରମ କରିଦେବ । ତମ୍ବୁ ଭଳି ବେଡ଼ସିଟକୁ ଟେକି ରଖିଥିବା ଅମରେଶଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଛୁଇଁ ଦେଇ ତାଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ହସିଦେଇ ମମତା କହିଲା – ଯାଃ…ତମେ ଭାରି ଇଏ ହେଇଗଲଣି । ରୁମ୍ ଭିତରୁ ବାହାରି ଯାଉ ଯାଉ ମମତା ଭାବୁଥିଲା : ଆଃ…ଆଜି ଦିନଟା ଗଲେ ପୁଣି ଯାଇ ଦିଇ ବର୍ଷ । ଅମରେଶଙ୍କ ପାଇଁ କେତେଭଲ ଲଗୁଥିଲା ଏହି ତିନି ସପ୍ତାହ । ତିନି ସପ୍ତାହ କେତେବେଳେ ତିନିଟା ଦିନ ପରି କଟିଗଲା ସେ ଜାଣି ପାରିଲାନି । ସାରା ରାତି ଅମରେଶ ମମତାକୁ ଶୁଆଇ ଦେଉ ନ ଥିଲେ କି ସୂତା ଟିଏ ବି ତା ଦେହରେ ରଖୁ ନ ଥିଲେ । ନିଜେ ବି ସେ ରାତି ସାରା ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧୁ ନ ଥିଲେ । ସାରାରାତି ତାକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଶୋଉ ଥିଲେ । କେତେ ନୂଆ ନୂଆ ପୋଜରେ ତାକୁ ଗେହୁଁଥିଲେ । କେତେ ବୀର୍ଯ ଯେ ସେ ତା ବିଆରେ ଛାଡ଼ୁଥିଲେ ।ଦୁଇ ବର୍ଷ ଯାକ ତାଙ୍କର ସବୁ ବୀର୍ଯ ସେ ଷ୍ଟକକରି ରଖୁଥିଲେ ନା କ’ଣ ? ତା ବିଆରୁ ବି କମ୍ ବିଆରସ ବାହାରୁ ନଥିଲା । ସତରେ ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଉଥିଲା, ତା ବିଆକୁ ଏତେ ରସ ଆସୁଚି କୋଉଠୁ ? ଅମରେଶଙ୍କର ଥରେ ବୀର୍ଯ ବାହାରିଲା ବେଳକୁ ତା ବିଆରୁ ତିନିଥର ବିଆରସ ପରା ବାହାରୁଚି । ସତରେ ସ୍ତ୍ରୀ ବିଆରୁ ବିଆରସ ବାହାର କରିବାର କଳା ଅମରେଶଙ୍କୁ ଭଲ ଜଣା । ଛୁଟି ସରି ଯିବାରୁ ଅମରେଶ ଆଜି ଆମେରିକା ଫେରିଯିବେ । ପୁଣି ଆସୁ ଆସୁ ଦୁଇ ବର୍ଷ । ଅମରେଶ ଆମେରିକା ଚାଲିଯିବା ପରେ ସେ ଏକୁଟିଆ ନିଜ ଶଶୁର ସହିତ ରହୁଚି । ପୁଅ ତ ରହିଲା ବାଙ୍ଗାଲୋର ରେ । ଆଉ ସେଦିନ ଅମରେଶ ଆମେରିକା ଗଲା ପରେ ମମତା ପୁରା ନିରଶ ହୋଇ ପଡ଼ିଲା । ତା ଦେହର ଭୋକ ସେ କେମିତି ମେଂଟେଇବ ଭାବି ପାରୁ ନଥିଲା ।
ଦିନ ଯେତେ ଗଡ଼ି ଚାଲୁଥିଲା ମମତାର ନିରାଶା ଓ କାମ ପ୍ରବଣତା ସେତେ ବଢ଼ୁଥିଲା…ତା ଦେହର ଭୋକ ସେତେ ପ୍ରବଳ ହେଉଥିଲା ।
ନିଜ ଦେହର ଭୋକ ମେଂଟେଇବା ପାଇଁ ସେ ନିଜେ ନିଜେ ଅନେକ ଉପାୟ ଏବଂ ସାଧନ କଲେବି କେଉଁଥିରେ ତିପ୍ତି ମିଳୁ ନ ଥିଲା କି ଅମରେଶ ଗେହିଁବା ଭଳି ଶାନ୍ତି ଲାଗୁ ନ ଥିଲା । ମମତା ରାତି ରାତି ବିଛଣାରେ ଛଟପଟ ହୋଇ ଅନିଦ୍ରା୍ରେ କଟେଇଲେ ବି ତା କାମ ଜ୍ବଳାର ଉପଶମ ହେଉ ନ ଥିଲା । ମମତା ଚିନ୍ତା କରିଥିଲା, ତାହେଲେ ତାକୁ କ’ଣ ଆଉ କୋଉ ପୁରୁଷର ସହଯୋଗ…ବିଶେଷ କରି ସଂପର୍କୀୟ…ସେମିତି ବା ପାଖରେ ଆଉ କିଏ, ଅଛି ନିଜ ଶଶୁରଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଦେଲେ ଦ୍ୱିତୀୟ ବ୍ୟକ୍ତି ଆଉ କେହି ନୁହଁ । ତାହେଲେ କ'ଣ ନିଜ ଶଶୁରଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ ନେବାକୁ ପଡିବ । ତାଙ୍କୁ ପଟେଇ ତାଙ୍କ ଦ୍ବାରା ତା ଦେହର ଭୋକ ଉପଶମ କରିବାକୁ ହେବ । ୬୫ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଶଶୁର ଆକ୍ଟିଭ ଅଛନ୍ତି । ସେ ଯେମିତି ମାଇକିନିଆ ଖଣ୍ଡେ ହେଇଚି ତା ଉପରେ ବି ଶଶୁର ଆଖି ପକେଇବା କଥା ସେ ଜାଣିଚି । ତାହେଲେ ବୁଢ଼ା ସାଙ୍ଗରେ ଆଜି ଟିକିଏ ମସ୍ତି କଲେ କେମିତି ହୁଅନ୍ତା । ଶଶୁର ସହିତ ଟିକିଏ ମସ୍ତି କରିବା ପାଇଁ ମମତାର ଇଚ୍ଛା ହେଲା । ଶଶୁରଙ୍କ ରୁମ ପାଖକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲା ସେ ବସି ଖବର କାଗଜ ପଢ଼ୁଛନ୍ତି ମମତାକୁ ଦେଖି ହସିଦେଇ କହିଲେ - ଆରେ ବେଟି, ଗାଧୁଆ ପାଧୁଆ ସାରିଲୁଣି ?
: ହଁ ବାପା ।
- ମୋ ପୁଅ ଆଜି ଆମେରିକା ଫେରିଗଲା ବୋଲି ତୁ ମନ ଦୁଃଖ କରୁଚୁ କି ?
: ହଁ ବାପା, ଅମରେଶ ତ ଆଜି ଆମେରିକା ଚାଲିଗଲେ । ପୁଅଟା ବି ବାହାରେ ରହିଲା । ଘରକୁ ଆସିବାର ନାଁ କରୁନି । ଘରେ ଆଉ କିଏ ଅଛି, ଯେ ମୋ କଥା ବୁଝିବ । ସେଥିପାଇଁ ମନଟା ଭଲ ଲାଗୁନି ।
ରୁମ ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା ମମତା
- ତୋର କ'ଣ ଦରକାର ମୋତେ କହୁନୁ ? ମୁଁ ପରା ତୋ ପାଖରେ ଅଛି । ତୋର ଯାହା ସବୁ ବୁଝିବା କଥା ମୁଁ ବୁଝି ଦେବି ।
: ଆପଣ କ’ଣ ବୁଝିବେ...ଆପଣ ଏତେ ବୁଢ଼ା ହୋଇ ଗଲେଣି ଯେ...
ମମତା ତାଙ୍କୁ ଚାଲେଞ୍ଜ କଲା ।
- ତୁ ବୋଧହୁଏ ଜାଣିନୁ ବୋହୂ ଏ ବୁଢ଼ାର କରାମତି କେତେ।
ଥରେ କହି କି ଦେଖ ଏ ବୁଢ଼ା କେମିତି ତୋ ସବୁ ଖବର ବୁଝି ଦେବ ।
: ହଁ ସତରେ.....
- ଆଉ ନୁହେଁ ତ କ'ଣ ?
: ବାପା, ଆପଣ ତାହେଲେ ମୋର ସବୁ ଖବର ବୁଝିବେ ।
- ଖବର ତ ନିଶ୍ଚୟ ବୁଝିବି । ହେଲେ ତୋ ଭଳି ଗୋଟେ ସେକ୍ସି ମାଇକିନିଆ କୁ ଦେଖିଲେ ମୋର କ,ଣ ଇଛା ହୁଏ ଜାଣିଚୁ ?
: କ'ଣ ଇଛା ହୁଏ ?
- ଏତିକି ଜାଣି ପାରୁନୁ ।
: ଆପଣ ଖୋଲିକି କହୁ ନାହାନ୍ତି ବାପା, ।
- କାଳେ ତୁ ଖରାପ ଭାବିବୁ ।
: ଆପଣ କହୁ ନାହାନ୍ତି ମୁଁ କିଛି ଭାବିବି ନାହିଁ ।
- ଏଇ ଟିକିଏ ଗେହିଁବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ ଯଦି ଭଲ ହୁଅନ୍ତା ।
: ଇସଃ ବାବା, ଆପଣ କେତେ ଅସଭ୍ୟ । ନିଜ ପୁଅର ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ।
- ଏଇ ଦେଖିଲୁ ତୁ ରାଗି ଗଲୁ । ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ କହୁ ନଥିଲି ।
: ବାପା, ଯାହା ହେଲେବି ଆପଣ ମୋ ଗୁରୁଜନ ମୋ ଶଶୁର ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଏମିତି କରିବାକୁ ଲାଜ ଲାଗିବ ।
- ଆରେ....ବେଟି, କିଛି କଥା ନାହିଁ.....ତୁ ଲାଜ କରନା ତୁ... ଆଗ କହିଲୁ ମତେ ତୋ ଦେହର ମଜା ଚାଖିବା ପାଇଁ ଦବୁ କି ନାହିଁ...,
: ହଁ, ମୁଁ ତ ତମକୁ ଦବାକୁ ମନା କରୁନି...
- ଓଃ ବେଟି ତୁ... ସତରେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ପାଗଳ । ପ୍ରଥମରୁ ମୁଁ ତୋତେ ଭଲ ଭାବରେ ଦେଖି ନ ଥିଲି...
ମମତାକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି ତାଙ୍କ ପାପୁଲି ନେଇ ମମତାର ପିଚାରେ ବୁଲାଇଲେ ଏବଂ ପିଚାକୁ ନିଜ ଆଡକୁ ଟାଣି ନେଇ ପିଚାକୁ ଆସ୍ତେ ଦଳି ଆଦର କଲେ । ମମତା ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଲେ ।
- ମମତା, ତୁ ବହୁତ ଜବରଦସ୍ତ ମାଲ ଅଛୁ ...ଆଃ ତୋ ପିଚା ଆଉ ଦୁଧ କେତେ ଟାଇଟ୍ ଲାଗୁଚି ।
ମମତା ଧୀର କଣ୍ଠରେ କହିଲା: ବାପା...ଛାଡନ୍ତୁ । ଝରକାଟା ଖୋଲା ଅଛି...ଯଦି କିଏ ଦେଖିଦବ...ତେବେ...
- ରହ ବେଟି ମୁଁ ଝରକାଟା ବନ୍ଦ କରିଦଉଚି ।
ସେ ଯାଇ ଝରକା ବନ୍ଦ କରି ଦେଇ ଆସି ମମତାକୁ ଧରି ବେଡ ପାଖକୁ ଗଲେ । ବେଡ ଉପରେ ବସି ମମତାକୁ ନେଇ କୋଳରେ ବସେଇଲେ । ଦିଇ ହାତରେ ମମତାର ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳିଲା ବେଳକୁ ମମତା ଶଶୁରଙ୍କ ଛାତିରେ ଆଉଜି ଗଲା । ଅଳ୍ପ ନରମ ପଡିଥିବା ମମତାର ବଡ ବଡ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳିଲେ ।
- ସତରେ ବେଟି, ତୋ ଦୁଧ ଦୁଇଟା ମସ୍ତ ହେଇଚି । ମତେ ଲାଗୁଚି ଯେମିତି ମୁଁ ଲହୁଣିକୁ ହାତରେ ଛୁଉଁଚି... ଆଃ...ତୋ ଦେହଟା କେତେ ଚିକ୍ଣ...ମୁଁ ଭାବି ପାରୁନି...
ସେ ନଇଁ ପଡି ମମତା ବାଆଁ ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇଲେ । ଡାହାଣ ଦୁଧକୁ ଦଳି ବାଆଁ ପଟ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡିକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମିଲେ... ମମତାର ଦେହ ଶିରି ଶିରିହୋଇ ଉଠିଲା । ଉଜେଜିତ ହୋଇ ସେ ମମତାର... ଦୁଧକୁ କାମୁଡିବାରେ ଲାଗିଲେ ।
: ଆଃ ବାପା...କାଟୁଚି...ଆସ୍ତେ କାମୁଡ ।
- ସରି ବେଟି, ତୋ ଦୁଧ ଯେମିତି ମସ୍ତ ହେଇଚି ମୁଁ ମୋଟେ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି ।
ମମତା ଶଶୁରଙ୍କ ଛାତିରେ ଆଉଜି ଦୁଇ ହାତକୁ ତାଙ୍କ ବେକରେ ଗୁଡେଇ ତାଙ୍କ ମୁର୍ହକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ହସିଦେଲା ।
: ଖାଲି ଦୁଧ ଖାଇବନା ଆଉ କିଛି କରିବ...
- ଓଃ ବେଟି...
ସେ ମମତାକୁ ବେଡ ଉପରେ ଶୁଆଇ ତା ସାୟାଟାକୁ ତଳପଟରୁ ଅଂଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉଠେଇ ଦେଲେ । ମମତା ଭିତରେ ପାଂଟି ପିନ୍ଧି ନଥିଲା । କ୍ଲିନ ସେଭ ହୋଇଥିବା ମମତାର ବିଆକୁ ଦେଖି ସେ ପାଗଳ ହୋଇ ଉଠିଲେ । ନଇଁ ପଡି ସେ ମମତା ବିଆରେ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଲେ । ହିସ୍ଃ .., କରି ଶବ୍ଦ କରି ମମତା ତା ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ମେଲେଇ ଦେଲା । ସେ ମମତାର ରସାଳ ବିଆକୁ ଚୁଚୁମିବାରେ ଲାଗିଲେ । ବିଆ ଭିତରେ ଜିଭକୁ ପୁରେଇ ସଲସଲ କଲେ । ଜୋର ଜୋର ନିଃଶ୍ବାସ ନେଇ ମମତା ଶିତ୍କାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ବାଆଁ ହାତରେ ମମତା ଲୁଙ୍ଗି ମିଶା ଶଶୁରଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରିଲା । ବାଣ୍ଡର ଆକାର ଆଉ ମୋଟେଇ ଅନୁଭବ କରି ସେ ଚମକି ପଡିଲା । ଲୁଙ୍ଗିଟାକୁ ଟାଣି ଖୋଲି ପକେଇଲା । ଶଶୁରଙ୍କ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ମମତାର ଆଖି ମେଲା ହୋଇଗଲା । ଆଗରୁ କେବେବି ସେ ଏତେ ଲମ୍ବା କି ମୋଟା ବାଣ୍ଡ ଦେଖି ନ ଥିଲା କିମ୍ବା ତା ବିଆ ଭିତରେ ନେଇ ନ ଥିଲା । ତା ସ୍ବାମୀ ଅମରେଶଙ୍କ ବାଣ୍ଡ ମଧ୍ୟ ଏତେ ଲମ୍ବା କି ମୋଟା ନୁହଁ ।
: ଏ...ମଆ । ବାପା, ତମରଟା କେତେ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ହେଇଚି ।
- କାହିଁକି ତତେ କ’ଣ ଡର ଲାଗୁଚି କି ?
: ତମରଟା ତ ବହୁତ ଟାଣ ଅଛି । ମୁଁ ଭାବୁ ଥିଲି ତମର ଆଉ ଉଠୁ ନ ଥିବ ।
- ହଁ ବେଟି । ମୋର ସବୁ ବେଳେ ଉଠୁନି ।
: କିନ୍ତୁ ଏବେ ତ ଭାରି ଶକ୍ତ ଜଣା ପଡୁଚି ।
- ମୁଁ ବୁଢ଼ା ହୋଇଗଲିଣି ବୋଲି ସିନା ସବୁବେଳେ ଉଠୁନି, ହେଲେ ତୋ ଭଳି ସେକ୍ସି ମାଇକିନିଆର ମସ୍ତ ଦୁଧ ଏବଂ ରସାଳ ସେକ୍ସି ବିଆ ଦେଖିଲେ ତ ସିଏ ମନକୁ ମନ ୯୦ ଡିଗ୍ରୀରେ ଛିଡା ହୋଇ ଯାଉଛି ।
: କିନ୍ତୁ ବାପା, ତମେତ ମଝିରେ ମଝିରେ ମୁଠି ମାରୁଚ ।
- ତୁ କେମିତି ଜାଣିଲୁ ।
: ଓ...ବାପା, ମୁଁ ଗୋଟାଏ ଜବାନୀ ମାଇକିନିଆ । ତମ ପୁଅ ମୋ ପାଖରେ ନାହାଁନ୍ତି । ବାଣ୍ଡ ନ ପଶିବାରୁ ମୋ ବିଆ ସବୁ ବେଳେ ଭୋକିଲା ରହୁଚି । ତେଣୁ ମୁଁ ଜାଣିବିନି ତ ଆଉ କିଏ ଜାଣିବ ।
- ତୁ ତାହେଲେ ମୁଁ ମୁଠି ମାରିବା ସମୟରେ ଦେଖୁଚୁ ।
: ଆଖିରେ ଦେଖି ନଥିଲି ଯେ, ବାଥରୁମ ଭିତରେ ବାଣ୍ଡ ରସ ପଡ଼ି ଥିବାର ଦେଖିଚି ।
- ମୁଁ କ’ଣ ଆଉ କରି ଥାଆନ୍ତି ତୋତେ ଦେଖିଲା ମାତ୍ରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉଠୁଚି ବାଣ୍ଡକୁ ହଲେଇ ଦେଲେ ଟିକିଏ ଶାନ୍ତି ମିଳେ ।
: ଏବେ ଆଉ ସେମିତି କରିବେନି । ଆପଣଙ୍କ ଯେତେବେଳେ ଇଛା ହେବ ମୋତେ କହିବେ ।
- କ'ଣ କହିବି ?
: ଗେହିଁବି ବୋଲି କହିବ ବୁଝିଲ ।
- ହଁ ଲୋ...ମୋ ଡାଲିଂ ବୁଝିଲି ।
ତାପରେ ସେ ମମତା ବିଆରେ ଚୁମା ଦେଇ ଚୁଚୁମି ପକେଇଲେ । ଆଉ ବାଣ୍ଡ ଅଗକୁ ନେଇ ବିଆ ମୁହଁରେ ଲଗେଇଲେ ।
: ପ୍ଲିଜ ବାପା, ତମର ଏତେ ବଡ ବାଣ୍ଡ ଦେଖି ମତେ ଭାରି ଡର ମାଡୁଚି । ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ପୁରେଇବ...ମତେ ଭାରି କାଟିବ ।
- ତୁ ଡରନି ବେଟି । ମୁଁ ପୁରା ଆସ୍ତେ ପୁରେଇବି ।
ସେ ଦୁଇ ହାତରେ ମମତାର ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ମେଲେଇ ଧରି ତା’ର ରସାଳ ବିଆ ଫାଟରେ ତାଙ୍କର ଶକ୍ତ ମୋଟା ବାଣ୍ଡର ଅଗକୁ ନେଇ ଲଗେଇ ଆସ୍ତେ ଦାବିଲେ । ତାଙ୍କ ମୋଟା ବାଣ୍ଡଟା ମମତାର ରସାଳ ବିଆ ଭିତରକୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ପଶିଲା । ଦୁଇ ଇଂଚ ଖଣ୍ଡେ ପଶିଲା ବେଳକୁ ମମତା ଚିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା ।
: ପ୍ଲିଜ ବାପା, ରୁହ ମତେ ଭାରି କାଟୁଚି ।
- ଆଉ ଟିକିଏ ରହ ବେଟି...
ସେ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ଅଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାହାର କରି ଆଣି ପୁଣି ଭିତରକୁ ଜୋରରେ ମାଡି ଦେଲେ । ଫସ୍ କରି ପୁରା ବାଣ୍ଡଟା ମମତା ବିଆ ଭିତରକୁ ମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗଳିଗଲି । ଜୋରରେ ଚିତକାର କରି ଉଠିଲା ମମତା । ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ତା ବିଆ ଭିତରଟା ଜଳିବାକୁ ଲାଗିଲା । ତା ନିଃଶ୍ବାସ ବନ୍ଦ ହୋଇ ଗଲାପରି ତାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ମମତାର ଓଠ ଓ ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେଇ ଦୁଇ ହାତରେ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳି ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାର ଭିତର କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । ୨ଟା ପିଲାର ମାଆ ହୋଇ ସାରିଥିବା ଗୋଟିଏ ୪୦ବର୍ଷର ଦରବୁଢ଼ୀ ମାଇକିନିଆ ମମତାର ବିଆ ଭିତରେ ଶଶୁରଙ୍କ ବାଣ୍ଡଟା ଭାରି ଟାଇଟ ଲାଗୁଥିଲା ଓ ମମତାକୁ ଅଭୂତପୂର୍ବ ଆନନ୍ଦ ଦେଉଥିଲା । ମମତା ଶିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା ।
: ପ୍ଲିଜ ବାପା...ଜୋରରେ ଗିହଁ...ଆହୁରି ଜୋରରେ ଗିହଁ...ଗେହିଁ ଗେହିଁ...ତମ ବୋହୂର ବିଆକୁ ଫଟେଇ ଦିଅ । ସେ ଜୋର ଜୋର ଗେହିଁ ଚାଲିଥିଲେ । ୧୫ ମିନିଟ ଜୋର ଗେହିଁବା ପରେ ସେ ଚିତ୍କାର କରି ଉଠିଲେ ।
-ଗଲା...ଗଲା ବେଟି, ସମ୍ଭାଳ...ସମ୍ଭାଳ...ମୋର ଗଲା...ଆଃ ବେଟି...ବେ...ଟି...ବେ...
ସେ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ଜୋରରେ ମମତା ବିଆ ଭିତରକୁ ଦାବି ଦେଇ ମମତାର ଦୁଧରୁ ପୁଳାଏ କାମୁଡି ଧରିଲେ । ମମତା ତା ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ଶଶୁର ଅଂଟାରେ ଗୁଡେଇ ଭିଡି ଧରିଲା । ସେ ଅନୁଭବ କଲା ଶଶୁର ବାଣ୍ଡରୁ ଗରମ ବୀଜ ବାହାରି ତା ବିଆ ଭିତରଟା ପୁରି ଯାଉଛି । ଦୁହେଁ କୁଣ୍ଢାକୁଣ୍ଢି ହୋଇ ପଡି ରହିଲେ ।
- ଶେଷ -
ମମତାର ବୟସ ୪୦ ବର୍ଷ ଟପିଲେ ବି ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଦେହରୁ ଚମକ ଯାଇନି । ଦେଖିବାକୁ ବହୁତ ସୁନ୍ଦରୀ ଖାଲି ସୁନ୍ଦରୀ ନୁହେଁ ବହୁତ ସ୍ମାର୍ଟ ମଧ୍ୟ, ଗୋରା ଦେହ, ଭରା ଯୌବନ...ଓଃ ସତେ ଯେମିତି ଆଇଟମ ବମ୍ !...ଏବେ ମମତା ଦେହରେ ଟିକିଏ ମାଂସ ଲାଗିବାରୁ ସାମନ୍ୟ ମୋଟୀ ଜଣା ପଡ଼ୁଛି। ହେଲେ ଆଗ ଅପେକ୍ଷା ସେ ଆହୁରି ସୁନ୍ଦରୀ ଏବଂ ଆହୁରି ସେକ୍ସି ଲାଗୁଚି । ହେଲେ ମମତା ତା ସ୍ବାସ୍ଥ୍ୟ ପ୍ରତି ବହୁତ ସଚେତନ, ଏବଂ ତା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ସେ ସମ ପରିମାଣରେ ସଚେତନ। ସେଥିପାଇଁ ସେ ଘରର ଯାବତୀୟ କାମ କରିବା ସାଙ୍ଗକୁ ମର୍ଣ୍ଣିଂ ୱାକ ଯିବା ସହିତ ମଝିରେ ମଝିରେ ବିଉଟି ପାରଲୋର ବି ଯାଏ। ଆଧୁନିକ ପୋଷାକ ପ୍ରସାଧନ ସାମଗ୍ରୀ ବ୍ୟବହାର କରି ସେଥିପାଇଁ ଏବେବି ମମତାର ବଡ଼ ବଡ଼ ଦୁଧ ଯୋଡ଼ାକ ଓହଳି ନ ପଡ଼ି ଟାଇଟ୍ ରହିଛି ।
ମମତା ଦେହର ସବୁଠାରୁ ଆକର୍ଷଣୀୟ ଅଙ୍ଗ ହେଉଚି ତା ହାତରେ ଥିବା ଲମ୍ବା ଲମ୍ବା ନେଲପଲିସ୍ ଲଗା ନଖ ଏବଂ ତା ଲିପିଷ୍ଟିକ ଲଗା ସେକ୍ସି ଗୋଲାପୀ ଓଠ । ମମତା ଯେତେବେଳେ ବାହାରକୁ କୁଆଡେ ବୁଲିବା ପାଇଁ ଯାଏ । ସେତେବେଳେ ମମତା ତା ଦେହକୁ ବହୁତ ସଜାଇ ଥାଏ । ଏମିତିକି ଦେହରେ ମେଞ୍ଚାଏ ସୁନା ଗହଣା ପିନ୍ଧିବା ସହିତ ଦାମୀ ଶାଢ଼ୀ ସାଙ୍ଗକୁ ମ୍ୟାଚଗଂ ପିଠି କଟା ବ୍ଲାଉଜ ପିନ୍ଧି ଥାଏ । ଯାହା ଫଳରେ ମମତାର ଚିକ୍ଣ ପିଠି ପୁରା ଲଗଂଳା ଦେଖାଯାଏ । ତା ସହିତ ମମତା ତା ସେକ୍ସି ଗୋରା ଗୋରା ପାଦରେ ପାଉଁଜି ଏବଂ ହାଏହିଲ୍ ଜୋତା ମାଡ଼ି ଥାଏ । ଏମିତି ସବୁବେଳେ ବେଶଭୂଷା ହୋଇ ଟିପ୍ ଟପ୍ ରହୁଥିବା ମମତା ଭଳି ସେକ୍ସି ମାଇକିନିଆ ଏ ଦୁନିଆରେ କମ ଥିବେ । ସେଥିପାଇଁ ସାଇ ପଡ଼ିଶାରେ ଯେତେ ସବୁ ଟୋକା ମମତାର ଦିଅର ହିସାବ ହେବେ ସେମାନେ ମମତା ପାଖରେ ଭିଡ଼ ଜମାଉ ଥିଲେ । ମମତା ସହିତ ଥଟ୍ଟା ପରିହାସ ହେଉଥିଲେ, ଦ୍ୱିଅର୍ଥ ବୋଧକ ଭାଷାରେ କଥା ହେଉଥିଲେ । ମମତା ବି ତାଙ୍କୁ ଥଟ୍ଟାରେ ଥଟ୍ଟାରେ ଦ୍ୱିଅର୍ଥ ବୋଧକ ଭାଷାରେ ଜବାବ ଦେଉଥିଲା । ହେଲେ ରାତି ହେଲେ ମମତା ବହୁତ ଉଦାସ ରହୁଥିଲା । ବିଛଣାରେ ଶୋଇ ଖାଲି ଛଟ ପଟ ହେଉଥିଲା ।
ପ୍ରତି ବର୍ଷ ଭଳି ଦୁଇ ବର୍ଷ ପରେ ଅମରେଶ ଛୁଟିରେ ଘରକୁ ଆସିଥିଲେ । ଅମରେଶ ଘରକୁ ଆସିବା ଦିନ ଠାରୁ ମମତା ଭାରି ଖୁସି ଓ ପ୍ରଫୁଲ୍ଲ ଥିଲା । ପୁରା ଫିଟ୍ ଫାଟ୍ ରହୁଥିଲା । ଘରର କାମ ଦାମ ଚଟାପଟ୍ ଶେଷ କରି ଦେଇ ନିଜ ସ୍ୱାମୀଙ୍କ ପାଖକୁ ଚାଲି ଯାଉଥିଲା । ଅମରେଶ ବି ଆସିବାର ଗୋଟାଏ ସପ୍ତାହ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମମତାକୁ ଛାଡ଼ି ଘରୁ ବି ବାହାରିଲେ ନାହିଁ । ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ଅମରେଶଙ୍କ ଛୁଟି ସରିଗଲା । ଆଉ ଆସନ୍ତା କାଲି ଅମରେଶ ଆମେରିକା ଚାଲିଯିବେ ବୋଲି ସେ ମମତାକୁ ସେଦିନ ରାତି ସାରା ଶୁଆଇ ଦେଇ ନାହାନ୍ତି । ସକାଳୁ ମମତାର ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବା ବେଳକୁ ସେ ବେଡ଼ରେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ଶୋଇଥିଲା । ଗତକାଲି ରାତିରେ ତାକୁ ଅମରେଶ ଲାଗ ଲାଗ ଦୁଇ ଥର ଗେହିଁବା ପରେ ସେ ଏତେ ହାଲିଆ ହୋଇ ପଡ଼ିଥିଲା ଯେ ଲୁଗାପଟା ନ ପିନ୍ଧି ସେମିତି ଶୋଇ ଯାଇଥିଲା । ମମତା ତା ଲଙ୍ଗଳା ଦେହରେ ଶାଢ଼ୀଟା ଗୁଡେ଼ଇ ଦେଇ ଉଠିଗଲା ।
ଅମରେଶଙ୍କ ପାଇଁ ଗରମ କଫି କପ୍ ଧରି ବେଡ଼ରୁମକୁ ଆସି ମମତା ଦେଖିଲା ସେ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ସେମିତି ବେଡ଼ ଉପରେ ଶୋଇଛନ୍ତି । ଟି-ପୟ ଉପରେ କଫି କପ୍ଟା ରଖିଦେଇ ମମତା ଯାଇ ବେଡ଼ ପାଖରେ ଛିଡ଼ାହୋଇ ନଇଁ ପଡ଼ି ଅମରେଶଙ୍କ ଓଠରେ ଗୋଟିଏ ଚୁମା ଦେଲା । ଅମରେଶ ଆଖି ଖୋଲି ମମତାକୁ ଚାହିଁଲେ ଆଉ ଦୁଇ ହାତରେ ମମତାକୁ ତାଙ୍କ ଛାତି ଉପରକୁ ଭିଡ଼ିନେଲେ । ମମତା ପାଟି କରି ଉଠଲା – ଆରେ…ଇଏ କ’ଣ ହେଉଚି । ଛାଡ଼ ମତେ ।
ଅମରେଶ ମମତା ଗାଲରେ ଗୋଟାଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଆଙ୍କିଦେଇ ଦୁଇ ହାତରେ ଶାଢ଼ୀ ମିଶା ମମତାର ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳି ପକେଇଲେ ।ମମତା ଅମରେଶଙ୍କ ବାହୁ ବନନ୍ଧରୁ ମୁକ୍ତ ହେବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରି କହିଲା – ଆଃ…କେଡେ଼ ଦୁଷ୍ଟ…ଛାଡ଼ । ଡ଼ୋରଟା ଖୋଲା ଅଛି ।
ଅମରେଶ ତଳପଟୁ ମମତାର ଶାଢ଼ୀ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇ ବିଆରେ ହାତ ବୁଲାଉ ବୁଲାଉ କହିଲେ – ଥାଉ…କେହି ଆସିବେନି । ସକାଳୁ ସକାଳୁ ଆଉ ଗୋଟେ ସେସନ ହେଇଯାଉ ।
ମମତା ଅମରେଶଙ୍କ ହାତକୁ ଧରି ପକେଇ କହିଲା – ଉହୁଁ…ଏବେ ନୁହଁ…ଖରାବେଳକୁ ପଛେ…ପ୍ଲିଜ…
ଅମରେଶ କହିଲେ – ଖରାବେଳକୁ ଥରେ ନୁହେଁ….ଦିଥର.…ରାଜି ତ ?
ମମତା କହିଲା – ହେଲା ବାବା, ଦିଥର କାହିଁକି ଯେତେଥର କହିବ ମୁଁ ମନା କରିବିନି । ଛାଡ଼ିଲ ମତେ ।
ଅମରେଶ କହିଲେ – ହଉ…ଟିକିଏ ରୁହ । ଅମରେଶ ଉଠି ପଡ଼ି ମମତାର ଶାଢ଼ୀ ଓ ସାୟାକୁ ଅଂଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଟେକି ଦେଇ ବିଆରେ ଗୋଟାଏ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଲେ ।
ମମତା ତା ଶାଢ଼ୀଟା ସଜାଡ଼ି ବେଡ଼ ତଳକୁ ଓହ୍ଲେଇ ପଡ଼ୁ ପଡ଼ୁ କହିଲା – ଯାଃ…ତମେ ଭାରି ଇଏ…ମମତା ଟି-ପୟ ଉପରୁ କଫି କପ୍ଟା ଆଣି ଅମରେଶ ହାତକୁ ବଢ଼େଇ ଦେଉ ଦେଉ କହିଲା – ନିଅ…କଫିଟା ଥଣ୍ଡା ହେଇଯିବ ।
ଅମରେଶ ବେଡ଼ ବାଡ଼ାକୁ ଆଉଜି ବସି ବେଡ଼ସିଟ୍ଟାଏ ତାଙ୍କ ଲଙ୍ଗଳା ଦେହ ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଲେ । ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠିଥିବା ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡ ବେଡ଼ସିଟକୁ ତମ୍ବୁ ଭଳିଟେକି ରଖିଲା । ମମତା ହାତରୁ କଫି କପ୍ଟା ନେଉ ନେଉ ଅମରେଶ କହିଲେ – ଗରମ କଫି ଅପେକ୍ଷା ତମର ସେଠି ଦେଇଥିବା ଚୁମା ଦେହକୁ ବେଶୀ ଗରମ କରିଦେବ । ତମ୍ବୁ ଭଳି ବେଡ଼ସିଟକୁ ଟେକି ରଖିଥିବା ଅମରେଶଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ହାତରେ ଛୁଇଁ ଦେଇ ତାଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ହସିଦେଇ ମମତା କହିଲା – ଯାଃ…ତମେ ଭାରି ଇଏ ହେଇଗଲଣି । ରୁମ୍ ଭିତରୁ ବାହାରି ଯାଉ ଯାଉ ମମତା ଭାବୁଥିଲା : ଆଃ…ଆଜି ଦିନଟା ଗଲେ ପୁଣି ଯାଇ ଦିଇ ବର୍ଷ । ଅମରେଶଙ୍କ ପାଇଁ କେତେଭଲ ଲଗୁଥିଲା ଏହି ତିନି ସପ୍ତାହ । ତିନି ସପ୍ତାହ କେତେବେଳେ ତିନିଟା ଦିନ ପରି କଟିଗଲା ସେ ଜାଣି ପାରିଲାନି । ସାରା ରାତି ଅମରେଶ ମମତାକୁ ଶୁଆଇ ଦେଉ ନ ଥିଲେ କି ସୂତା ଟିଏ ବି ତା ଦେହରେ ରଖୁ ନ ଥିଲେ । ନିଜେ ବି ସେ ରାତି ସାରା ଡ୍ରେସ ପିନ୍ଧୁ ନ ଥିଲେ । ସାରାରାତି ତାକୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଶୋଉ ଥିଲେ । କେତେ ନୂଆ ନୂଆ ପୋଜରେ ତାକୁ ଗେହୁଁଥିଲେ । କେତେ ବୀର୍ଯ ଯେ ସେ ତା ବିଆରେ ଛାଡ଼ୁଥିଲେ ।ଦୁଇ ବର୍ଷ ଯାକ ତାଙ୍କର ସବୁ ବୀର୍ଯ ସେ ଷ୍ଟକକରି ରଖୁଥିଲେ ନା କ’ଣ ? ତା ବିଆରୁ ବି କମ୍ ବିଆରସ ବାହାରୁ ନଥିଲା । ସତରେ ସେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଉଥିଲା, ତା ବିଆକୁ ଏତେ ରସ ଆସୁଚି କୋଉଠୁ ? ଅମରେଶଙ୍କର ଥରେ ବୀର୍ଯ ବାହାରିଲା ବେଳକୁ ତା ବିଆରୁ ତିନିଥର ବିଆରସ ପରା ବାହାରୁଚି । ସତରେ ସ୍ତ୍ରୀ ବିଆରୁ ବିଆରସ ବାହାର କରିବାର କଳା ଅମରେଶଙ୍କୁ ଭଲ ଜଣା । ଛୁଟି ସରି ଯିବାରୁ ଅମରେଶ ଆଜି ଆମେରିକା ଫେରିଯିବେ । ପୁଣି ଆସୁ ଆସୁ ଦୁଇ ବର୍ଷ । ଅମରେଶ ଆମେରିକା ଚାଲିଯିବା ପରେ ସେ ଏକୁଟିଆ ନିଜ ଶଶୁର ସହିତ ରହୁଚି । ପୁଅ ତ ରହିଲା ବାଙ୍ଗାଲୋର ରେ । ଆଉ ସେଦିନ ଅମରେଶ ଆମେରିକା ଗଲା ପରେ ମମତା ପୁରା ନିରଶ ହୋଇ ପଡ଼ିଲା । ତା ଦେହର ଭୋକ ସେ କେମିତି ମେଂଟେଇବ ଭାବି ପାରୁ ନଥିଲା ।
ଦିନ ଯେତେ ଗଡ଼ି ଚାଲୁଥିଲା ମମତାର ନିରାଶା ଓ କାମ ପ୍ରବଣତା ସେତେ ବଢ଼ୁଥିଲା…ତା ଦେହର ଭୋକ ସେତେ ପ୍ରବଳ ହେଉଥିଲା ।
ନିଜ ଦେହର ଭୋକ ମେଂଟେଇବା ପାଇଁ ସେ ନିଜେ ନିଜେ ଅନେକ ଉପାୟ ଏବଂ ସାଧନ କଲେବି କେଉଁଥିରେ ତିପ୍ତି ମିଳୁ ନ ଥିଲା କି ଅମରେଶ ଗେହିଁବା ଭଳି ଶାନ୍ତି ଲାଗୁ ନ ଥିଲା । ମମତା ରାତି ରାତି ବିଛଣାରେ ଛଟପଟ ହୋଇ ଅନିଦ୍ରା୍ରେ କଟେଇଲେ ବି ତା କାମ ଜ୍ବଳାର ଉପଶମ ହେଉ ନ ଥିଲା । ମମତା ଚିନ୍ତା କରିଥିଲା, ତାହେଲେ ତାକୁ କ’ଣ ଆଉ କୋଉ ପୁରୁଷର ସହଯୋଗ…ବିଶେଷ କରି ସଂପର୍କୀୟ…ସେମିତି ବା ପାଖରେ ଆଉ କିଏ, ଅଛି ନିଜ ଶଶୁରଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିଦେଲେ ଦ୍ୱିତୀୟ ବ୍ୟକ୍ତି ଆଉ କେହି ନୁହଁ । ତାହେଲେ କ'ଣ ନିଜ ଶଶୁରଙ୍କ ସାହାଯ୍ୟ ନେବାକୁ ପଡିବ । ତାଙ୍କୁ ପଟେଇ ତାଙ୍କ ଦ୍ବାରା ତା ଦେହର ଭୋକ ଉପଶମ କରିବାକୁ ହେବ । ୬୫ ବର୍ଷ ବୟସରେ ଶଶୁର ଆକ୍ଟିଭ ଅଛନ୍ତି । ସେ ଯେମିତି ମାଇକିନିଆ ଖଣ୍ଡେ ହେଇଚି ତା ଉପରେ ବି ଶଶୁର ଆଖି ପକେଇବା କଥା ସେ ଜାଣିଚି । ତାହେଲେ ବୁଢ଼ା ସାଙ୍ଗରେ ଆଜି ଟିକିଏ ମସ୍ତି କଲେ କେମିତି ହୁଅନ୍ତା । ଶଶୁର ସହିତ ଟିକିଏ ମସ୍ତି କରିବା ପାଇଁ ମମତାର ଇଚ୍ଛା ହେଲା । ଶଶୁରଙ୍କ ରୁମ ପାଖକୁ ଯାଇ ଦେଖିଲା ସେ ବସି ଖବର କାଗଜ ପଢ଼ୁଛନ୍ତି ମମତାକୁ ଦେଖି ହସିଦେଇ କହିଲେ - ଆରେ ବେଟି, ଗାଧୁଆ ପାଧୁଆ ସାରିଲୁଣି ?
: ହଁ ବାପା ।
- ମୋ ପୁଅ ଆଜି ଆମେରିକା ଫେରିଗଲା ବୋଲି ତୁ ମନ ଦୁଃଖ କରୁଚୁ କି ?
: ହଁ ବାପା, ଅମରେଶ ତ ଆଜି ଆମେରିକା ଚାଲିଗଲେ । ପୁଅଟା ବି ବାହାରେ ରହିଲା । ଘରକୁ ଆସିବାର ନାଁ କରୁନି । ଘରେ ଆଉ କିଏ ଅଛି, ଯେ ମୋ କଥା ବୁଝିବ । ସେଥିପାଇଁ ମନଟା ଭଲ ଲାଗୁନି ।
ରୁମ ଭିତରକୁ ପଶିଗଲା ମମତା
- ତୋର କ'ଣ ଦରକାର ମୋତେ କହୁନୁ ? ମୁଁ ପରା ତୋ ପାଖରେ ଅଛି । ତୋର ଯାହା ସବୁ ବୁଝିବା କଥା ମୁଁ ବୁଝି ଦେବି ।
: ଆପଣ କ’ଣ ବୁଝିବେ...ଆପଣ ଏତେ ବୁଢ଼ା ହୋଇ ଗଲେଣି ଯେ...
ମମତା ତାଙ୍କୁ ଚାଲେଞ୍ଜ କଲା ।
- ତୁ ବୋଧହୁଏ ଜାଣିନୁ ବୋହୂ ଏ ବୁଢ଼ାର କରାମତି କେତେ।
ଥରେ କହି କି ଦେଖ ଏ ବୁଢ଼ା କେମିତି ତୋ ସବୁ ଖବର ବୁଝି ଦେବ ।
: ହଁ ସତରେ.....
- ଆଉ ନୁହେଁ ତ କ'ଣ ?
: ବାପା, ଆପଣ ତାହେଲେ ମୋର ସବୁ ଖବର ବୁଝିବେ ।
- ଖବର ତ ନିଶ୍ଚୟ ବୁଝିବି । ହେଲେ ତୋ ଭଳି ଗୋଟେ ସେକ୍ସି ମାଇକିନିଆ କୁ ଦେଖିଲେ ମୋର କ,ଣ ଇଛା ହୁଏ ଜାଣିଚୁ ?
: କ'ଣ ଇଛା ହୁଏ ?
- ଏତିକି ଜାଣି ପାରୁନୁ ।
: ଆପଣ ଖୋଲିକି କହୁ ନାହାନ୍ତି ବାପା, ।
- କାଳେ ତୁ ଖରାପ ଭାବିବୁ ।
: ଆପଣ କହୁ ନାହାନ୍ତି ମୁଁ କିଛି ଭାବିବି ନାହିଁ ।
- ଏଇ ଟିକିଏ ଗେହିଁବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ ଯଦି ଭଲ ହୁଅନ୍ତା ।
: ଇସଃ ବାବା, ଆପଣ କେତେ ଅସଭ୍ୟ । ନିଜ ପୁଅର ସ୍ତ୍ରୀକୁ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଚାହୁଁଛନ୍ତି ।
- ଏଇ ଦେଖିଲୁ ତୁ ରାଗି ଗଲୁ । ସେଥିପାଇଁ ମୁଁ କହୁ ନଥିଲି ।
: ବାପା, ଯାହା ହେଲେବି ଆପଣ ମୋ ଗୁରୁଜନ ମୋ ଶଶୁର ଆପଣଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଏମିତି କରିବାକୁ ଲାଜ ଲାଗିବ ।
- ଆରେ....ବେଟି, କିଛି କଥା ନାହିଁ.....ତୁ ଲାଜ କରନା ତୁ... ଆଗ କହିଲୁ ମତେ ତୋ ଦେହର ମଜା ଚାଖିବା ପାଇଁ ଦବୁ କି ନାହିଁ...,
: ହଁ, ମୁଁ ତ ତମକୁ ଦବାକୁ ମନା କରୁନି...
- ଓଃ ବେଟି ତୁ... ସତରେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ପାଗଳ । ପ୍ରଥମରୁ ମୁଁ ତୋତେ ଭଲ ଭାବରେ ଦେଖି ନ ଥିଲି...
ମମତାକୁ ଆଲିଙ୍ଗନ କରି ତାଙ୍କ ପାପୁଲି ନେଇ ମମତାର ପିଚାରେ ବୁଲାଇଲେ ଏବଂ ପିଚାକୁ ନିଜ ଆଡକୁ ଟାଣି ନେଇ ପିଚାକୁ ଆସ୍ତେ ଦଳି ଆଦର କଲେ । ମମତା ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଲେ ।
- ମମତା, ତୁ ବହୁତ ଜବରଦସ୍ତ ମାଲ ଅଛୁ ...ଆଃ ତୋ ପିଚା ଆଉ ଦୁଧ କେତେ ଟାଇଟ୍ ଲାଗୁଚି ।
ମମତା ଧୀର କଣ୍ଠରେ କହିଲା: ବାପା...ଛାଡନ୍ତୁ । ଝରକାଟା ଖୋଲା ଅଛି...ଯଦି କିଏ ଦେଖିଦବ...ତେବେ...
- ରହ ବେଟି ମୁଁ ଝରକାଟା ବନ୍ଦ କରିଦଉଚି ।
ସେ ଯାଇ ଝରକା ବନ୍ଦ କରି ଦେଇ ଆସି ମମତାକୁ ଧରି ବେଡ ପାଖକୁ ଗଲେ । ବେଡ ଉପରେ ବସି ମମତାକୁ ନେଇ କୋଳରେ ବସେଇଲେ । ଦିଇ ହାତରେ ମମତାର ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳିଲା ବେଳକୁ ମମତା ଶଶୁରଙ୍କ ଛାତିରେ ଆଉଜି ଗଲା । ଅଳ୍ପ ନରମ ପଡିଥିବା ମମତାର ବଡ ବଡ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳିଲେ ।
- ସତରେ ବେଟି, ତୋ ଦୁଧ ଦୁଇଟା ମସ୍ତ ହେଇଚି । ମତେ ଲାଗୁଚି ଯେମିତି ମୁଁ ଲହୁଣିକୁ ହାତରେ ଛୁଉଁଚି... ଆଃ...ତୋ ଦେହଟା କେତେ ଚିକ୍ଣ...ମୁଁ ଭାବି ପାରୁନି...
ସେ ନଇଁ ପଡି ମମତା ବାଆଁ ଦୁଧକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇଲେ । ଡାହାଣ ଦୁଧକୁ ଦଳି ବାଆଁ ପଟ ଦୁଧଭୁଣ୍ଡିକୁ ପାଟିରେ ପୁରେଇ ଚୁଚୁମିଲେ... ମମତାର ଦେହ ଶିରି ଶିରିହୋଇ ଉଠିଲା । ଉଜେଜିତ ହୋଇ ସେ ମମତାର... ଦୁଧକୁ କାମୁଡିବାରେ ଲାଗିଲେ ।
: ଆଃ ବାପା...କାଟୁଚି...ଆସ୍ତେ କାମୁଡ ।
- ସରି ବେଟି, ତୋ ଦୁଧ ଯେମିତି ମସ୍ତ ହେଇଚି ମୁଁ ମୋଟେ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁନି ।
ମମତା ଶଶୁରଙ୍କ ଛାତିରେ ଆଉଜି ଦୁଇ ହାତକୁ ତାଙ୍କ ବେକରେ ଗୁଡେଇ ତାଙ୍କ ମୁର୍ହକୁ ଚାହିଁ ମୁରୁକି ହସିଦେଲା ।
: ଖାଲି ଦୁଧ ଖାଇବନା ଆଉ କିଛି କରିବ...
- ଓଃ ବେଟି...
ସେ ମମତାକୁ ବେଡ ଉପରେ ଶୁଆଇ ତା ସାୟାଟାକୁ ତଳପଟରୁ ଅଂଟା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଉଠେଇ ଦେଲେ । ମମତା ଭିତରେ ପାଂଟି ପିନ୍ଧି ନଥିଲା । କ୍ଲିନ ସେଭ ହୋଇଥିବା ମମତାର ବିଆକୁ ଦେଖି ସେ ପାଗଳ ହୋଇ ଉଠିଲେ । ନଇଁ ପଡି ସେ ମମତା ବିଆରେ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଦେଲେ । ହିସ୍ଃ .., କରି ଶବ୍ଦ କରି ମମତା ତା ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ମେଲେଇ ଦେଲା । ସେ ମମତାର ରସାଳ ବିଆକୁ ଚୁଚୁମିବାରେ ଲାଗିଲେ । ବିଆ ଭିତରେ ଜିଭକୁ ପୁରେଇ ସଲସଲ କଲେ । ଜୋର ଜୋର ନିଃଶ୍ବାସ ନେଇ ମମତା ଶିତ୍କାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲା । ବାଆଁ ହାତରେ ମମତା ଲୁଙ୍ଗି ମିଶା ଶଶୁରଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରିଲା । ବାଣ୍ଡର ଆକାର ଆଉ ମୋଟେଇ ଅନୁଭବ କରି ସେ ଚମକି ପଡିଲା । ଲୁଙ୍ଗିଟାକୁ ଟାଣି ଖୋଲି ପକେଇଲା । ଶଶୁରଙ୍କ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ମମତାର ଆଖି ମେଲା ହୋଇଗଲା । ଆଗରୁ କେବେବି ସେ ଏତେ ଲମ୍ବା କି ମୋଟା ବାଣ୍ଡ ଦେଖି ନ ଥିଲା କିମ୍ବା ତା ବିଆ ଭିତରେ ନେଇ ନ ଥିଲା । ତା ସ୍ବାମୀ ଅମରେଶଙ୍କ ବାଣ୍ଡ ମଧ୍ୟ ଏତେ ଲମ୍ବା କି ମୋଟା ନୁହଁ ।
: ଏ...ମଆ । ବାପା, ତମରଟା କେତେ ଲମ୍ବା ଆଉ ମୋଟା ହେଇଚି ।
- କାହିଁକି ତତେ କ’ଣ ଡର ଲାଗୁଚି କି ?
: ତମରଟା ତ ବହୁତ ଟାଣ ଅଛି । ମୁଁ ଭାବୁ ଥିଲି ତମର ଆଉ ଉଠୁ ନ ଥିବ ।
- ହଁ ବେଟି । ମୋର ସବୁ ବେଳେ ଉଠୁନି ।
: କିନ୍ତୁ ଏବେ ତ ଭାରି ଶକ୍ତ ଜଣା ପଡୁଚି ।
- ମୁଁ ବୁଢ଼ା ହୋଇଗଲିଣି ବୋଲି ସିନା ସବୁବେଳେ ଉଠୁନି, ହେଲେ ତୋ ଭଳି ସେକ୍ସି ମାଇକିନିଆର ମସ୍ତ ଦୁଧ ଏବଂ ରସାଳ ସେକ୍ସି ବିଆ ଦେଖିଲେ ତ ସିଏ ମନକୁ ମନ ୯୦ ଡିଗ୍ରୀରେ ଛିଡା ହୋଇ ଯାଉଛି ।
: କିନ୍ତୁ ବାପା, ତମେତ ମଝିରେ ମଝିରେ ମୁଠି ମାରୁଚ ।
- ତୁ କେମିତି ଜାଣିଲୁ ।
: ଓ...ବାପା, ମୁଁ ଗୋଟାଏ ଜବାନୀ ମାଇକିନିଆ । ତମ ପୁଅ ମୋ ପାଖରେ ନାହାଁନ୍ତି । ବାଣ୍ଡ ନ ପଶିବାରୁ ମୋ ବିଆ ସବୁ ବେଳେ ଭୋକିଲା ରହୁଚି । ତେଣୁ ମୁଁ ଜାଣିବିନି ତ ଆଉ କିଏ ଜାଣିବ ।
- ତୁ ତାହେଲେ ମୁଁ ମୁଠି ମାରିବା ସମୟରେ ଦେଖୁଚୁ ।
: ଆଖିରେ ଦେଖି ନଥିଲି ଯେ, ବାଥରୁମ ଭିତରେ ବାଣ୍ଡ ରସ ପଡ଼ି ଥିବାର ଦେଖିଚି ।
- ମୁଁ କ’ଣ ଆଉ କରି ଥାଆନ୍ତି ତୋତେ ଦେଖିଲା ମାତ୍ରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଉଠୁଚି ବାଣ୍ଡକୁ ହଲେଇ ଦେଲେ ଟିକିଏ ଶାନ୍ତି ମିଳେ ।
: ଏବେ ଆଉ ସେମିତି କରିବେନି । ଆପଣଙ୍କ ଯେତେବେଳେ ଇଛା ହେବ ମୋତେ କହିବେ ।
- କ'ଣ କହିବି ?
: ଗେହିଁବି ବୋଲି କହିବ ବୁଝିଲ ।
- ହଁ ଲୋ...ମୋ ଡାଲିଂ ବୁଝିଲି ।
ତାପରେ ସେ ମମତା ବିଆରେ ଚୁମା ଦେଇ ଚୁଚୁମି ପକେଇଲେ । ଆଉ ବାଣ୍ଡ ଅଗକୁ ନେଇ ବିଆ ମୁହଁରେ ଲଗେଇଲେ ।
: ପ୍ଲିଜ ବାପା, ତମର ଏତେ ବଡ ବାଣ୍ଡ ଦେଖି ମତେ ଭାରି ଡର ମାଡୁଚି । ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ପୁରେଇବ...ମତେ ଭାରି କାଟିବ ।
- ତୁ ଡରନି ବେଟି । ମୁଁ ପୁରା ଆସ୍ତେ ପୁରେଇବି ।
ସେ ଦୁଇ ହାତରେ ମମତାର ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ମେଲେଇ ଧରି ତା’ର ରସାଳ ବିଆ ଫାଟରେ ତାଙ୍କର ଶକ୍ତ ମୋଟା ବାଣ୍ଡର ଅଗକୁ ନେଇ ଲଗେଇ ଆସ୍ତେ ଦାବିଲେ । ତାଙ୍କ ମୋଟା ବାଣ୍ଡଟା ମମତାର ରସାଳ ବିଆ ଭିତରକୁ ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ପଶିଲା । ଦୁଇ ଇଂଚ ଖଣ୍ଡେ ପଶିଲା ବେଳକୁ ମମତା ଚିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା ।
: ପ୍ଲିଜ ବାପା, ରୁହ ମତେ ଭାରି କାଟୁଚି ।
- ଆଉ ଟିକିଏ ରହ ବେଟି...
ସେ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ଅଗ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ବାହାର କରି ଆଣି ପୁଣି ଭିତରକୁ ଜୋରରେ ମାଡି ଦେଲେ । ଫସ୍ କରି ପୁରା ବାଣ୍ଡଟା ମମତା ବିଆ ଭିତରକୁ ମୂଳ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଗଳିଗଲି । ଜୋରରେ ଚିତକାର କରି ଉଠିଲା ମମତା । ଯନ୍ତ୍ରଣାରେ ତା ବିଆ ଭିତରଟା ଜଳିବାକୁ ଲାଗିଲା । ତା ନିଃଶ୍ବାସ ବନ୍ଦ ହୋଇ ଗଲାପରି ତାକୁ ଲାଗିଲା । ସେ ମମତାର ଓଠ ଓ ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେଇ ଦୁଇ ହାତରେ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଦଳି ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାର ଭିତର କରିବା ଆରମ୍ଭ କଲେ । ୨ଟା ପିଲାର ମାଆ ହୋଇ ସାରିଥିବା ଗୋଟିଏ ୪୦ବର୍ଷର ଦରବୁଢ଼ୀ ମାଇକିନିଆ ମମତାର ବିଆ ଭିତରେ ଶଶୁରଙ୍କ ବାଣ୍ଡଟା ଭାରି ଟାଇଟ ଲାଗୁଥିଲା ଓ ମମତାକୁ ଅଭୂତପୂର୍ବ ଆନନ୍ଦ ଦେଉଥିଲା । ମମତା ଶିତ୍କାର କରି ଉଠିଲା ।
: ପ୍ଲିଜ ବାପା...ଜୋରରେ ଗିହଁ...ଆହୁରି ଜୋରରେ ଗିହଁ...ଗେହିଁ ଗେହିଁ...ତମ ବୋହୂର ବିଆକୁ ଫଟେଇ ଦିଅ । ସେ ଜୋର ଜୋର ଗେହିଁ ଚାଲିଥିଲେ । ୧୫ ମିନିଟ ଜୋର ଗେହିଁବା ପରେ ସେ ଚିତ୍କାର କରି ଉଠିଲେ ।
-ଗଲା...ଗଲା ବେଟି, ସମ୍ଭାଳ...ସମ୍ଭାଳ...ମୋର ଗଲା...ଆଃ ବେଟି...ବେ...ଟି...ବେ...
ସେ ତାଙ୍କ ବାଣ୍ଡକୁ ଜୋରରେ ମମତା ବିଆ ଭିତରକୁ ଦାବି ଦେଇ ମମତାର ଦୁଧରୁ ପୁଳାଏ କାମୁଡି ଧରିଲେ । ମମତା ତା ଦୁଇ ଗୋଡକୁ ଶଶୁର ଅଂଟାରେ ଗୁଡେଇ ଭିଡି ଧରିଲା । ସେ ଅନୁଭବ କଲା ଶଶୁର ବାଣ୍ଡରୁ ଗରମ ବୀଜ ବାହାରି ତା ବିଆ ଭିତରଟା ପୁରି ଯାଉଛି । ଦୁହେଁ କୁଣ୍ଢାକୁଣ୍ଢି ହୋଇ ପଡି ରହିଲେ ।
- ଶେଷ -
No comments:
Post a Comment