କାନଫୁଲର ମାୟା
- ଏକ -
ସେଦିନ ରବିବାର ଥିଲା । ତେଣୁ ମୁଁ ଘରେ ଥିଲି । ଖରାବେଳେ ବାରି ପଛ ପଟକୁ ପରିସ୍ରା କରିବାକୁ ଯାଇ ଥିଲି । କଦଳୀ ବୁଦା ମୂଳେ ଖୁଡି ପରିସ୍ରା କରି ବସିଥିବା ମୋ ଆଖିରେ ପଡିଲା । ମୁଁ ଟିକିଏ ଉହାଡରେ ଛପି ରହି ଖୁଡିଙ୍କୁ ଦେଖିଲି । ଖୁଡି ଲୁଗା ଟେକି ପରିସ୍ରା କରି ବସିଥିଲେ । ପଛ ପାଖରୁ ତାଙ୍କ ଓସାରିଆ ଗୋରା ଲଂଗଳା ଗାଣ୍ଡି ଗୋଟାକ ଯାକ ମୋତେ ପରିଷ୍କାର ଦେଖା ଯାଉଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କ ମସ୍ତ ଓସାରିଆ ସୁନ୍ଦର ଲଙ୍ଗଳା ଗାଣ୍ଡି ଦେଖି ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଶକ୍ତ ହୋଇ ଉଠି ଟିଙ୍ଗେଇ ଠିଆ ହୋଇ ଗଲା । ଏତିକି ବେଳକୁ ସେପଟରୁ କାହାର ପାଟି ଶୁଭିବାରୁ ମୁଁ ସେଠାରୁ ଚୁପ୍ କରି ଖସି ଆସିଲି ।
ଆଃ... ମୋ ଖୁଡିଙ୍କର ମସ୍ତ ଗାଣ୍ଡି । ଖୁଡ଼ିଙ୍କ ବୟସ ୪୦ ଭିତରେ ହେବ । ଗାଉଁଲି ମାଇକିନିଆ ହେଲେ ବି ଖୁଡି ଦେଖିବାକୁ ଭାରି ସୁନ୍ଦରୀ । ଦାଦା ମାଇନର ସ୍କୁଲ ମାଷ୍ଟର । ଖୁଡି ଦିଇଟା ପିଲାର ମାଆ । ପିଲା ଦିଇଟା ବଡ ହୋଇ ଗଲେଣି । ହାଇସ୍କୁଲରେ ପଢ଼ୁଛନ୍ତି । ଖୁଡିଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ମୋର ଭାରି ଭଲ ପଡେ । କାମ ଦାମରେ ପ୍ରାୟ ସେ ମୋ ବୋଉକୁ ସାହାଯ୍ୟ କରନ୍ତି । ମୋ ବୋଉ ବି ଦାଦା ଖୁଡିଙ୍କି ଭାରି ଆଦର କରେ । ଭାବିଲି, ତାଙ୍କ ଘର ଆଡୁ ଯାଇ ଟିକିଏ ବୁଲି ଦେଇ ଖୁଡିଙ୍କ ଉପରେ ନଜର ପକେର ଦେଇ ଆସିବି । ଆମ ଘରକୁ ଲାଗି ତାଙ୍କ ଘର । ମୁଁ ପହଞ୍ଚିବାରୁ ଖୁଡି ମୋତେ ଦେଖି ହସିଦେଇ କହିଲେ - ଆରେ ରାଜୁ, ଆସ ଆସ । କାହିଁ, ଆଜି କାଲି ତମର ଦେଖା ମିଳୁନି ।
ମୁଁ କହିଲି - ନାଇଁ ଖୁଡି, କାମରେ ଟିକିଏ ବ୍ୟସ୍ତ ରହି ଯାଉଛି ତ ।
ଖୁଡି କହିଲେ – ହଉ, ବସ । ମୁଁ ଟିକିଏ ତମ ପାଇଁ ଚା କରି ଆଣେ ।
ମୁଁ କହିଲି - ନାଇଁ ମ ଖୁଡି, ଥାଉ । ତମେ ବସ ଗପିବା ।
ଖୁଡି କହିଲେ – ହଉ, ଗପିବା ତ । ମୁଁ ଟିକେ ଚା କରି ଆଣେ ।
ଖୁଡି ଯାଇ ଚା କରି ଆଣିଲେ । ଦୁହେଁ ବସି ଚା ପିଇ ଆଡୁ ସାଡୁ ଗପ ସପ ହେଲୁ । ଗପିବା ଭିତରେ ଦେଖିଲି ଖୁଡିଙ୍କ ଅଣ୍ଟା ପାଖ ଶାଢ଼ୀଟା ଟେକି ହୋଇ ଯାଇ ବ୍ଲାଉଜ ଆବୃତ୍ତତ୍ତ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଦିଇଟା ଦେଖା ଯାଉଚି । ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧ ଦିଇଟା ଖୁବ୍ ବଡ ବଡ । ଟାଇଟ୍ ବ୍ଲାଉଜ ଭିତରୁ ଦୁଧ ଦିଇଟା ମସ୍ତ ଦିଶୁଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଦେଖି ମୋ ମନ ଖୁବ୍ ଲୋଭେଇ ଗଲା । ଆଃ...ଖୁଡି ମୋର ମସ୍ତ ମାଇକିନିଆ ଖଣ୍ଡେ ହେଇଚି । ଗେହିଁଲେ ତାଙ୍କ ବିଆରୁ ପାଏ ଖଣ୍ଡେ ଗରମ ରସ ବାହାରିବ । ଖୁଡିଙ୍କି ଗେହିଁବାକୁ ମୋ ବାଣ୍ଡ କୁଲୁ କୁଲୁ ହେବାକୁ ଲାଗିଲା । ହେଲେ...ନିଜ ଖୁଡି, କେମିତି ପଟେଇବି ସେ କଥା ଚିନ୍ତା କରି ପାରୁ ନ ଥିଲି । କେଜାଣି କାହିଁକି ତା ପରଠାରୁ ଦିନକୁ ଦିନ ଖୁଡି ମୋତେ ଭଲ ଲାଗିଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କର ନିକଟରୁ ନିକଟତର ହେବାକୁ ସୁଯୋଗ ଖୋଜିବାରେ ଲାଗିଲି । ଖୁଡି ଚାଲିବା ବେଳେ ତାଙ୍କର ପିଚା ହଲା ଚାଲି ଦେଖି ଟ୍ରାଉଜର ଭିତରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ କେତେବେଳେ ଟିଙ୍ଗେଇ ଠିଆ ହୋଇ ଯାଉଥିଲା ସେ କଥା ମୁ ଁ ଜାଣି ପାରୁ ନଥିଲି । ଗାଉଁଲି ମାଇକିନଆ ହେଲେବି ଖୁଡିଙ୍କର ଚେହେରା ଖୁବ୍ ଗୋଲ୍ ଗାଲ୍ ଓ ନିଦା । ସେଦିନ ଖୁଡିଙ୍କ ଶୁଖିଲା ମୁହଁ ଦେଖି ମୁଁ ପଚାରିଲି – କ’ଣ ହେଇଚି ଖୁଡି? ମନ ଭଲ ନାହିଁକି?
ଖୁଡି କହିଲେ - ନାହିଁ, ସିଏ କିଛି ନୁହଁ ।
ମୁଁ କହିଲି – ମୋ ଆଗରେ କହିବନି ।
ଖୁଡି କହିଲେ – ଛାଡ, ଏଇ ତମ ଦାଦାଙ୍କ କଥା । କ’ଣ ଆଉ କହିବି । ମୋ ପାଇଁ କାନଫୁଲ ହଳେ ଆଣିବା ପାଇଁ ବର୍ଷେ ହେଲା କହିଚି... ସବୁ ବେଳେ ନାହିଁ...ନାହିଁ । ମୋ ପାଖରେ ୩୦୦୦ ଟଙ୍କା ଅଛି ଯେ ...ହେଲେ, ସେତିକିରେ କୁଆଡୁ ହେବ ।
ମୁଁ କିଛି କହିଲିନି । ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି । ମନେ ମନେ ଭାବିଲି...ଏଇଟା ଗୋଟାଏ ସୁଯୋଗ । ଖୁଡିଙ୍କି ପଟେଇବା ପାଇଁ ଗୋଟାଏ ଭଲ ଚାନ୍ସ । ଚେଷ୍ଟା କରିବାରେ କ୍ଷତି କ’ଣ?
ତାପର ଦିନ ମୁଁ କାମରୁ ଫେରିବା ବେଳେ ଟାଉନରୁ ପୁରା ୫୦୦୦ ଟଙ୍କା ଦେଇ ସୁନ୍ଦର କାନଫୁଲ ହଳେ ଖୁଡିଙ୍କ ପାଇଁ କିଣି ଆଣିଲି । ଘରେ ପହଞ୍ଚିବା ବେଳକୁ ସନ୍ଧ୍ୟା ହୋଇ ଆସିଥିଲା । ନିରୋଳା ଦେଖି ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ଘରକୁ ଗଲି । ଖୁଡି ରୋଷେଇ ଘରେ ଥିଲେ । ମୋତେ ଦେଖି କହିଲେ - ଆରେ ରାଜୁ , ତମେ । କାମରୁ କେତେବେଳେ ଆସିଲ ।
ମୁଁ କହିଲି – ଏବେ ଆସିଲି । ଖୁଡି, ତମ ହାତ ଦେଖେଇଲ । ଖୁଡି କହିଲେ –ହାତ ଦେଖେଇବି, କାହିଁକି ?
ମୁଁ କହିଲି – ଦେଖାଅନା ।
ଖୁଡି ତାଙ୍କ ହାତ ଦେଖାଇଲେ । ମୁଁ ହସି ଦେଇ ଖୁଡିଙ୍କ ହାତରେ ପାକେଟଟା ଧରେଇ ଦେଲି । ଖୁଡି ପଚାରିଲେ – ଏଇଟା କ’ଣ? କହିଲି – ଦେଖ । ଦେଖିଲେ ଜାଣିବନି ।
ସେ ପାକେଟ୍ ଖୋଲି ଦେଖିଲେ । କାନଫୁଲ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟରେ ମୋ ମୁହଁକୁ ଡବ ଡବ ହୋଇ ଚାହିଁଲେ । ଛେପ ଢ଼ୋକି କହିଲେ – ରାଜୁ , ଏଇଟା କ’ଣ ମୋ ପାଇଁ?
ମୁଁ ହସି ଦେଲି । ଖୁଡି ଟିକିଏ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ଚାପା ଗଳାରେ ପଚାରିଲେ – ମୁ ଁ ତ ଆଣିବାକୁ ତମକୁ କହି ନଥିଲି ... କେତେ ଟଙ୍କା ପଡିଲା? ମୁଁ କହିଲି - ଦାମ୍ ପାଇଁ କ’ଣ ଅଛି ।
ଖୁଡି କହିଲେ – ତଥାପି... ମୁଁ କହିଲି – ପାଞ୍ଚଞ୍ଚ ହଜାର ।
ଖୁଡି କହିଲେ - ଏତେ ଟଙ୍କା...
ମୁଁ କହିଲି – ଖୁଡି, ତମେ ସିନା ମୋତେ ଭଲ ପାଉନ କି ପଚାରୁନ ... ହେଲେ ମୁଁ ତମର ଶୁଖିଲା ମୁହଁ ଦେଖି ସହି ପାରିଲିନି । ମୋର କ’ଣ ତୁମ ଇଚ୍ଛା ପୂରଣ କରିବା କତ୍ର୍ତବ୍ୟ ନୁହେଁ ।
ଖୁଡି ଟିକିଏ ନ ବୁଝିବା ପରି ହୋଇ କହିଲେ – କ’ଣ କହିଲ... କ’ଣ କହିଲ । ମୁଁ ତୁମକୁ ଭଲ ପାଉନି ।
ମୁଁ ହସି ଦେଲି । ତାଙ୍କର ଉଚ୍ଚା ଉଚ୍ଚା ଦିଶୁଥିବା ଛାତି ଉପରେ ନଜର ଘୁରେଇ ଆଣି କହିଲି – ଖାଲି ଭଲ ପାଇଲେ କ’ଣ ହେବ? ଛାଡ...କହିଲେ ତମେ ଏବେ ରାଗିବ...
ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଖରୁ ଚାଲି ଆସୁଥିଲି । ସେ ମୋ ହାତ ଟାଣି ଧରି କହିଲେ – ୟେ ରାଜୁ , କୁଆଡେ ଯାଉଚ...କ’ଣ କହିବ କୁହ, ମୁଁ ରାଗିବିନି ।
ମୁଁ ଟିକିଏ ନୀରବ ରହିଲି । କବାଟ ପାଖରେ ବାହାରକୁ ଚାହିଁ ଦେଇ ଖୁଡିଙ୍କ ଅଣ୍ଟା ଚାରି ପାଖରେ ମୋ ହାତକୁ ଗୁଡେଇ ତାଙ୍କୁ ଭିଡି ଧରିଲି ।
ଖୁଡି ଜୋରରେ ଚମକି ପଡିଲେ । ସେ ମୋ ପାଖରୁ ଏମିତି ଆଦୌ ଆଶା କରି ନ ଥିଲେ । ହେଲେ, ହଠାତ୍ ପ୍ରତିବାଦ କରି ପାରି ନଥିଲେ । ଲାଜରେ ତାଙ୍କ ମୁହଁ ନାଲି ପଡିଗଲା । ମୋ ପାଖରୁ ଘୁଞ୍ଚିଞ୍ଚ ଯାଇ ମୁହଁ ବୁଲେଇ ଚାପା କଣ୍ଠରେ କହିଲେ – ନାଇଁ ରାଜୁ.ତମେ ଏବେ ଏଠାରୁ ପଳେଇ ଯାଅ । ତମେ ବଡ ଇଏ ହେଇ ଗଲଣି । ଏମିତି ସବୁ...
ମୁଁ ପୁରା ଡରି ଗଲି । କିନ୍ତୁ ସାହସ କରି କହିଲି – ହଉ । ତାହେଲେ... । ଠିକ ଅଛି । ମୁଁ ଏବେ ଆସୁଛି । କିନ୍ତୁ, କାନଫୁଲ ତମର ପସନ୍ଦ ହେଲାତ? ନହେଲେ, ପୁଣି ଚେଞ୍ଜ କରେଇ ଆଣି ଦେବି । ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରୁ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ପଳେଇ ଆସିଲି । ମୋତେ ଭାରି ସଙ୍କୋଚ ଲାଗୁଥିଲା ।
- ଦୁଇ –
ତା ପରଦିନ ସକାଳେ ମୁଁ କାମକୁ ବାହାରିବା ବେଳେ ବୋଉ କହିଲା – କୁଆଡେ ଥିଲୁ? ତୋ ଖୁଡି ତୋତେ କ’ଣ କହିବ ବୋଲି ଖୋଜୁ ଥିଲା ।
ମୁଁ ଭାବିଲି, ଖୁଡି ମୋତେ ଖୋଜୁଥିଲେ । କାହିଁକି? ... କାର୍ହିିଁକି ଖୋଜୁ ଥିଲେ ... । ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ଘରକୁ ଗଲି । ମୋତେ ଦେଖି ଖୁଡି ହସିଦେଲେ । କହିଲେ – ସତରେ ରାଜୁ, କାନଫୁଲ ହଳକ ବଢ଼ିଆ ହେଇଚି । ତମ ଚଏସଟା ବହୁତ ଭଲ ...ହେଇ ଦେଖ ।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କି ଚାହିଁଲି । ସତରେ, କାନଫୁଲ ହଳଟା ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଭାରି ସୁନ୍ଦର ଦିଶୁଥିଲା । ମୁ ଁ ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲି । କିନ୍ତୁ ଚୁପ୍ ରହିଲି । ସେ ମୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ଲାଜେଇ କହିଲେ – ମୋ ଉପରେ ରାଗିଚ?
ମୁଁ ତାଙ୍କ ଭାବ ଭଙ୍ଗୀ ଦେଖି ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହେଲି । ଖୁଡି କ’ଣ ତାହେଲେ... ସାହସ କରି ପଚାରିଲି - ଦାଦା କ’ଣ ଘରେ ନାହାଁନ୍ତି?
ଖୁଡି ହସିଦେଇ କହିଲେ –ଘରେ କେହି ନାହାଁନ୍ତି । ସମସ୍ତେ ସ୍କୁଲ ଗଲେଣି ।
ଖୁଡି କବାଟ କ’ଣକୁ ଘୁଞ୍ଚି ଯାଇ ମୋତେ ଚାହିଁ ଲାଜେଇ ହସି ତଳକୁ ମୁହଁ ପୋତିଲେ । ଖୁଡିଙ୍କର ଏମିତି ଭାବ ଦେଖି ମୋତେ ଗ୍ରୀନ ସିଗ୍ନାଲ ମିଳିଗଲା ଭଳି ମନେ ହେଲା । ମୁଁ ଘରୁ ବାହାରି ଦାଣ୍ଡ ଆଡକୁ ଯାଇ ଚାରିପଟକୁ ନଜର ପକେଇ ପୁଣି ଭିତରକୁ ଆସିଲି । ଖୁଡି ସେମିତି ଚୁପ୍ ହୋଇ କବାଟ କଣରେ ଛିଡା ହୋଇଥିଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଖକୁ ଯାଇ ତାଙ୍କୁ ଭିଡିଧରି ତାଙ୍କ ଗାଲରେ ଗୋଟାଏ ଚୁମା ଆଙ୍କିଦେଲି । ଖୁଡି ଲାଜେଇ ଚାପା ଗଳାରେ କହିଲେ – ଥାଉ ରାଜୁ... ମତେ ଭାରି ଡର ମାଡୁଚି ।
ମୁଁ ଉତେ୍ତଜନାରେ ପୁରା ଅସମ୍ଭାଳ ହୋଇ ଯାଇଥଲି । ମୋ ହାତ ନେଇ ବ୍ଲାଉଜ ମିଶା ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ମୁଠେଇ ଦଳି ପକେଇଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ମସ୍ତ ମାଂସାଳ ଦୁଧ ଯୋଡାକ ଥଲ ଥଲ ହେଉଥିଲା । ଖୁଡି ଉହୁଃ...ଉହୁଃ ହେଇ କହିଲେ – ରାଜୁ, ଛାଡ ଏଥର । ଆଜି କାମକୁ ଯିବନି କି ?
ଖୁଡିଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ବାଧ୍ୟ ହେଇ ତାଙ୍କୁ ଛାଡିଦେଲି । ଶଳା, ଜଏଣ୍ଟଣ୍ଟ ଫାମିଲି ହେଲେ ଏଇ ଅସୁବିଧା । ଘରକୁ ଘର ଲାଗି ଲାଗି । କିଏ କେତେବେଳେ ପଳେଇ ଆସଲେ କି ପଳେଇ ଆସି ଦେଖିଦେଲେ କଥା ସରିଲା । ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କି ଚାହିଁଲି । ସେ ଲାଜ ଲାଜ ହୋଇ ତାଙ୍କ ଛାତି ଉପର ଲୁଗା ସଜାଡୁ ଥିଲେ । ମୁଁ ଖୁସି ହୋଇ ଯାଇଥିଲି । ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଖୁଡିଙ୍କି ପଟେଇ ପାରିବି ବୋଲି ମୋର ଧାରଣା ନଥିଲା । ଦାମୀ ସୁନା କାନଫୁଲ ହଳକ ପାଇ ଖୁଡିଙ୍କ ମନ ପୁରା ଖୁସି ହୋଇ ଯାଇଥିଲା ।
ତାପର ଦିନ ଦାଦା ଆଉ ପିଲା ଦୁହେଁ ସ୍କୁଲକୁ ବାହାରି ଯିବା ପରେ ମୁ ଁ ପୁଣି ସୁଯୋଗ ଉଣ୍ଡି ଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲି । ସେ ମୋତେ ଦେଖି ହସ ଚାପିି କହଲେ – କ’ଣ ରାଜୁ...କାଲି ରାତିରେ ଶୋଇନ ବୋଧେ ।
ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଜୋରରେ ଭିଡିଧରି ତାଙ୍କ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେଇ କହିଲି – ଖୁଡି, ରାତିରେ କ’ଣ ଆଉ ନିଦ ଆସୁଚି । ସବୁ ନିଦ ତ ତମେ ଚୋରେଇ ନେଲଣି । ତମେ ତ ମତେ ପାଗଳ କରି ସାରିଲଣି ।
ଖୁଡି ମୁହଁ ଫୁଲେଇ କହିଲେ - ଯାଃ...ମିଛ କହୁଚ, ତମ ପରି ଭେଣ୍ଡିଆ ଟୋକାକୁ ପାଗଳ କରିବାର ବୟସ କ’ଣ ମୋର ଅଛି । ମୁଁ ତ ଆସି ଦରବୁଢ଼ୀ ହେଲିଣି...
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ ପଛ ପଟରୁ ଦି ହାତରେ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଚିପି ସାଉଁଳି ପକେଇ କହିଲି – ତମକୁ କିଏ ଦରବୁଢ଼ୀ କହିବ ମଁ ଖୁଡି । ତମେ ତ ୨୫ ବର୍ଷର ଗଜା ଟୋକି ଭଳି ଦିଶୁଚ । ସତ କହୁଛି ଖୁଡି, ତମ ରାଣ; ତମଠିଁ ମୋର ଭାରି ମନ...
ଖୁଡି ମୋ ଅଣ୍ଟା ଚାରି ପଟେ ତାଙ୍କ ହାତକୁ ଗୁଡେଇ କହିଲେ – କେବେଠାରୁ ଏମିତି ସୁଧାର ଟୋକାଟେ ହେଇ ଏ ଖୁଡି ଉପରେ ନଜର ପକେଇଲଣି ।
ମୁଁ ପୁରା ମସ୍ତ ହେଇ ଖୁଡିଙ୍କ ବ୍ଲାଉଜ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କଲି । ସେ ମୋ ହାତ ଧରି ପକେଇ କହିଲେ - ନାହିଁ...ନାହିଁ ରାଜୁ , ଥାଉ...ସେମିତି କରନି । ମତେ ଭାରି ଡର ଲାଗୁଚି । କିଏ ଯଦି...
ଏତିକି ବେଳକୁ ସେପଟୁ ମୋ ବୋଉର ପାଟି ଶୁଭିଲା । ମୁଁ ଛାନିଆ ହେଇ ପଛ କବାଟ ଦେଇ ବାହାରକୁ ପଳେଇ ଗଲି ।
- ତିନି -
ତାପର ଠାରୁ ଇଚ୍ଛା ହେଉଥିଲେ ବି ସବୁବେଳେ ଖୁଡିଙ୍କ ଘରକୁ ଯିବାକୁ କମ୍ବା ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ସବୁବେଳେ ଗପିବାକୁ ଡର ମାଡୁଥିଲା । ଆମକୁ ଦେଖିଲେ କିଏ କାଳେ ସନ୍ଦେହ କରିବ । ଖୁଡି ମୋତେ ଦେଖିଲେ ଖାଲି ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲେ । ଥରେ ମୁଁ ବହୁତ ନେହୁରା ହେଲାରୁ ସେ ତାଙ୍କ ବ୍ଲାଉଜର ବୋତାମ ଖୋଲି ଦେଇ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଚିପିବାକୁ ସୁଯୋଗ ଦେଲେ । ଆଃ...ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡାକ କି ମସ୍ତ ହେଇଚି । ଦିଇଟା ପିଲାର ମାଆ ହେବା ପରେ ବି ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧ ଓହଳି ପଡି ନଥିଲା କି ବେଶି ଢ଼ିଲା ହୋଇ ନଥିଲା । ସାମାନ୍ୟ ନରମି ଯାଇ ଭାରି ଆଟ୍ରାକ୍ଟିଭ୍ ଲାଗୁଥିଲା । ଦୁଧକୁ ଦି ହାତରେ ସାଉଁଳିଲି ଆଉ ଦଳା ଦଳି କରି ମୁହଁ ଲଗେଇ ଦେଲି ।
ଉହୁଃ...ଉହୁଃ ହେଇ ଖୁଡି ମତେ ମଜାରେ କୁଣେ୍ଢଇ ଧରିଲେ । ମୁଁ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଇ ତାଙ୍କ କାନରେ କହିଲି – ଖୁଡି ... କେବେ ଦବ...ଆଉ ଜମା ସମ୍ଭାଳି ହଉନି...
ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁ ଉତେ୍ତଜନାରେ ନାଲି ପଡିଗଲା । ଚାପା କଣ୍ଠରେ କହିଲେ – ରାଜୁ, ତମେ ମୋ ଅବସ୍ଥା ଯେମିତି କରୁଚ ନା... ମୁଁ ବି ରହି ପାରୁନି । କିନ୍ତୁ ମତେ ଭାରି ଡର ମାଡୁଚି ।
ମୁଁ ତାଙ୍କ ପେଟ ତଳୁ ଶାଢ଼ୀ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇଲି । ଖୁଡି ଲାଜରେ ହସି ଦେଇ କହିଲେ – ତମ ଟୋକାଙ୍କର ସବୁବେଳେ ଖାଲି ସେଇଠି ମନ...
ଖୁଡି ବାଧା ଦେଲେନି । ଖାଲି ଚାରି ଆଡକୁ କନ କନ ହେଇ ଚାହିଁଲେ । ପେଟ ପାଖରୁ ହାତ ପୁରେଇବାକୁ ସୁବିଧା ହେଲାନି । ତେଣୁ, ତଳ ପଟରୁ ଶାଢ଼ୀ ଟେକି ଜଙ୍ଘ ସନ୍ଧିରେ ହାତ ମାରିଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଗହଳ ବାଳରେ ଘୋଡେଇ ହୋଇଥିଲା । ଆଃ... ମାଇକିନିଆ ବିଆ...ବିଆ ବାଳକୁ ସାଉଁଳି ସାଉଁଳି ଭିତରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ପୁରେଇଦେଲି । ଭିତରଟା ନାଳେଇ କରି ଅବସ୍ଥା ପୁରା ଖରାପ । ଖୁଡି ମଜାରେ ଜଙ୍ଘ ଚାପି ପକେଇ କହିଲେ – ରାଜୁ, ପ୍ଲିଜ...ସେତିକି ଥାଉ ...ସେତିକି...
ମୁଁ ହସି ଦେଇ କହିଲି – ଖୁଡି ଗୋ ... ପାଣି ବାହାରି ଭିତରଟା ସନ୍ତେଇ ଗଲାଣି ।
ଖୁଡି ଶାଢ଼ୀ ସଜାଡୁ ସଜାଡୁ କହିଲେ - ତମେ ମୋ ଅବସ୍ଥା ଯେମିତି କରୁଚ ନା... ଛାଡ...
ମୁଁ ପଚାରିଲି – ଖୁଡି, ତମ ପୁତୁରା ଟୋକାର ହତିଆର ଦେଖିବାକୁ ତମର ମନ ହଉନି ।
ସେ ହସିଦେଇ କହିଲେ – ହଁ...ପୁରୁଷ ପୁଅର ହତିଆର...ସେଥିରେ ପୁଣି ଭେଣ୍ଡିଆ ଟୋକାର ହତିଆର ଦେଖିବାକୁ କୋଉ ମାଇକିନିଆର ମନ ନହୁଏ କହିଲ । ଦେଖାଅ ...ଦେଖାଅ ମତେ.., ଶୀଘ୍ର ଦେଖାଅ ।
ମୁଁ ତରତର ହୋଇ ପ୍ୟାଣ୍ଟ ଚେନ୍ ଖୋଲି ଚଡି ଭିତରୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ବାହାର କରି ଆଣି ଖୁଡିକି ଦେଖେଇଲି । ବାଣ୍ଡ ସେତେ ବେଳକୁ ଶକ୍ତ ହେଇ ପୁରା ଟିଙ୍ଗେଇ କରି ଥିଲା । ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଦେଖି ଖୁଡିଙ୍କ ଆଖି ପୁରା ଡିମା ଡିମା ହୋଇ ଗଲା । ସେ ଲୋଭେଇ ଯାଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରି ଛେପ ଢ଼ୋକି କହିଲେ – ଇଲୋ ମୋ ବୋଉଲୋ...ତମର ତ ମସ୍ତ ବଡଟାଏ ହେଇଚି । ଇସ୍ପାତ ପରିକା ଟାଣ ଲାଗୁଚି ।
ଖୁଡି ମୋତେ ଠେଲି ଦେଇ କହିଲେ – ରାଜୁ, ତମେ ଏବେ ଏଠୁ ଶୀଘ୍ର ପଳା । ନହେଲେ ମୁଁ ମୋଟେ ସମ୍ଭାଳି ରହି ପାରିବିନି । କ’ଣ ନାହିଁ କ’ଣ କରି ପକେଇବି । ମୁଁ କହିଲି - ଯାହା ଇଚ୍ଛା ହଉଚି କରୁନ । କିଏ ମନା କରୁଚି । ଖୁଡି କହିଲେ - ନାଇଁ ନାଇଁ...ତମେ ଏବେ ଗଲ ଏଠୁ ।
ମୁଁ କହିଲି –ତାହେଲେ...ଖୁଡି, କେବେ ଦବ...
ଖୁଡି କହିଲେ - ତମ ଦାଦା କହୁ ଥିଲେ ଆର ସପ୍ତାହରେ ଜଗତସିଂହପୁର ଯିବେ । ତାଙ୍କର କ’ଣ କାମ ଅଛି । ସେଠାରେ ଦି ଦିନ ରହିବେ । ମୁଁ ତମକୁ କହିବି, ସେତିକି ବେଳେ...ହେଲା...
ମୁଁ ତାଙ୍କ ପାଖରୁ ପଳେଇ ଆସିଲି । ଅଜଣା ଉନ୍ମାଦନାରେ ମନଟା ଭାରି ବ୍ୟସ୍ତ ଲାଗୁଥିଲା ।
- ଚାରି –
ଚାହୁଁ ଚାହୁଁ ପାଞ୍ଚ ଦିନ ବିତିଗଲା । ସେଦିନ ସକାଳୁ ଖୁଡି ଆମ ଘର ଆଡେ ବୁଲି ଦେଇ ଯାଉ ଯାଉ ମୋତେ କହିଦେଇ ଗଲେ - ତମ ଦାଦା ଆଜି ଯାଉଛନ୍ତି । ଯାହା ହବ ରାତି ଏଗାରଟା ପରେ । କବାଟ ଆଉଜେଇ ଦେଇଥିବି । ତମେ ଆସିବ ।
ଖୁଡିଙ୍କ କଥା ଶୁଣି ମୋ ହୃତ ସ୍ପନ୍ଦନ ବଢ଼ିଗଲା । ଦାଦାଙ୍କର ଦୁଇ ଦିନ ପାଇଁ ଜଗତସିଂହପୁର ଯିବା କଥା ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରୁ ଶୁଣିବା ଠାରୁ ଏହା ଭିତରେ ଖୁଡିଙ୍କି ଗେହିଁବା କଥା ଭାବି ମୁଁ ତିନିଥର ମୁଠିମାରି ସାରିଥିଲି । ସେଥିପାଇଁ ରାତିରେ ଖୁଡିଙ୍କି ଗେହିଁବା ଲାଳସାରେ ମୁଁ ମସ୍ତ ହେଇଗଲି । ଖୁଡିବି ମୋ ସହିତ ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଅସମ୍ଭାଳ ହୋଇ ପଡିବା ତାଙ୍କ ହାବଭାବରୁ ଜଣା ପଡୁଥିଲା ।
ରାତି ସାଢ଼େ ଏଗାରଟା ବାଜିଲା । ମୁଁ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡିଲି । ଧୀରେ ଧୀରେ ପାଦ ଚିପି ଚିପି ଖୁଡିଙ୍କ ଘର ଅଗଣାକୁ ପଶିଲି । ତାଙ୍କ ଶୋଇବା ଘର ପାଖକୁ ଯାଇ କବାଟରେ ହାତମାରିଲି । କବାଟ ଆଉଜା ହୋଇଥିଲା । ଆସ୍ତେ କରି କବାଟ ଠେଲି ଘର ଭିତରକୁ ପଶିଲି । ଖୁଡି ବେଡ୍ ଉପରେ ବସିଥିଲେ । ଭିତର ପଟୁ କବାଟର ହୁକ୍ ଲଗେଇ ଦେବାକୁ ମୋତେ ଠାରି କହିଲେ । କବାଟର ହୁକ୍ ଦେଇ ମୁଁ ବେଡ୍ ପାଖକୁ ଗଲି । ଚାପା କଣ୍ଠରେ ଖୁଡି ପଚାରିଲେ – ରାଜୁ, ତମକୁ କେହି ଦେଖି ନାହାଁନ୍ତି ତ? ମତେ ଭାରି ଡର ମାଡୁଛି ।
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କି ଚାହିଁଲି । ମାଇକିନିଆ ପୁରା ସଜ ବାଜ ହେଇ ଗରମ ଖାଇ ମୁହଁ ଓ ବେକରେ ପାଉଡର ମାରି ରେଡି ହେଇ ଅପେକ୍ଷାକରି ବସିଚି । ମୁଁ ବେଡ୍ ଉପରକୁ ଉଠିଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କି ଭିଡିଧରି ତାଙ୍କ ଓଠରେ ଚୁମାଦେଲି । ଖୁଡି ମୋ ପାଟିରେ ହାତ ଚାପି ଧରି କହିଲେ - ରାଜୁ, ସାବଧାନ । ଯାହା କରୁଚ ଆସ୍ତେ କର । ଆର ପାଖ ଘରେ ପିଲା ଦୁହେଁ ଶୋଇଛନ୍ତି ।
ମୁଁ ଉନ୍ମାଦନାରେ ଯେମିତି ପାଗଳ ହେଇଯିବି । ଟ୍ରାଉଜରକୁ ତଳକୁ ଖସେଇ ଦେଇ ଗଞ୍ଜି ଓହ୍ଲେଇ ପକେଇ ପୁରା ଲଙ୍ଗଳା ହୋଇ ପଡିଲି । ଖୁଡି ଲାଜରେ ମୁଚୁକି ହସି କହିଲେ – ଇସଃ...ତମେ କେଡେ ଅଭଦ୍ର ମ ।
ମୁଁ ହସି ଦେଇ ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ ଖୋଲିବା ପାଇଁ ଗଲା ବେଳେ ସେ ମନାକରି କହିଲେ – ରାଜୁ... ପ୍ଲିଜ, ମୋ ସୁନାଟା ପରା । ସେମିତି କରନି । ମୁଁ ଖାଲି ମୋ ବ୍ଲାଉଜଟା ଖୋଲିଦେଉଛି । ଆଉ ଯାହା କରିବା କଥା ତୁମେ ମୋ ଶାଢ଼ୀ ଟେକିଦେଇ କର ।
ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଆଉ ବାଧ୍ୟ କଲିନି । ଖୁଡିଙ୍କ ବ୍ଲାଉଜ ଖୋଲି ତାଙ୍କର ବଡ ବଡ ଦୁଧକୁ ଦଳି ଭୁଣ୍ଡି ଦିଟାକୁ କାମୁଡି ଚୁଚୁମି ପକେଇଲି । ଖୁଡି ମୋତେ ତାଙ୍କ ଉପରକୁ ଭିଡିନେଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ ତଳେ ହାତ ପୁରେଇଲି । ସମ୍ଭାଳି ନପାରି ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀକୁ ଟେକି ଦେଖିଲି । ଲାଜରେ ସେ ତାଙ୍କ ମୁହଁ ଘୋଡେଇଲେ । ଖୁଡିଙ୍କର ଘନ ବାଳ ଭତ୍ର୍ତି ପାକଳ ବିଆ । ଓସାରିଆ ବିଆ ଫାଟ । ବିଆ ବାଳକୁ ସାଉଁଳି ଫାଟରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ପୁରେଇଲି । ଖୁଡି ମଜାରେ ଭିଡି ମୋଡି ହୋଇ ଉଠି ପଡି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରିଲେ ।
କହିଲେ – ଏ ରାଜୁ, କ’ଣ ଏତେ ଦେଖୁଚ । ଆଉ ଡେରି ନକରି ଆଗ କାମ ଆରମ୍ଭ କର । ମୁଁ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ରହି ପାରୁନି ।
ଖୁଡି ଥରକୁ ଥର ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଧରୁଥିଲେ । ଶାଳୀ ମାଇକିନିଆ ସତରେ ଭାରି ଗରମ ହେଇ ସାରିଥିଲା । ମୁଁ ଲାଜ ସରମ ଛାଡି ଅଭଦ୍ରଙ୍କ ଭଳି ନିଜ ଖୁଡିଙ୍କ ଓଠ ଓ ଗାଲରେ ଚୁମା ଦେଇ ଚୁଚୁମି ପକାଉଥିଲି । ସେ ଜୋର ଜୋର ନିଃଶ୍ୱାସ ନେଉଥିଲେ । ମୋତେ ତାଙ୍କ ଛାତିରେ କୁଣେ୍ଢଇ ଧରୁଥିଲେ । ମୋ ଟୋକା ବାଣ୍ଡ ପୁରା ଅସମ୍ଭାଳ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କ ଦି ଜଙ୍ଘକୁ ମେଲାକରି ଧରି ହାମୁଡେଇ ପଡି ମୋ ବାଣ୍ଡର ଅଗକୁ ତାଙ୍କ ବିଆ ଫାଟରେ ମାଡିଦେଲି ।
ଉହୁଃ...ଉହୁଃ...ହେଇ ସେ ମୋତେ ଜାବୁଡି ଧରି ତଳ ପଟରୁ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଆଡଜଷ୍ଟ କରି କହିଲେ - ପୁତୁରା ଗୋ, ତମ ହତିଆରଟା କେତେ ମୋଟା ହେଇଚି...
ଆହାଃ... ମୁଁ ମସ୍ତ ମଜାରେ ମୋ ପିଚାକୁ ହଲେଇ ହଲେଇ ମୋର ଗୋଟାକ ଯାକ ମୋଟା ଆଉ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡକୁ ମୂଳ ପଯ୍ୟଁନ୍ତ ତାଙ୍କ ବିଆ ଭିତରକୁ ମାଡି ପୁରେଇଦେଲି ।
ବିଆ ଭିତରଟା ପୁରା ନାଳୁଆ ଆଉ ଗରମ ଲାଗୁଥିଲା । ମୁଁ ପିଚା ଟେକି ଗେହିଁବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି । ଖୁଡି ମତେ ମଜାରେ ଭିଡି ତଳପଟୁ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଟେକି ପକେଇ କହିଲେ – ଉହୁହୁଃ...କି ମଜା...ସତରେ ତମେ ବଢ଼ିଆ ହତିଆରଟାଏ ରଖିଚ । ଆହାଃ...ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଚି ଗୋ ରାଜୁ... ଆଉ ଟିକିଏ ଜୋର ଜୋର କର...
ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ଓଠକୁ ଚୁଚୁମି ଦେଇ କହିଲି – ଖୁଡି , ତମ ବିଆ ବି ମସ୍ତ ହେଇଚି । ମତେ ବି ଗେହିଁବାକୁ ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଚି...ଭାରି ମଜା...
ମୋ ମସ୍ତ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡ ଖୁଡିଙ୍କ ଦରବୁଢ଼ୀ ପାକଳ ବିଆ ଭିତରେ ଦଳି ହେଇ ଖସଡୁ ଥିଲା ...ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରଟା ଭାରି ନାଳୁଆ ଲାଗୁଥିଲା ...ମୁଁ ଗେହୁଁ ଗେହୁଁ ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ଅସମ୍ଭାଳ ଉତେଜନାରେ କାମୁଡି ଚୁଚୁମି ପକାଉଥିଲି । ଖୁଡିଙ୍କି ପ୍ରକୃତରେ ଖୁବ୍ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା । ସେ ମୋତେ ଥରକୁ ଥର କୁଣେ୍ଢଇ ପକେଇ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକି ଟେକି ପକାଉଥିଲେ ।
ଚାପା କଣ୍ଠରେ କହିଲେ – ରାଜୁ, ଭଲ କରି ଜୋର ଜୋର ଗିହଁ ... ଆଜି ରାତି ସାରା ଗିହଁ । ତମ ହତିଆରଟା ସତରେ ଭାରି ମସ୍ତ ବୃଷାଳିଆ ହେଇଚି ...ଆଃ...କେତେ ସୁନ୍ଦର ତମେ ଗେହୁଁଚ ମ ।
ଖୁଡି ସେତେବେଳକୁ ଜୋର ଅସମ୍ଭାଳ । ତାଙ୍କ ମୁହଁ ବାଘୁଣୀ ଭଳି ଦିଶୁଥିଲା । ତାଙ୍କ ବିଆ ଭିତରଟା ବିଆ ରସରେ ପୁରା ନାଳେଇ ଯାଇ ସାରିଥିଲା । ମୁଁ ବି ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁ ନଥିଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ମସ୍ତ ପାକଳ ବିଆକୁ ଖେଞ୍ଚି ଖେଞ୍ଚି ମୋ ବାଣ୍ଡ ବି ଅସହ୍ୟ ଉତେ୍ତଜନାରେ ଗରମ ହୋଇଗଲା । ଖୁଡିଙ୍କର ବିଆରୁ ଶୀଘ୍ର ରସ ବାହାରି ଗଲା । ସେ ଅତିଶୟ ଆନନ୍ଦରେ ମତୁଆଲା ହୋଇ ମୋତେ କୁଣେ୍ଢଇ ଧରିଲେ । ମୁଁ ଜୋର ଜୋର ଠେସ ମାରିବାକୁ ଲାଗିଲି । ନାଳୁଆ ବିଆ ଭିତରେ ବାଣ୍ଡ ଯାଆ ଆସ କଲା ବେଳେ ଖାଲି ଚପ୍ ଚପ୍ ଶବ୍ଦ ହେଉଥିଲା । ଆଃ... ଅସହ୍ୟ ଆନନ୍ଦ ଓ ଉତେ୍ତଜନାରେ ମୁଁ ଆତ୍ମହରା ହୋଇ ପଡିଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ବେକରେ ମୁହଁ ଘଷି ପକେଇ ତାଙ୍କ ବିଆର ଖୁବ୍ ଭିତରକୁ ବାଣ୍ଡକୁ ଦାବିଦେଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ପିଚ୍ ପିଚ୍ ହୋଇ ବୀର୍ଯ ବାହାରିଗଲା । ମୁଁ ପୁରା ଧଇଁ ସଇଁ ହୋଇପଡିଲି । ଖୁଡି ମୋତେ କୁଣେ୍ଢଇ ଧରି ତାଙ୍କ ଦି ଗୋଡକୁ ମୋ ଅଣ୍ଟାରେ ଗୁଡେଇ ଭିଡି ଧରିଲେ ।
ଆଃ...ଶାଳୀ ଦରବୁଢ଼ୀ ଖୁଡି ମୋର ଏବେ ବି ଗୋଟାଏ ଖୁବ୍ ମସ୍ତ ମାଇକିନିଆ । ତାଙ୍କ ବିଆ ଏବେବି ଭାରି ଗରମ । ଜୀବନରେ ପ୍ରଥମ ଥର ପାଇଁ ଖୁଡି ପରି ଗୋଟାଏ ଜବର ମାଇକିନିଆକୁ ଗେହିଁବାର ଅନୁଭୁତିରେ ମୁଁ ପୁରା ବିଭୋର ହୋଇ ଉଠୁଥିଲି । ଖୁଡି ହସି ଦେଇ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଉପରୁ ତଳକୁ ଠେଲିଦେଲେ । ସେ ଶାଢ଼ୀ ସଜାଡି ପିନ୍ଧିଲେ ।
ମୁଁ ଦେଖିଲି ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁ ଖଣ୍ଡକ ଭାରି ଖୁସି ଖୁସି ଦିଶୁଛି । ମୋତେ ଚାହିଁ ଲାଜରେ ହସି ଦେଇ କହିଲେ – ବାପରେ...ଏବେ ତ ତମେ ବଢ଼ିଆ ଗେହିଁବା ଶିଖି ଗଲଣି...
ମୁଁ କହିଲି – ତାହା ମାନେ ଖୁଡି...ତମକୁ ଭଲ ଲାଗିଚି ।
ଖୁଡି ମୁରୁକି ହସି କହିଲେ – ମତେ ଖୁବ୍ ଭଲ ଲାଗିଲା । ଆଉ ତମକୁ କେମିତି ଲାଗିଲା ।
ମୁଁ ଆଖି ନଚେଇ କହିଲି – ତମେ ତ ଖୁଡି ଆଜି ଠାରୁ ମୋ ହୃଦୟର ରାଣୀ ।
ଖୁଡି ପଚାରିଲେ – ଏବେ ଯିବ ନା ଆହୁରି ମନ ଅଛି ।
ମୁଁ କହିଲି – ଖୁଡି ତମେ ଭାରି ନିର୍ଦ୍ଦୟ ।
ଖୁଡି ହସ ଚାପି କହିଲେ – ହଉ, ମୁଁ ଯାଉଚି ପରିସ୍ରା କରି ଧୋଇହେଇ ଆସେ । ତମେ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ଏଠି ଶୋଇଥା ।
ଖୁଡି ଆସିବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୁଁ ବେଡ୍ରେ ଶୋଇ ରହିଲି । ଖୁଡି ଆସିବା ପରେ ଦୁହେଁ କୁଣ୍ଢା କୁଣ୍ଢି ଼ହୋଇ ଚୁମା ଖାଇଲୁ । ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରେ ଶୋଇ ତାଙ୍କୁ ଆହୁରି ଦିଥର ଗେହିଁଲି । ତାଙ୍କ ଠାରୁ ଜମା ମନ ଛାଡୁ ନଥିଲା । ମସ୍ତ ଗିହଣ ଖାଇ ତାଙ୍କର ବି ମନ ମହା ଖୁସି । ପ୍ରତିଥର ଗେହିଁଲା ବେଳେ ତାଙ୍କ ବିଆରୁ ପ୍ରଚୁର ବିଆରସ ବାହାରୁ ଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କି ୪୦ ବଷଁ ବୟସ ଓ ସେ ଦିଇଟା ପିଲାର ମାଆ ହେବା ପରେବି ତାଙ୍କ ବିଆ ଏବେ ଭାରି ରସୁଆଳ ଆଉ ଗରମ । ମୋ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡ ଖୁଡିଙ୍କ ପାକଳିଆ ବିଆକୁ ପୁରା ଫିଟ୍ ହୋଇଥିଲା ।
ଖୁଡି କହିଲେ – ସତରେ ରାଜୁ, ତମେତ ଗେହିଁଲା ବେଳେ ମୋଟେ ଅଭିଆଡା ଟୋକା ଭଳି ଲାଗୁନ । ଆଗରୁ କାହାକୁ ଗେହିଁଚ ନା କ’ଣ । ମୁଁ କହିଲି - ନାହିଁ ମ ଖୁଡି । ତମେ ତ ମୋର ପ୍ରଥମ । ଖୁଡି କହିଲେ – ସତରେ, ତମକୁ ମୋଟେ ପାଖରୁ ଛାଡିବାକୁ ମନ ହଉନୁ । ମୁଁ କହିଲି – ତାହେଲେ ରହି ଯାଉଚି । ଖୁଡି କହିଲେ - ନାହିଁ ନାହିଁ ତମେ ଏବେ ଯାଅ । ପୁଣି ଯାଇ କାଲି ରାତିକି । ମୁଁ କହିଲି – କାହିଁକି ଖୁଡି, ଦିନରେ ହବନି । ଖୁଡି ଟିକିଏ ଭାବିଲେ । ତାପରେ କହିଲେ – ହଉ , ଦେଖିବା ।
ଖୁଡିଙ୍କ ପାଖରୁ ବିଦାୟ ନେଇ ଆସିଲା ବେଳକୁ ରାତି ସାଢ଼େ ତିନିଟା । ତାଙ୍କୁ ଛାଡି ଆସିବାକୁ ମୋଟେ ମନ ହେଉ ନଥିଲା । ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ଚୁପ୍ ଚାପ୍ ବାହାରି ଆସି ପରିସ୍ରା କରି ମୋ ରୁମ୍କୁ ଆସି ଶୋଇଲି । ଖୁଡ଼ିଙ୍କି ଲାଗ ୩ ଥର ଗେହଁବା ପରେ ଭାରି କ୍ଲାନ୍ତ ଲାଗୁଥିଲା ।
- ପାଂଚ -
ତାପର ଦିନ ଖୁଡି ମତେ ଦେଖି ମୁରୁକି ମୁରୁକି ହସୁଥିଲେ । ସିଏ ଭାରି ଫୁତ୍ର୍ତି ଜଣା ପଡୁଥିଲେ । ମୁ ଁ ବି ଭାରି ମସ୍ତ ହୋଇ ଉଠୁଥିଲି । ଦାଦା ଘରେ ନାହାଁନ୍ତି । କାଲିକି ଆସି ପହଞ୍ଚି ଯିବେ । ଆଉ ପୁଣି କେବେ ଖୁଡ଼ିଙ୍କି ଗେହିଁବା ପାଇଁ ଚାନ୍ସ ମିଳିବ କି ମୋଟେ ମିଳିବ ନାହିଁ । ସେଥିପାଇଁ ଆଜିଟା କାମକୁ ନ ଯାଇ ଛୁଟିନେଇ ଘରେ ରହିଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ପିଲାମାନେ ସ୍କୁଲକୁ ଯିବା ପରେ ମୁଁ ଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କ ଘରେ ପହଞ୍ଚି ଗଲି । ଖୁଡି ସେତେବେଳେ ରୋଷେଇ ଘରେ ଥିଲେ । ମୋତେ ଦେଖି କହିଲେ - ଆଜି କାମକୁ ଯାଇନ ନା କ’ଣ । ମୁଁ କହିଲି - ଆଜି କାମକୁ ଯିବାକୁ କାହିଁକି ଇଚ୍ଛା ହେଲାନି । ଖୁଡି ମୁରୁକି ହସି କହିଲେ – କାମକୁ ଯିବାକୁ ତ ଇଚ୍ଛା ହେଉ ନଥିବ । ମୁଁ ଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କି ପଛ ପଟରୁ କୁଣ୍ଢେଇ ଧରିଲି । ଖୁଡି କହିଲେ - ଆରେ...ଆରେ...ଇଏ କ’ଣ କରୁଚ । ଛାଡ । ମୁଁ ଦୁଇ ହାତରେ ଶାଢ଼ୀ ଓ ବ୍ଲାଉଜ ମିଶା ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧକୁ ମୁଠେଇ ଚିପି ପକେଇଲି । ଖୁଡି କହିଲେ - ଆଃ କାଟୁଚି, ଆସ୍ତେ ଚିପ । କାଲି ସାରା ରାତି କରିବି ମନ ଶାନ୍ତି ହେଇନି । ଲୁଙ୍ଗିତଳେ ଶକ୍ତ ହୋଇ ଠିଆ ହୋଇଥିବା ବାଣ୍ଡକୁ ଖୁଡିଙ୍କ ପିଚା ଉପରେ ଦାବି ଡାହାଣ ହାରରେ ଲୁଗା ମିଶା ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆକୁ ମୁଠେଇ କହିଲି – ତମେ ଯାହା ହେଇଚ ନା ଖୁଡି ଦିନରାତି ତମକୁ କଲେବି ମନ କ’ଣ ଶାନ୍ତି ହବ । ଖୁଡି କହିଲେ – ଉହୁଁ...ଯାହା କାମ ହବ ରାତିକି । ଖୁଡିଙ୍କ ବେକମୂଳେ ଗୋଟାଏ ଚୁମା ଆଙ୍କି କହିଲି - ପ୍ଲିଜ ଖୁଡି...ମନା କରନି । ତମେ ଗେହିଁବାକୁ ଦବ ବୋଲି ଆଜି କାମକୁ ନଯାଇ ଛୁଟିନେଇ ଘରେ ରହିଚି । ତଳ ପଟରୁ ଖୁଡିଙ୍କ ଶାଢ଼ୀତଳେ ହାତ ଗଳେଇ ତାଙ୍କ ବିଆରେ ହାତ ମାରିଲି । ଖୁଡି କହିଲେ – ଦେଖୁଚି ତମେ ମାନିବନି । ଆସ ଏଇଠି ଟିକିଏ ଠିଆ ଠିଆ କରିଦିଅ । ଖୁଡି କବାଟ କ’ଣକୁ ଘୁଞ୍ଚି ଗଲେ । କାନ୍ଥରେ ଦୁଇହାତ ଭରା ଦେଇ ନଇଁ ପଡିଲେ । ମୁଁ ମୋ ଲୁଙ୍ଗିଟା ଖୋଲି ପକେଇ ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ ଓ ସାୟାକୁ ଅଣ୍ଟା ଉପରକୁ ଟେକିଦେଇ ମୋ ଶକ୍ତ ବାଣ୍ଡକୁ ପଛପଟରୁ ତାଙ୍କ ବିଆ ଫାଟରେ ଲଗେଇ ଦାବିଦେଲି । ମୋର ଶକ୍ତ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡଟା ଖୁଡିଙ୍କ ରସାଳ ବିଆ ଭିତରକୁ ଗଳିଗଲା । ଖୁଡିଙ୍କ ଓସାରିଆ ଗାଣ୍ଡିକୁ ଧରି ଦୁଇ ତିନିଥର ଅଣ୍ଟା ଦାବି ଗେହିଁଚି କି ନାହିଁ ଦାଣ୍ଡ ଦୁଆରେ ବୋଉ ପାଟି ଶୁଭିଲା । ମୁଁ ଛାନିଆ ହୋଇ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରୁ ବାହାର କରିଆଣି ଲୁଙ୍ଗିଟା ପିନ୍ଧି ପକେଇଲି । ଖୁଡି ଠିଆ ହୋଇ ପଡି ତାଙ୍କ ଲୁଗାପଟା ସଜାଡି ନେଲେ । ମୁଁ କହିଲି –ଖୁଡି ବୋଉ ଆସୁଛି ବୋଧେ, ମୁଁ ଏ ବାରିପଟେ ପଳେଇ ଯାଉଚି । ଖୁଡି ମୁରୁକି ହସି ଫିସ୍ ଫିସ୍ ସ୍ୱରରେ କହିଲେ – ମୁଁ କହୁଥିଲି ନା ଏବେ ନୁହଁ ଯାହା ହବ ରାତିକି । ମୁଁ ବାରିପଟ କବାଟ ଖୋଲି ପଳେଇ ଗଲି ।
ରାତିରେ ଖୁଡିଙ୍କି ଲଙ୍ଗଳା କରି ମସ୍ତ ଗେହିଁବି ବୋଲି ଭାବି ମୁଁ ଅଥୟ ହୋଇ ପଡୁଥିଲି । ରାତି ସାଢ଼େ ଏଗାରଟା ବେଳକୁ ପାଦ ଚପି ଚିପିି ଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କ ଶୋଇବା ଘର କବାଟ ଠେଲି ଭିତରକୁ ଗଲି । ଖୁଡି ମୋତେ ଅପେକ୍ଷା କରିଥିଲେ । ମତେ ଦେଖି ଖୁଡିଙ୍କ ମୁହଁରେ ହସ ଉଚ୍ଛୁଳି ପଡିଲା । ଦୁହେଁ ଠିଆ ଠିଆ ଆଗ କୁଣ୍ଢା କୁଣଢି ହୋଇ ଚୁମା ଖାଇ ଗେଲହେଲୁ । ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଦଳି ବିଆରେ ହାତମାରି ସାଉଁଳି ପକେଇଲି । ଖୁଡି ଟ୍ରାଉଜର ମିଶା ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ମୁଠେଇ ଆଦର କଲେ । ରୁମ୍ରେ ଲାଇଟ୍ ଜଳୁଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କ ଶାଢ଼ୀ ଖୋଲିଲା ବେଳକୁ ସେ ନାହିଁ ନାହିଁ ହେଉଥିଲେ । ବହୁତ ବାଧ୍ୟ କରିବାରୁ ରାଜି ହୋଇ ଶାଢ଼ୀ , ବ୍ଲାଉଜ ଓ ସାୟା ଖୋଲି ପୁରା ଲଂଗଳା ହେଲେ । ବେଡ୍ ଉପରେ ଦୁହେଁ ଆଗେ ଭେରାଏ କୁଣ୍ଢା କୁଣଢି ଭିଡ଼ା ଭିଡ଼ି ହେଇ ଚୁମା ଖାଇଲୁ । ଖୁଡି ତାଙ୍କ ବଡ ବଡ ଦୁଧକୁ ମୋ ଛାତିରେ ରଗଡି ମୋ ଓଠରେ ଚୁମା ଦେବା ବେଳକୁ ମୁଁ ତାଙ୍କ ଓଠକୁ ଆସ୍ତେ କାମୁଡି ତାଙ୍କ ବିଆର ବାଳକୁ ସାଉଁଳେଇଲି । ଖୁଡି ତାଙ୍କ ଦି ଗୋଡକୁ ମେଲେଇ ମୋତେ ତାଙ୍କ ଉପରକୁ ଭିଡିନେଲେ । ମୁଁ ୍ର ଆଉ ଡେରି ନକରି ମୋର ଶକ୍ତ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡକୁ ଖୁଡିଙ୍କ ରସୁଳିଆ ଗହିରା ବିଆ ଭିତରକୁ ଦାବି ଦେଇ ଗେହିଁବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲି । ଖୁବ୍ ମସ୍ତିରେ ରାତି ସାରା ଖୁଡିଙ୍କୁ ତିନିଥର ଗେହିଁଲି । ସେ ବି ଗେହିଁବାରେ ଖୁବ୍ ସହଯୋଗ କରୁଥିଲେ । ତିନିଥର ଯାକ ଗେହିଁବା ବେଳେ ତାଙ୍କ ବିଆରୁ ପ୍ରଚୁର ଗରମ ବିଆରସ ବୋହି ବିଛଣାକୁ ପୁରା ଓଦା କରିଦେଲା । ମୋ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡର ଗିହଣରେ ଖୁଡି ମୋ ଉପରେ ପୁରା ଖୁସି ହୋଇଗଲେ । ଆସିବା ବେଳକୁ ଖୁଡି କହିଲେ – ରାଜୁ , କାଲି ତମ ଦାଦା ଆସିବେ । ତେଣୁ ତମେ ଦୁଷ୍ଟାମୀ କରି ମୋ ସାଙ୍ଗରେ ମୋଟେ ଲାଗିବନି କହୁଚି । ସୁବିଧା କରି ମୁଁ ପୁଣି ତମକୁ କହିବି । ତାପରେ ଆମେ ପୁଣି ହବା ।
ଖୁଡିକି ପଟେଇ ଗେହିଁ ପାରି ଥିବାରୁ ପ୍ରକୃତରେ ମୁଁ ଭାରି ଖୁସି ଥିଲି । ମୋର ଆତ୍ମ ବିଶ୍ୱାସ ବଢ଼ି ଯାଇ ଥିଲା । ମାଇକିନିଆ ବିଆର ସ୍ୱାଦ ଚାଖିବା ପରେ ମୋ ବାଣ୍ଡ ଆହୁରି ମତୁଆଲା ହୋଇ ଉଠୁଥିଲା । ସତକଥା କହିଲେ ମୁଁ ଭାରି କାମାତୁର । ମାଇକିନିଆ ବିଆର ସୁଖ ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କି ଗେହିଁବାରୁ ପାଇ ପାରିଥିଲି । ସେଥିପାଇଁ ଗେହିଁବାକୁ ମୋ ମନ ସବୁବେଳେ ଆତୁର ହୋଇ ପଡୁଥିଲା । ଖୁଡିଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ସବୁବେଳେ ମିଳାମିଶା କରିବା ଏତେ ସହଜ ନ ଥିଲା । ଦାଦା କାଳେ ସନ୍ଦେହ କରିବେ ବୋଲି ଖୁଡି ବି ଖୁବ୍ ଡରୁଥିଲେ । କେତେବେଳେ କେମିତି ଟିକିଏ ସୁଯୋଗ ମିଳିଲେ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଭିଡି ଧରୁଥିଲି । ତାଙ୍କ ଓଠରେ ଗାଢ଼ ଚୁମା ଆଙ୍କି ଦେଉ ଥିଲି । ସିଏ ବି ମୋତେ ତାଙ୍କ ଛାତି ଉପରକୁ ଟାଣି ନେଉଥିଲେ । ଚାପା କଣ୍ଠରେ ମୋ କାନରେ କହୁଥିଲେ – ସତରେ ରାଜୁ, ତମ ପାଇଁ ମୁଁ ପାଗଳୀ ହୋଇଯିବି । ମୁଁ ଦିଇ ହାତରେ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡିକୁ ସାଉଁଳି ଆସ୍ତେ ଚିପି ପଚାରିଲି – ଏହା ଭିତରେ ଦାଦାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ହେଇନି କି?
ଖୁଡି ଲାଜେଇ ଯାଇ କହିଲେ – ହଁ, ଗଲା କାଲି ରାତିରେ ହେଇ ଥିଲୁ...ହେଲେ ତମ ସାଙ୍ଗରେ ହେଲେ ଯୋଉ ମଜା, ତାଙ୍କ ପାଖରେ ସେ ମଜା ମିଳୁନି ।
ମୁଁ ତଳପଟୁ ଶାଢ଼ୀ ଭିତରେ ହାତ ପୁରେଇ ତାଙ୍କ ବିଆକୁ ସାଉଁଳି ସାଉଁଳି ବିଆ ଭିତରକୁ ଆଙ୍ଗୁଳି ପୁରେଇ ଦେଲି ।
...ଆଃ । ଖୁଡି ମୋ ମୁହଁକୁ ଚାହିଁ କହିଲେ – ରାଜୁ , ତମେ ଆଉ ସେଇଠି ହାତ ମାରନି... ସମ୍ଭାଳି ହବନି...
ମୁଁ ମୁଚୁକି ହସି କହିଲି – ଖୁଡି, ସତରେ କ’ଣ ଏବେ କିଛି ସୁବିଧା ହବନି? ଆଉ କେତେ କଷ୍ଟ ଦବ । ଖୁଡି ମୋତେ ଚାହିଁ ଟିକେ ଚିନ୍ତା କଲେ । ମୁଁ କହିଲି – ଖୁଡି, ଚାଲୁନ ଏବେ ଟିକେ ଦବ । ଖୁଡି କହିଲେ - ନାଇଁ ନାଇଁ, ସନ୍ଧ୍ୟା ହୋଇ ଗଲାଣି । ପିଲା ଦିଇଟା ଘରେ ଅଛନ୍ତି । ତମ ଦାଦାଙ୍କ ଆସିବାବେଳ ହେଉ ଗଲାଣି । ମୁ ଁ କହିଲି – ଚାଲୁନ ଟିକେ ବାଡି ପଛପଟକୁ ଯିବା... ମୋଟେ ୧୦ ମିନିଟ୍ର କାମ... ଖୁଡି ଚମକି ପଡିଲେ । କହିଲେ – ଏ...ମାଆ, ଅନ୍ଧାରରେ...
ମୁଁ କହିଲି – ତମେ ଆଉ କିଛି କୁହନି ଖୁଡି । ଭାରି ମନ ହଉଚି । ମୋଟେ ସମ୍ଭାଳି ହଉନି । ପ୍ଲିଜ...ମନା କରନି । ମୁଁ ତୁମକୁ ସେହି ଭଙ୍ଗା ଗୁହାଳ ଘର ପାଖରେ ଅପେକ୍ଷା କରିଚି...
ସେ ହସି ଦେଇ କହିଲେ – ସତରେ କ’ଣ ତମେ ଭାରି ମନ କରିଚ ।
ମୁଁ ମୋ ଟ୍ରାଉଜରଟାକୁ ତଳକୁ ଖସେଇ ଦେଇ ଚଡି ତଳୁ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ କାଢି଼ ତାଙ୍କୁ ଦେଖେଇଲି । ମୋ ବାଣ୍ଡ ସେତେବେଳକୁ ଶକ୍ତ ହୋଇ ଟିଙ୍ଗେଇ ଠିଆ ହୋଇଥିଲା । ଖୁଡି ଦେଖି ଦେଇ ଲାଜେଇ ଛେପ ଢ଼ୋକି କହିଲେ – ହଉ, ତମେ ଆଗରେ ଯାଅ ...ମୁଁ ଆସୁଚି ।
ମୁଁ ଅନ୍ଧାରରେ ଯାଇ ବାଡି ପଛପାଖ ଭଙ୍ଗା ଗୁହାଳ ଘର ପାଖରେ ଅପେକ୍ଷା କଲି । ଭାରି ନିଛାଟିଆ ଯାଗା । ଚାରିଆଡେ ବହଳ ଅନ୍ଧାର । କିଛି ସମୟ ପରେ ଖୁଡି ପହଞ୍ଚିଲେ । ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଭିଡି ଧରିଲି ।
ଖୁଡି କହିଲେ – ରାଜୁ ଏଠି କେମିତି ସୁବିଧା ହେବ ଯେ?
ମୁଁ କହିଲି – ଖୁଡି ତମେ ବ୍ୟସ୍ତ ହୁଅନି । ତମେ ଖାଲି କାନ୍ଥରେ ଭରାଦେଇ ନଇଁ ପଡି ପିଚାକୁ ଟେକି ଦେଖାଅ... ମୁଁ ତମ ପଛ ପଟରୁ ପୁରେଇବି । ଖୁଡି ବୋଧେ ସେମିତି ବାଗରେ କେବେ ଗେହିଁ ହେଇ ନଥିଲେ । ସେ ମୋତେ ଆଶ୍ଚର୍ଯ୍ୟ ହୋଇ ଚାହିଁଲେ । ମୁ ଁ ମୋ ଟ୍ରାଉଜର ଖୋଲୁ ଖୋଲୁ କହିଲି – ଖୁଡି...ଜଲ୍ଦି ...ଜଲ୍ଦି...ଡେରି କରିନି ।
ସେ ଭଙ୍ଗା କାନ୍ଥରେ ଭରା ଦେଇ ହାମୁଡି ପଡିଲେ । ମୁଁ ପଛ ପଟରୁ ତାଙ୍କ ଶାଢ଼ୀକୁ ଟେକି ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ସାଉଁଳି, ପାଟିରୁ ପୁଳାଏ ଛେପ ଆଣି ବାଣ୍ଡ ଅଗରେ ବୋଳିଦେଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି ସନ୍ଧିରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିଲି, ତାଙ୍କ ଦୁଇ ଜଙ୍ଘକୁ ଅଳ୍ପ ମେଲାକରି ଧରିଲି । ମୁଁ ଯେମିତି ଉନ୍ମାଦନାରେ ଫାଟି ଯିବି । ଖୁଡିଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି ତଳ ପଟେ ମୋ ବାଣ୍ଡକୁ ନେଇ ତାଙ୍କ ବିଆ ଫାଟକୁ ଅଣ୍ଡାଳି ବାଣ୍ଡ ଅଗକୁ ଲଗେଇ ମାଡି ଦେଲି । ଚାପି ହେଇ ବାଣ୍ଡର ଅଧା ଅଧି ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରକୁ ଗଳିଗଲା...ଆଃ... ଖୁଡିଙ୍କ ଅଣ୍ଟାକୁ ଦି ହାତରେ ଜାବୁଡି ଧରି ଠେଲା ମାରିଲି । ଏବେ ମୋର ଗୋଟାକ ଯାକ ପୁରା ବାଣ୍ଡ ଯାଇ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରେ । ଖୁଡି ଜୋର ଜୋର ନିଃଶ୍ୱାସ ନେଇ କହିଲେ – ଭାରି ଭଲ ଲାଗୁଚି ଗୋ ରାଜୁ , ଜୋର ଜୋର କର...ମଜା ସମ୍ଭାଳି ହେଉନି । ମୁଁ ପିଚା ହଲେଇ ଜୋର ଜୋର ଠେସ ମାରି ଗେହିଁବା ଆରମ୍ଭ କଲି । ବାଣ୍ଡ ବେଶ୍ ଚପେଇ ହେଇ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରେ ଥପ୍ ଥପ୍ ଶବ୍ଦ କରି ପଶୁଥିଲା । ଭାରି ମଜା ପଛରୁ ଗେହିଁବାରେ । ଖୁଡିଙ୍କି ଗେହିଁବା ଭିତରେ ମୁଁ ତାଙ୍କର ମସ୍ତ ଗାଣ୍ଡିକି ଦଳୁଥିଲି । ଗାଣ୍ଡିକି ଦଳୁ ଦଳୁ ତାଙ୍କ ଗାଣ୍ଡି କଣାରେ ଆଙ୍ଗୁଳି ମାରିଦେଲି । ଖୁଡି ପଛକୁ ମୁହଁ ବୁଲେଇ ମୋତେ ଚାହିଁ ହସିଦେଲେ । ଏମିତି ଗେହିଁବା ତାଙ୍କୁ ଭଲ ଲାଗୁଥିଲା । ସିଏ ବି ମସ୍ତ ହେଇ ବେଳେବେଳେ ତାଙ୍କ ପିଚାକୁ ପଛକୁ ଠେଲି ଦଉଥିଲେ । ମୁଁ ହାତ ବଢ଼େଇ ବ୍ଲାଉଜ ମିଶା ତାଙ୍କ ଦୁଧ ଯୋଡାକୁ ଚିପି ପକେଇଲି । ଖୁଡି କହିଲେ – ଏଇ ରାଜୁ , ଆସ୍ତେ ଆସ୍ତେ ଚିପ । ଏ ଯୋଡାକ କ’ଣ ଇଟା ନା ପଥର...କାଟୁଚି, ଆଃ...
ମୁଁ ମସ୍ତ ମଜାରେ ଖୁଡିଙ୍କୁ ପଛ ପାଖରୁ ଭିଡିଧରି ଗେହିଁ ଚାଲିଲି । ମୋ ମୂଷଳିଆ ବାଣ୍ଡର ଗିହଣରେ ଖୁଡିଙ୍କ ରସାଳ ବିଆରୁ ବିଆରସ ତାଙ୍କ ଜଙ୍ଘ ତଳକୁ ବୋହି ଆସିଲା । ସେ ଚାପା କଣ୍ଠରେ କହିଲେ – ରାଜୁ, ଜୋର ଜୋର କର...ଆହୁରି ଭିତରକୁ ଦାବି କରି କର...ଆଃ...ବୋଉଲୋ ...କେତେ ଭଲ ଲାଗୁଚି । ମୋ ବିଆ ଭିତରଟା ଯେମିତି ଗରମ ହେଇଚି ନା...ଆଃ... ମୁଁ ଖୁଡିଙ୍କ ପଛପାଖୁ ଭିଡି ଧରି ତାଙ୍କ ପିଠିରେ ମୁହଁକୁ ଘଷି ପକେଇ ଚୁମା ଦେଲି । ମୁଁ ବି ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରୁ ନଥିଲି । ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରିବା ପାଇଁ ମୋତେ ଅସମ୍ଭାଳ କରି ପକାଉଥିଲା । କୋଉ ମୁହୂତ୍ର୍ତରେ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରକୁ ପିଚିକି ଯିବ ମୁଁ ଜାଣି ପାରୁ ନଥିଲି । ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆରୁ ପ୍ରବଳ ଭାବରେ ଗରମ ବିଆରସ ବୋହି ଆସିଲା । ମୁଁ ଆଉ ସମ୍ଭାଳି ପାରିଲି ନାହିଁ । ଦୁଇ ଥର ଜୋରରେ ଠେସ ମାରି ଖୁଡିଙ୍କ ପିଚାକୁ ଜାବୁଡ ଧରି ମୋ ଉତାଳିଆ ଲମ୍ବା ବାଣ୍ଡକୁ ଖୁଡିଙ୍କ ବିଆ ଭିତରକୁ ମାଡି ଦେଲି । ପିଚକାରୀ ମାରିବା ଭଳି ମୋ ବାଣ୍ଡରୁ ବୀର୍ଯ ବାହାରିଗଲା । ଆଃ...ଓଃ...କି ସୁଖ ସତରେ... ଖୁଡି ତର ତର ହୋଇ ତାଙ୍କ ସାୟାରେ ତାଙ୍କ ଜଙ୍ଘ ଆଉ ବିଆକୁ ପୋଛି ପକେଇ ଚାରି ପାଖକୁ ଚାହିଁଦେଇ କହିଲେ – ଇଲୋ ମୋ ବୋଉଲୋ...ଏ ଯାଗାଟା କେତେ ନିଛାଟିଆ ମଁ ...ମୁ ଁ ଯାଉଚି...ଆଜି ଭାରି ଭଲ ଲାଗିଲା । ଏମିତି ପଛ ପଟରୁ କରିବାରେ ଭାରି ମଜା...
ମୁଁ ହସିଦେଇ କହିଲି – ଖୁଡି.ଏମିତି ମଝିରେ ମଝିରେ ପୁତୁରାକୁ ଟିକିଏ ଦୟା କରୁଥିବ... ଖୁଡି ମୁହଁରେ ହାତ ଚାପି ହସିଲେ । କହିଲେ - ଦୁଷ୍ଟ କୋଉଠି କା’ର... ମୁଁ ପଚାରିଲି – ଖୁଡି, ଅସୁବିଧା ହବନି ତ? ମାନେ ତମ ପେଟରେ ପିଲା ରହି ଯିବନି ତ?
ସେ ଯିବାକୁ ବ୍ୟସ୍ତ ହେଉଥିଲେ । କହିଲେ – ରହିଲେ ରହିବ...ତମେ ଡରୁଚ କି?
ମୁଁ ନିର୍ଲଜଙ୍କ ପରି ହସିବାକୁ ଚେଷ୍ଟାକଲି । ସେ ମୁରୁକି ହସା ଦେଇ କହିଲେ – ବ୍ୟସ୍ତ ହେବାର କିଛିନାହିଁ... ସେମିତି କିଛି ହବନି...
ମୁଁ କହିଲି – ଖୁଡି, ତାହେଲେ ମତେ ଦବା ପାଇଁ ତମେ ଏତେ କୃପଣ କାହିକି ହଉଚ...
ଖୁଡି କହିଲେ - ଆରେ... ତମକୁ ଦବାକୁ ମୁଁ କୃପଣ କେତେବେଳେ ହେଲି...ତମକୁ ଦବାକୁ ତ ମୋର ସବୁବେଳେ ମନ... ସୁଯୋଗ ମିଳିଲେ ମୁ ଁ ତ ତମକୁ ଟିକିଏ ବି ପାଖରୁ ଛାଡନ୍ତି ନାହିଁ ...
ଖୁଡିଙ୍କ ଦୁଧକୁ ଚିପି ଦେଇ କହିଲି – ସତ କହୁଚ ଖୁଡି ...
ଖୁଡି କହିଲେ – କାହିଁକି ତମର ବିଶ୍ୱାସ ହଉନି... ମୁଁ କହିଲି – ତମ କଥାରେ ମୋର ପୁରା ବିଶ୍ୱାସ । ଏଇ...ଖୁଡି, ପୁଣି କେତେବେଳେ ଦବ... ଖୁଡି ମୋତେ ପେଲି ଦେଇ କହିଲେ - ଯାଃ...ତମର ଖାଲି ସେଇ କଥାରେ ମନ । ହଉ, କାଲି ଏତିକି ବେଳକୁ ଦେଖିବା...
ମୁଁ କହିଲି – ଓଃ...ଖୁଡି, ସତରେ ତମେ ଗ୍ରେଟ୍ ...
_ _ _
